Parallel aan de komst van de BBB Nerone helm voor een duurtest, verscheen ook een Troy Lee Designs A1 op één van onze keukentafels… excuus, het redactiekantoor. Nu gok ik dat Troy Lee Designs (TLD in het kort) maar 50% van de lezers wat zal zeggen. De helft dáárvan kocht in 1996 een klep en stickerset om z’n saaie Giro wat acceptabeler te maken, de andere helft weet dat Troy Lee de kunstenaar is achter de helmen van hedendaagse helden als Hill, Peat, Zink, Semenuk, en heel wat MX-ers.
De A1 is bedoeld als ’trail’ of ‘all-mountain’ helm (voor zo ver die termen echt wat zeggen), wat betekent: een dikkere en meer over het achterhoofd lopende schaal dan een typisch XC model. Het is geen goedkoop model, maar de adviesprijs van €186,- (incl. draagtasje) zit nog niet buiten de bandbreedte van wat topmodellen van de (grote) concurrenten mogen kosten. Daarvoor krijg je een sublieme afwerking met homogeen ogend schuim en schaaldelen die goed op elkaar aansluiten. De bandjes voelen degelijk aan en de bevestiging daarvan aan de schaal oogt net; de gespen lijken subtiel maar blijken robuust.
Zoals het een helm in deze categorie betaamt is de A1 voorzien van een substantiële klep. Deze is ruim in hoek af te stellen. Het stuk plastic voegt zodoende daadwerkelijk wat toe en houdt zon en takken uit je ogen, zonder dat je de hele rit er tegenaan zit te staren. De grotere wanddikte van de schaal maakt de A1 een weinig subtiel ogende helm (al helemaal niet in fel geel, natuurlijk) maar het gewicht blijkt mee te vallen: 344 g.
Behalve schreeuwende designs heeft Troy Lee ook een gevoel voor subtielere kleuren en vormen. Onze test A1 is een 2014 model; het kleurenaanbod van het huidige jaar is een stuk rustiger.
Qua maatvoering, instelling en comfort slaat de TLD A1 de plank zeker niet mis. De helm is in drie maten (XS/SM, MD/LG en XL/2XL) te krijgen, waarbij de MD/LG mijn 59 cm hoofd als gegoten zit. Afstellen vergt wel wat geduld: de bandjes van de helm lopen vrij strak door de gespen onder je oren, en slippen niet zo maar. Keerzijde is dat ze wat minder snel verschuiven als de juiste zit eindelijk gevonden is. De afstelling van harnas op het achterhoofd gebeurt in de breedte met een typische draaiknop. Hiermee trek je het systeem strakker om je hoofd. Een hoogteafstelling is er ook, maar hiervoor moet je het systeem binnen in de schaal losklikken: er zijn drie mogelijke posities. Dit biedt wat meer zekerheid dan een schuivend systeem, maar afstellen duurt wederom wat langer.
In de omtrek is het afstelbereik ongeveer 6 cm, in de hoogte ongeveer 4 cm. Hoewel de schaal op zich als gegoten zit ben ik nog niet achter wat de beste afstelling van het harnas is. Begrijp me niet verkeerd: er zijn geen drukpunten of gespen die irriteren, het is een kwestie van wat beter zit. Met het harnasje in de laagste stand zit de A1 het stabielst op mijn hoofd, met het harnasje in een hogere stand krijgt mijn achterhoofd toch ietsje meer lucht. Beide zijn comfortabel… op een andere manier. Misschien is het gewoon tijd voor de kapper!
In vergelijking met meer XC-specifieke helmen ventileert de TLD A1 wat minder. Tijdens de winter is hier weinig van te merken behalve bij een enkel interval hier of daar, bij luchttemperaturen rondom de 20 graden is het verschil met een lichter, meer opengewerkt model wel voelbaar. Je zweet toch echt wat meer. De klep zit verder op een goede plek en het afstelbereik blijkt voldoende. Zelfs met een vrij diepe zit komt de klep niet in je gezichtsveld.
Enig punt van opletten is het opdoen van een zonnebril: de bandjes aan de voorkant van de helm komen direct uit de (brede) schaal. Pootjes van een bril kunnen hier zeker niet over – slechts onder! Het deel van de schaal dat je achterhoofd bedekt zit ver genoeg van je oren dat langere brilpotjes niet in de weg komen te zitten – ze mogen gerust 2 cm achter je oren uitsteken. Goggles – het is immers een ‘all mountain’ helm – gaan functioneel gezien goed samen, van kleinere modellen tot de absurd grote Oakley Airbrake MX.
Na zo’n drie tot vier maanden gebruik is de helm meerdere malen door de takken geduwd, gevallen en op andere wijzen mishandeld. Hiervan is weinig te zien, op een klein stukje lakschade aan de klep, waar de verf is gebarsten. De kussentjes binnenin ogen – en ruiken! – nog als nieuw. In de eerste dagen gaven de kussentjes wel wat verf af, dus spoel ze voor gebruik eerst goed uit. De bandjes zitten alleen nog even strak en bijstellen is nauwelijks nodig geweest.
Kortom: de Troy Lee Designs A1 is een kwalitatief hoogstaande helm die door zijn hogere beschermingsgraad neigt naar een wat specifieker (zeg gerust: lomper) inzetbereik. Voor XC en marathon gebruik is deze helm ook prima te in te zetten, maar er zijn betere keuzes als je je zorgen maakt om gewicht of ventilatie. Zelf hou ik het omwille van de – voor mij – perfecte pasvorm het voortaan bij de A1. Dan maar wat extra zweten!
Meer informatie: www.troyleedesigns.com/bicycle
Distributie: Fersie (B), SW-Products (NL)
Tekst & foto’s: Eric Wictor
