Radon, het merk voortkomende uit de Duitse internetshop Bike-Discount, was ook aanwezig op de EuroBike Media Days. Zij toonde onder meer de nieuwe Slide 140 Carbon en Skeen 120 trailbikes. Radon Factory Enduroteam-rijder Joost ’the boost’ Wichman was eveneens aanwezig om de pers te intimideren en rijles te geven tekst en uitleg te geven (en handtekeningen uit te delen aan hen die dat wilde…).
Na het bekijken van de nieuwigheden op de stand stelden we Joost voor om samen een trail te gaan rijden met Radon Slides onder onze kont. Toen hij hoorde van de flinke drop naast de Lisl Osl Trail, die hij zelf een dag eerder gemist had, werd snel beklonken dat we daar maar eens op onderzoek uit moesten gaan…
Internetaanbieder mét lokale service
Al eerder merkten we op dat Radon als – mogen we wel zeggen – veredeld fietswinkelmerk inmiddels volwassen is geworden. Het gamma is breed en kan zich prijstechnisch behoorlijk meten met de andere internetaanbieders. Radon wijkt wat af van andere internetaanbieders door dat ze ook met lokale servicepartners werken. Je kan je op internet bestelde fiets afhalen bij een servicepartner naar keuze en ook voor garantie en onderhoud kan je daar terecht.
Skeen 120
Ook Radon ‘gelooft’ in 27,5″ wielen. Zo troffen we de Skeen 120 aan. Een fiets die tot voor kort enkel met 29″ wielen en 100 mm veerweg als XC-racer aangeboden werd. In 2016 zal daarnaast dus de Skeen 120 met de kleinere wielen en meer veerweg neer worden gezet als all-round trailbike. Het getoonde model is nog een pre-productie model in blank alu. Eerlijkheid gebied ons te zeggen dat we – in deze kleurvolle tijd – best gecharmeerd zijn van deze looks.
Slide Carbon 140: minder gewicht, meer all-round
Haast even kleurloos, maar niet minder interessant is de nieuwe Slide Carbon 140. Ook deze fiets is nog een pre-productie model en hij had dan ook alleen een blanke laklaag over het naakte carbon. Dit past eigenlijk goed bij de merknaam: radon is een kleurloos edelgas. Wat ons betreft houden zo en direct de winkel in! Misschien als optie een custom gekleurde sticker op het frame, Radon?
De Slide werd vorig jaar geïntroduceerd als een enduro-machine met 160 mm veerweg met een aluminium of carbon frame én de nieuwe-consensus-wielmaat. De Slide Carbon 140 die we op de stand aantroffen heeft niet alleen minder veerweg, hij heeft ook minder gewicht: 1880 gram (gewogen zonder demper). Zowel het voorframe als de complete achterbrug én de rocker naar de demper toe zijn volledig uit de zwarte vezels opgetrokken.
Joost meldt over deze fiets:
Iets minder veerweg, lager gewicht; iets minder enduro, iets meer all-round dus.
Radon Slide 140 in pre-productie trim. Nog niet af, maar eigenlijk zo ook al chique in onze optiek!
Slide Carbon 140: Ride
Vooropgesteld: hoeveel afmontagevarianten er van de Slide Carbon 140 gaan komen, is nog niet definitief bekend en de afmontage van de testfiets is niet representatief voor een definitieve versie. We meldden al dat het frame nog géén 1900 gram weegt. Radon lijkt gewichtsbesparing als thema door te willen voeren over de gehele fiets: zo was onze testbike voorzien van DT Swiss’ nieuwe XMC 1200 Spline carbon wielset, XX1 schakelspulletjes van SRAM en Guide RSC van diezelfde firma. Het totaalgewicht kwam niet verder dan 11,5 kg. Nette waarden voor een fiets met 140 mm veerweg!
Radon noemde een vanaf-prijs van €3.199 en de bovenkant van de range zou aftoppen rond de €5.000, met nog 2 óf 3 modellen er tussen.
De hier getoonde pre-productie Slide heeft een ‘M’-framemaat. In eerste instantie verwachtte ik dat deze aan de kleine kant zou zijn, maar eenmaal op de fiets, bleek de zit spot-on te zijn. Wendbaar en toch stabiel; dat was het eerste wat me opviel toen ik de Slide de sporen gaf. Vooraan deed Fox’ nieuwste F34 Float met de FIT4 demper braaf zijn werk. Achteraan was die rol weggelegd voor de Float DPS demper van Fox.
