In de krochten tussen de grote en soms zelfs megalomane stands van de grote spelers op de markt bevinden zich ook tal van kleinere producenten en importeurs. Daartoe behoren enerzijds de Duitse, Zweedse en Deense bouwers die sub 700 gram raceframes en ander haast als eng te betitelen spul nog letterlijk in de schuur maken. Bedrijven die qua omvang enkel passen in een nichemarkt waar exotisch en dito prijzen de enige manier van zaken doen zijn. Anderzijds is er een enkele Amerikaan te vinden die maar een handje vol frames produceert; ze moeten het hebben van een kleine groep liefhebbers die het aparte en artisanale weten te waarderen.
De andere kleine stands worden gevuld door een legioen aan Aziatische producenten, voornamelijk afkomstig uit Taiwan en China. Menig stand heeft alles van carbon downhill frames tot en met Hello Kitty fietsbellen in het assortiment. De gemiddelde bezoeker aan EuroBike heeft een winkel of is journalist en zal zich al snel afvragen wat hij/zij moet met rijen stands met lastig te onderscheiden producten, weinig aansprekende merknamen, en ietsje te jonge, ietsje te slanke Aziatische dames achter de balie die geen enkele westerse taal verstaan noch spreken.
Het antwoord op bovenstaande vraag is lastig te geven. Enerzijds lijken dit soort presentaties en de gebrekkige communicatie een afschrikmiddel voor potentiële importeurs en fabrikanten. Zouden ze er dan enkel staan voor het eveneens in flinke getallen aanwezige Aziatische publiek, waaronder zich ongetwijfeld veel productmanagers bevinden? Anderzijds word je als Hollander vriendelijk aangesproken en doen ze hun opperste best iets uit te leggen. Wat echter maar in een enkel geval ook echt lukt.
Hoe anders leek het te zijn, in het bijzonder vandaag (lag het aan de regen?), bij het overgrote deel van de niet-Aziatische stands. Alsof er een collectief gesloten was tussen alle standhouders werd een toenadering door ons als media, maar ook potentiële dealers afgewend. Met de armen over elkaar werd er eens te meer op vragen kort-af gereageerd. Elk jaar heb je wel een keer zo’n ervaring op de EuroBike, maar het was nu aan de orde van de dag. Alsof men zich schaamde ‘geen nieuws’ te hebben. Dat is althans, naast de terugkeer van fluor kleuren, dè trend. Maar dat is misschien wat te kort door de bocht. We zeiden dat vorig jaar ook, echter de sfeer was toen totaal anders. En nieuws, eigenlijk is het er wel. Genoeg zelfs, als je tenminste even zoekt. Alleen geen grootse revelaties of duidelijk dominerend nieuws. Dat vinden we niet erg, we hielden vorig jaar namelijk een pleidooi dat we graag pas nieuws willen zien als het ook ècht nieuws is. Misschien heeft de branche massaal geluisterd? Maar als dat de reden is voor de wat matte sfeer die we vandaag proefden, laat dit dan een klein pleidooi zijn voor meer vrolijkheid en openheid. De fiets, de fietssport en de fietsenbranche zijn mooi; geniet er van…!
Tijd voor de foto’s van vandaag om de sfeer op te krikken, tot morgen!
…zal vast niet duur zijn…
Geen grote bek bij Continental, maar wel grote tanden op hun interpretatie van de Belt Drive.
Niner Jet 9 RDO met nieuwe rocker in carbon, herziene carbon lay-up en schitterende finish… de lijnen blijven een kwestie van smaak.
Prototype JET 9 RDO uitgevoerd met Float iCD; serie oplossing volgt snel
Fox’ iCD: 20.000 te bedienen vanaf het stuur.
Edco Albrun 29er; full carbon clincher wielset.
Pivot’s hardtail. Pivot-les dus.
Schwalbe nu ook verkrijgbaar in China…
Voorheen Rigida, sinds enige tijd Ryde. Made in Holland; 285 grams aluminium 26″ mountainbike velg. In 650b 300 en in 29″ 320 gram!
West-Coast custom cyclocross frame van Paul Sadoff op de stand van Easton als decoratie van de nieuwe disc-specific cross voorvork.
“Heeft u iets met geel?” “Is fluorgeel ook goed?”
Crossers met schijven: zo zien we ze graag.
Contour was er…
… en GoPro ook.
Kleuren te over bij Tune. Niet geschikt voor hen met keuzestress
Over sizen gesproken.
“Fluorgeel vroeg u toch…?”
Een van de 6 limited edetion SIR 9’s geveild ten goede van IMBA.
En vandaag genomineerd voor lelijkste fiets van de beurs: Corratec.
Tekst: Eric Wictor en Jeroen van den Brand
Foto’s: Eric Wictor, Pieter d’Haens, Dennis Jöris
Het is blijkbaar altijd kermis bij Corratec!
Jammer dat de rest van fiets ook zo is en dat dat merk er op staat, maar die kleuren op de wielen zijn volgens mij supertof. Als je daar maar hard genoeg mee rijdt, lijkt het net alsof je velgen in de fik staan ;-).
Ik zeg laat het oplichten in het donker!
hahaha :-) check de onderste alinea van dit: http://www.bikeradar.com/news/article/the-good-the-bad-the-ugly-eurobike-2012-35101/
Jarno!
Nu snap je dus waarom GoPro de marktleider is, en niet Contour.
Hoe zit dat met die Ryde velg? Ziet er nog tamelijk breed uit. En hebben zij de Edge naam van Edge/Enve afgepakt, of is dat gewoon een typenaam die mooi aansluit bij een hoogwaardige speler op de markt? En wanneer volgt de Velozine test?
Die IMBA Niner is erg mooi, en ik vind de SIR 9 normaal een vrij suf apparaat. En die Paduano is eigenlijk ook best lekker. Normaal ben ik ook al niet zo van de Italiaanse speeltjes, dus toch een verrassende beurs. :)
De bewuste Ryde velg staat nog niet op hun website zie ik juist (www.ryde.nl). Het is er een uit een hele ‘Edge line’; logo… tja… De hierboven afgebeelde MC1 meet buitenwerks 24mm, binnenwerks 21mm waarbij de beadhook vrij minimaal is. De testen tot dusver lieten zien dat het schijnbaar goed werkt.. Al hebben we inderdaad toen al geantwoord dat we dat ‘zelf wel eens willen bekijken’ :-). Het velgprofiel is slechts 15,5mm hoog, daardoor lijkt hij vrij breed.
Een van de trends die ik kan spotten is dat er hier en daar fabrikanten zijn die denken leuke kleurtjes te willen gebruiken en totaal niet weten hoe, met als topper Corratec. Op zich zijn de kleuren beter gekozen dan dat blauwe monster, maar hoe ze het vervolgens toepassen is waanzin. Overigens, vind ik die Wiliers van de laatste tijd met flour geel en zwart ook verschikkelijk lelijk!