Onza Canis skinwall

Welcome back to the nineties! Het merk Onza verenigt namelijk twee zaken uit begin jaren negentig in hun banden: allereerst de merknaam Onza. Wie in die tijd Onza bar-ends had, bij voorkeur de titanium versie, die hoorde er wel echt bij. Dat, of Porcupine banden met een wit loopvlak… Jaren later, toen bar-ends allang niet meer konden, viel het merk uiteen. Het kreeg echter een vervolg in de vorm van Onza trial frames uit de UK en Onza banden die onder het Zwitserse Apex Sports LLC label vallen. Zij verdelen ook Kabuto helmen in Europa. Niet te verwarren met Apex fietsen trouwens, wat gewoon een merk van het Nederlandse bedrijf van Gijs van Tuyl is. Het Zwitserse bandenmerk leverde overigens ook banden aan Roger Rinderknecht, Wereldkampioen 4X in 2012.

Om een lang verhaal kort te maken: Onza tires specialiseert zich in banden en maakt van twee types een skinwall variant. In beginjaren 90 was dit standaard en niks bijzonders, door de opkomst van Dugast tubes bij de XC racers, heeft de skinwall hype een nieuwe boost gekregen. En terecht…!

De hier beschouwde banden zijn de Onza Canis Skinwall in maat 26×2.25. Bij de term canis krijg ik flashbacks van mijn lessen Latijn op de middelbare school. In die taal betekent het woord namelijk ‘hond’ en die naam doet de band van Onza ook wel eer aan. Het is een bijtertje, deze Canis! Je merkt het vooral op paden van los grind of zand. Vooral als de ondergrond droog en los is, gooit de band zo nieuw uit de doos veel steentjes en zand op. Dit bijtende gedrag geeft de band op onze eerste ritten echter ook direct een heel vertrouwd gevoel. Nergens krijg ik het gevoel dat ik grip te kort kom, niet in snelle bochten, niet in scherpe bochten, niet in afdalingen. Hier helpt ook de dual compount van de band zeker aan mee: een durometer van 55a op de zijkanten en 65a in het midden zorgen ervoor En dat terwijl het bandje eigenlijk verrassend licht rolt dankzij de 65a durometer in het midden van de band.

Het licht rollen wordt natuurlijk ook ondersteund door het psychologische effect van de blanke zijwanden: deze ogen soepeltjes en daardoor stap je al op de fiets met het gevoel dat je met een duur setje Dugasten op weg gaat. De zijwangen zijn echter niet te vergelijken met de zijde zijkanten van Dugasten en voelen zelfs iets dikker en stugger aan dan de EVO variant van Schwalbe. Het gewicht (540g volgens opgave van de fabrikant, nauwelijks afwijkend op mijn eigen weegschaal… is dat de Zwitserse precisie?) Doet nog een duit verder in het zakje van deze lichtrollende banden. Niet te zwaar voor normaal XC gebruik, maar tevens niet zo bizar licht, dat je ze niet in durft te zetten voor een flinke Ardennen, Vogezen of Alpen tocht. De band meet overigens 52 mm breed over de casting en 55 over de nop (gemonteerd op een Mavic 517 velg die slechts een binnenbreedte van 18 mm heeft). Het is weliswaar geen echte 2.25 daardoor, maar wel een flink stuk gegroeid ten opzichte van de 1.95 inch standaard uit die beginjaren 90.

De band is naast de 26 inch variant ook verkrijgbaar in een 29×2.25 maat. Ook in Skinwall verkrijgbaar is de Ibex 26×2.25, dit is meer een all-mountain / enduro band met een nog agressiever profiel.

Eigenlijk kan ik er kort over zijn: de Canis Skinwall kan mijn goedkeuring meer dan krijgen. Lichtlopend, bijtend profiel voor aggressief sturen in het terrein, maar bovenal een skinwall zijkant die ontzettend goed smoelt! En als je liever een zwarte zijwand hebt, die hebben ze ook!

Meer info:
http://www.onzatires.com/

CJ