Bij dit soort korte kennismakingsritten kun je onmogelijk het hele spectrum van een geveerde voorvork en een achterdemper beoordelen. Met de luchtdruk afgestemd op mijn gewicht voelde de achterkant van de Slide iet wat strak-progressief aan. Dat kan mij wel bekoren: het geeft me meer feedback van de trail en ik vond het ook wel bij het lichtvoetige karakter van deze fiets passen. Het maande me om snelheid te maken, wat mede dankzij het lage gewicht, geen straf was.
Ook bij het aanzetten na een bocht was er voldoende ‘support’ via de four-bar linkage met Horst-Link vanuit het achterwiel. Geen sompig gepomp maar voldoende ondersteuning zonder dat de achterkant blokkeerde.
Toch bespeurde ik wel enige deining bij zittend klimmen over een egale ondergrond. Echt hinderlijk was het niet en dat beetje kon ook worden onderdrukt door de Firm-setting op de achterdemper.
Door de bocht genomen – wat overigens ook zonder al te veel poespas ging – vond ik de Slide vertrouwenwekkend overkomen: Ik voelde me er snel op thuis. In de afdaling van de Lisl Osl Trail heb ik geen moment het idee gehad dat de Slide iets anders wilde dan ik: met met vertrouwen naar beneden rijden over de lijn die ikzelf koos. Daarbij heeft de fiets voldoende veerweg voor serieuze trails en is licht genoeg om langdurig klimmen naar de top van de trail niet al te masochistisch te maken. Heel all-mountain dus en een bike die met de iet wat progressieve afstelling zoals bij onze testbike zeker ook in de smaak zal vallen bij menig XC racer die wat méér fiets wilt voor zijn speelritjes.
De afwerking van het frame kwam zeer deugdelijk over en bevestigde onze eerdere conclusie dat Radon volwassen aan het worden is. Ik vond het een aangename kennismaking met deze adolescent en we kijken uit naar een langdurige test met de Slide.
Geheimtipp van de prof: voor de drop de noppen de goede richting in aaien…
Dropping in
Joost vergezelde ons op de testrit. Al rollend en babbelend door Kirchberg, kwamen we er achter dat de agenda van een pro-biker best vol zit. Veel reizen van wedstrijd naar wedstrijd. Niet alleen promotiewerk voor Radon, maar ook de organisatie van de Pump Battles nemen veel van Joost’ tijd in beslag. Uiteraard moet er ook nog getraind worden!
De skilift am Gaisberg bracht ons omhoog om vervolgens de Lisl Osl trail naar beneden te volgen. Onder begeleiding van Joost is dat natuurlijk geen probleem. Althans… als je ‘m bij kan houden. Of deze gezamenlijke rit ook onder ’training’ valt kan ik slechts voor mijzelf beantwoorden met ‘ja’.
Na driekwart van de trail werd er gestopt bij de eerder genoemde drop. Joost zijn eerste reactie: “Oh… dat valt wel mee met die hoogte…” Tja, daar stonden we dan op dezelfde plek waar we daags voordien een dikke tien minuten in het gat stonden te staren (alvorens onze ‘normale’ route te vervolgen). Lars wilde hem rijden en ik hoorde in gedachte de traumahelikopter al aankomen. Joost deed hem een aantal keren voor. Ja, het cliché is waar: dan lijkt het in eens kinderspel. “Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt…” – aldus Joost en met die inspirerende woorden stortte Lars zich – achteraf gemakkelijk – naar beneden. Gevolgd door enige euforie. Saillant detail was dat de drop direct ná dit genomen obstakel eigenlijk nog lastiger was.
“Wacht, dan doe ik het nog één keer voor…”
Lars: Het is een genot om te zien hoe Joost fietst. Met name zijn techniek in kombochtjes is mooi om te zien. In die paar bochten voor hij uit het zicht verdwijnt, zie je hem vlak voor de bocht zijn achterwiel kort blokkeren. Hij gooit dat slippende achterwiel om, de fiets staat in de richting van de uitloop van de bocht en hij kan alweer versnellen. Goed voorbeeld doet volgen: ik ga mezelf dit aanleren!
De bike (en het bier) van de pro.
Tot slot van de rit reed ik op Joost zijn fiets weer richting het Media Days evenemententerrein. Opvallend was de afstelling van zijn fiets. Vork en demper zijn een stuk harder afgesteld. Dit vooral om de grote klappen, die bij zijn hoge snelheden als pro-biker horen, goed te kunnen opvangen. Duidelijk minder comfortabel en meer gericht op pure snelheid. Logisch: wie het eerst over de finishlijn is, wint en mag het eerste aan het bier. Nu was onze testrit geen wedstrijd, maar toch was er bier. De rit werd dan ook beklonken mit einem kaltes Radler. En die smaakte!
Meer informatie: www.radon-bikes.de
Met dank aan Joost Wichman
Tekst en foto’s: Mark ten Napel