De meesten van ons hebben meer dan één fiets. Een hardtail en een fully, een fully en een racefiets, of misschien alle drie. Of, misschien heb je wel twee fullies. Eén voor hier in Nederland, en een dikkere voor het ruigere werk in het buitenland. Misschien dekt die beschrijving nog niet de helft van je ‘verzameling’.
Dikke kans echter dat wanneer het zelfs een 4-voud is van wat ik zojuist beschreef, je nog steeds niet in de schaduw kunt staan van het aantal fietsen dat Jeroen van Roekel heeft. Ongeveer 500. En nog een paar… of zo. Maar ik kan me ook nog 100 stuks vergissen.
Er zijn genoeg mensen die wat verzamelen en meestal houden ze dat voor zichzelf. Enerzijds omdat de verzameling niet groots is, anderzijds omdat ze niet de behoefte hebben om het überhaupt te delen. Geen van die facetten spelen bij Jeroen een rol; hij is verwoed verzamelaar van klassieke mountainbikes en onderdelen en iedereen mag het weten ook! De verzameling is niet alleen imposant in grootte, maar ook qua inhoud. Noem een obscuur, zeldzaam model op en dikke kans dat hij ervan een versie (of zelfs meerdere) in zijn bezit heeft…
Het exacte aantal lijkt onbekend. Misschien zelfs overdreven? Misschien zelfs onderschat… Feit is dat Jeroen een groep hechte vrienden en mede-verzamelaars heeft die als ware henchmen voor hem als klassieker-verzamelbaas Marktplaats en de andere verkoopkanalen in de gaten houden en dus is de verzameling nog altijd groeiende.
Jeroen van Roekel instrueert een handlanger.
Maar waar laat je al dat spul? Voorheen was dat volgens het principe ‘daar waar nog een gaatje is’, maar dat was niet naar Jeroen’s wens. Hij wil ze graag fatsoenlijk uitstallen en toegankelijk maken voor publiek en na jaren van zoeken is het hem gelukt om een locatie te vinden waar hij dit perfect denkt te kunnen.
Net buiten Arnhem heeft hij recent een voormalig schoolgebouwtje kunnen betrekken waar hij een woonfunctie kan combineren met zijn lang gekoesterde wens om een heus Mountainbike Museum op te richten. Vorige week opende hij alvast de deuren tot zijn museum-in-wording om alvast een glimp van de verzameling te laten zien en om met gelijkgestemden samen te komen voor een ‘Retro Ride’ … en goede gesprekken. Het zou vooral bij dat laatste blijven, maar dat maakte het niet minder leuk! Ook de Velozine fractie met affiniteit met het spul van weleer was present.
“Het valt best mee, ik heb er maar elf!”
Je gaat niet naar een klassiekerrit en samenkomst zonder klassieker natuurlijk. Iedereen had dan ook minstens één of meerdere klassieker bij zich. De één nam een bijzondere en ogenschijnlijk ongebruikte Scott full suspension mee uit zijn grote Scott verzameling, de andere een stalen Specialized die nog wekelijks ingezet wordt. Een diversiteit aan Klein’s met de typisch flamboyante kleurstellingen in de ene hoek, in de andere hoek werd een handjevol Rocky Mountain’s geclusterd. Naast Hollands Glorie in de vorm van een strakke Rafty prijkte een zeldzame titanium McMahon, behangen met minstens zo zeldzaam speelgoed uit de anodisatie-hoogtijdagen halfweg jaren ’90. Dit alles werd uitgestald tussen een handje vol fietsen uit Jeroen’s eigen verzameling. Zoals ik al zei; noem willekeurig wat en het stond er of Jeroen wist te vertellen dat ie er ergens in opslag nog wel wat van had staan. Van een behoorlijk zeldzame Mountain Goat full suspension tot één van de eerste Specialized Ground Control FSR carbon full suspensions. Oh en terwijl je staat te spreken met de een, komt de ander ook nog even voorbij gelopen met een Kirk magnesium frame…
Dergelijke samenkomsten zijn meer dan slechts een kijk-festijn. Onder de gelijkgestemden ontstaan allerlei gesprekken en allemaal zijn ze interessant. Nu ben ikzelf niet geheel onbekend met de oudere spullen en je zou kunnen stellen dat ik ook een soort-van verzamelaar ben. De bewondering en het verzamelen van het spul is me dus niet onbekend, maar toch blijft het interessant om te horen waar ieders fascinatie voor die oude bikes vandaan komt. “Ik koop nu wat ik destijds niet kon betalen” – is toch wel een vaak terugkerende redenen die als gemene deler kan worden opgetekend.
Ook zijn er diverse invalshoeken; de één vindt het leuk om zijn klassieker zo origineel en tijds-getrouw mogelijk op te bouwen en als een museumstuk te bewaren, de ander gebruikt het materiaal gewoon op het wekelijkse rondje fietsen, weer of geen weer. Sommigen verzamelen alles van één merk, terwijl anderen juist de grote diversiteit van weleer terug willen zien in de verzameling.
Maar ook vervulde de samenkomst een andere sociale behoefte; praten met ‘lotgenoten’. Zo vingen we een gesprek op over verzamelen en het spanningsveld met de thuisbasis. “Ik zit een beetje knel met het one in, one out principe”. Al zal vooral de nuancering van dat principe van belang zijn. Was het immers een afspraak (samen overeengekomen…) of een regel die ingesteld of opgelegd werd door (zeer waarschijnlijk) de ander? Voor anderen werkt het relativerend: “Ik vind het heerlijk om hier met andere mensen te praten. Dan kan ik thuis tenminste zeggen: Het valt best mee, ik heb er maar elf!”
Ruwe diamant zoekt vrijwilligers
Als er iets is dat deze samenkomst aantoonde, dan is het dat er absoluut een levendige klassieker-scene is in Nederland. Jeroen’s museum past daarin perfect als fokaal punt en het plezier, de passie en het materiaal dat de verzamelaars collectief hebben is een groot goed in onze fietscultuur!
Het oude schoolgebouw past erg goed bij de gedachten die Jeroen over zijn museum heeft en hij stroomt over van talloze ideeën voor leuke evenementen die er perfect plaats kunnen vinden. De echte opening van het museum laat nog even op zich wachten, het schoolgebouw is vooral nog een schoolgebouw en nog niet zo zeer een museum. Bij het verbouwen en uitstallen van de verzameling kan Jeroen dan ook zeker nog hulp gebruiken en zoekt dus vrijwilligers!
Maar wat definieert een museum eigenlijk? Vooral de inhoud en gedrevenheid van zijn conservator. Afgaande op Jeroen’s verzameling en grote passie kan het niet anders dan dat dit museum een juweeltje in wording is!
Tekst: Jeroen van den Brand
Foto’s: Coen de Jongh
Mooi verslag weer, echt top deze website. Ga zo door!
Ouwe meuk!! Wat mot je der mee? ;)
Tijd om die wilde paint jobs weer terug te brengen!!
Zeker een mooi artikel, het pakt precies de sfeer rond de retro scene. Daarnaast was het event zelf erg geslaagd, ik hoop nog veel terug te komen in Arnhem!
Enne… velozine, super dat jullie aandacht besteden hieraan!
Leuk te zien dat dit eindelijk werkelijkheid is geworden/begint te worden. Ligt ook nog wat ouwe zooi van mij bij denk ik!