Handjes schudden, wat blaten over het (fiets- en internet-)leven, de industrie, de drukte… én het weer. Dat zijn zo’n beetje de gespreksonderwerpen op de Demo Day van de jaarlijkse EuroBike. De editie van 2014, die vandaag plaats vond, had nog twee terugkerende gespreksonderwerpen. E-bikes en fatbikes. Daarover zo dadelijk meer.
Voor het eerst in het bestaan van de Demo Day vond deze plaats in Friedrichshafen zelf, direct naast de beurshallen. Voorheen werd een klein dorpje op zo’n 50 kilometer noordelijk van het beursterrein (tijdelijk) geannexeerd door de beursorganisatie. Dit jaar werd daar voor het eerst van afgeweken omdat de complexe logistiek voor menig fabrikant en toeleverancier een reden was om er niet een stand met demofietsen neer te zetten. De keuze om nu direct naast de beurshallen een demoterrein in te richten bleek een groot succes. Maar liefst 40% méér deelnemende bedrijven kleurden deze editie op.
Daarmee is meteen een vraag beantwoordt die we rond het middaguur hadden. Was het nu minder druk of was dat slechts perceptie? Dat laatste dus. Het demoterrein was groter en dat gold ook voor het aanbod. Dat het enigszins slechte weer mensen weerhield om te testen is waarschijnlijk een onterechte conclusie. Er was volop beweging, de testparcoursen waren gevuld. Toch waren de stands, in tegenstelling tot voorgaande jaren, niet volledig leeg.
Einde van de trenduro?
De dikke downhillers en met name de lichtgewicht veel-veerweg full suspensions bleven staan. Is het dan werkelijk zo dat we na zeg 1 á 2 jaar volop hypen van datgeen dat velen ‘enduro’ noemen, het nu al beu zijn? Het is namelijk een simpel feit dat de massaal vertegenwoordigde fatbikes en e-bikes in alle soorten en maten, wel gretig aftrek vonden. Nagenoeg elk merk heeft wel wat in één of beide categorieën. Beide niches zijn ’the next big thing’. Letterlijk! Ze zijn niet alleen fysiek erg groot, lomp en zwaar, het waren er ook gewoon erg veel op deze Demo Day!
Fatbikes en hele dikke e-bikes. Of was het nu een e-motorfiets met -voor de vorm- nog een set pedalen?
Logischerwijs waren het dan ook hete gespreksonderwerpen. Iedereen had het er over, maar eigenlijk was dat telkens met eenzelfde insteek. Of dat gesprek nu was met collega journalisten, productmanagers of marketinglui van de betreffende merken; iedereen vraagt zich vooral af wat we nu eigenlijk met deze fietsen moeten doen. In het verlengde van die vraagstelling volgden vaak nog enkele in diezelfde gedachtelijn: waarop is het een antwoord, waar dienen ze voor, welke positie moeten of zullen ze innemen op de markt? Vragen, maar niemand had echt antwoorden…
Goedbeschouwd was het ook ergens wel logisch dat die fatbikes en e-bikes vooral in trek waren. Althans, laat ik een poging doen het in perspectief te zetten. Het parcours voor de het testen van offroaders was niet echt spannend. De omgeving rond het beursterrein is zo vlak als mijn aanrecht thuis wanneer ik de afwas van drie dagen eens heb weggewerkt. Een kleine, vers aangelegde pumptrack was best aardig, maar na 10 rondjes werd die ook enigszins misselijk makend. De rest van de testroutes was deels over asfalt en deels over onverharde paden en werden gekenmerkt door twee rechte sporen en een af en toe een flinke plas modder. Een gemiddeld stuk snelweg in Italië geeft méér uitdaging… Er was dus gewoon simpelweg meer lol te beleven op een dikke racefiets, een electric hotrod of een fatbike omdat dat nu eenmaal voor velen een écht nieuwe ervaring was.
Ik denk dan ook dat de vraagstelling in de titel van deze alinea zeker nog niet sluitend beantwoordt kan worden. Vermoedelijk zal de industrie morgen op de beursvloer een meer genuanceerd beeld geven van de werkelijke trends voor 2015 en dus blijven we nog even met vraagtekens zitten…
Op naar de eerste beurshallen-marathon-dag. De wandelschoenen staan klaar, de stem wordt nu gesmeerd met een Hefe Weissen en de accu’s van de fotocamera’s hangen aan de lader. Tot morgen!
Toch had niet iedereen oog voor de fatbike…
Wéér een nieuwe bandenmaat? Zevenentwintig-en-vierkwart? Bij nadere inspectie blijkt het Schwalbe’s Procore ‘double chamber’ systeem te zijn.
Fatbiken: het is een sport…
… maar je moet het ook weer niet té serieus nemen…
GoGoGadget GoProHelicopter!
Doe maar Polygon, dan doe je al gek genoeg!
Gewoon, lekker!
De voorvork die men nu vermarkt als starre cross country vork mét wat comfort. Ook geschikt voor marathons, of langlaufen, zoals ze het zelf zullen noemen.
“Hmm… ziet er maar raar uit. En dat veert, zegt u? Ik gelauf dat niet….”
Na suggesties als Obese Otto, Vatsige Vinny, Febo Freddie koos Schwalbe toch voor een andere naam…
Salsa’s BuckSaw: full suspension fatbike. Hij ziet er uit als een tank en zo rijdt ie ook. Je dendert écht overal over- of doorheen!
Ritchey had nieuws! De Timberwolf is terug, nu als een -uiteraard- stalen hardtail voor het betere trailrijden.
Ook bij Ritchey nu schijfremmen op de crosser.
“Ik wil graag even een foto maken, loop je even mee?” Tja, dan mag je een talentvol prof-sprinter zijn geweest… op de EuroBike luister je gewoon naar de fotograaf!
Tekst: Jeroen van den Brand
Foto’s: Pieter d’Haens, Jeroen van den Brand
Febo Freddie. Koning! :-D
Nice! Lekker snel ook! Jammer dat er geen leuk parcours was.