Vijf jaar geleden kondigde Magura met veel bombarie een nieuwe generatie remmen aan, gemaakt uit Carbotecture. Remmen waarbij het materiaal én het productieproces super uniek zou zijn. Het bleek uiteindelijk ‘gewoon ordinair kunststof spuitgietwerk’ te zijn. Je weet wel, dat proces dat voor (vaak) goedkope massaproducten wordt toegepast. Nu is dit wat kort door de bocht, want het lijkt haast onlosmakelijk geassocieerd te worden met termen als low-tech en goedkoop. Hoewel het kostenaspect zeker een belangrijk deel is van de keuze voor zo’n productieproces, is het niet per definitie alleen geschikt voor low-tech onderdelen. Als je je beseft dat het al meer dan 100 jaar oude Magura een grote speler is in de automotive industrie voor hoog precieze onderdelen en dat het merendeel daarvan middels spuitgietwerk geproduceerd wordt, is het niet meer dan logisch dat ze die kennis en kunde toepassen bij hun fietsonderdelen.
De eerste generatie remmen uit dit met carbonvezels versterkte kunststofmateriaal werden vorig jaar opgevolgd met de MT Next serie. De nieuwe versies zouden aanzienlijke verbeteringen hebben ten aanzien van hun werking en vooral ook méér consistent zijn in de productie. Niet geheel onbelangrijk bij een ‘safety feature’ als een rem… Tijdens de perspresentatie vorig voorjaar ging ik al eens op pad met de MT7 4-zuiger rem. Die maakte indruk! De voorbije winter en het voorjaar ging ik vervolgens langdurig op pad met het topmodel uit de range: de MT8.
De MT7’s blonken uit bij die eerste indruk, met een fijne combinatie van absolute remkracht én goede doseerbaarheid. De MT8’s doen exact hetzelfde, al gebeurt dat bij een lager systeemgewicht door méér high-end materialen en het simpele feit dat deze remmen twee zuigers per remklauw hebben in plaats van de vier stuks die de MT7 telt. De MT8 is dan ook vooral gericht op het cross country- en marathon segment. Zijn we dan al klaar met deze review? Nee.
Enige nuancering is wel op zijn plaats. Ook concurrerende merken weten tegenwoordig de gouden combinatie tussen absolute remkracht én doseerbaarheid voor elkaar te krijgen en de lat ligt dan ook hoog. Factoren als ergonomie, instelbaarheid en gewicht zijn andere troeven die bepalen aan welke kant van de lat de remmen geplaatst moeten worden.
MT Next: minder licht
Deze laatste iteratie van de MT (voluit MT Next genaamd) remmen kreeg een volledig nieuwe remgreep en remklauw. De eerste Carbotecture MT8 woog 279 gram voor een enkele rem inclusief remschijf en alle hardware, maar Magura zette de nieuwe versie op een ‘negatief dieet’. De remgreep werd weliswaar nipt lichter, maar de remklauw nam in gewicht toe. Het totaal voor één rem (schijfdiameter 160 mm, en circa 800 mm leiding) blijft nog altijd een respectabele 300 gram. Met de door ons geteste Storm SL remschijf is er nog 10 gram te besparen, waarmee de nieuwe MT8 dus netto 10 gram zwaarder is dan zijn voorloper.
Gewicht is overduidelijk een belangrijk thema voor de Duitse constructeur; de remhendel en de klemplaat voor de remgreep zijn uitgevoerd in carbon en bouten voor de remklauw zijn uitgevoerd in aluminium.
De gewichtstoename van de remklauw komt voort uit het gewijzigde ontwerp. Deze zou nu een stuk stijver zijn en méér materiaal zorgt voor een betere hitte afvoer. Ik heb geen één op één vergelijk met de vorige versie kunnen maken, maar in de praktijk hebben we de MT8’s tijdens lange afdalingen niet kunnen laten koken en de remkracht bleef constant.
Ik vond de eerste generatie Carbotecture remgrepen enigszins Fisher-Price overkomen en eigenlijk bleef ik die indruk houden bij deze nieuwe versie. De carbon remhendel bij het vorige en dit topmodel voegt wel wat meer high-end gevoel toe. Nu praat ik hier dus enkel over de looks. De Magura ingeneurs hebben het namelijk goed voor elkaar gekregen om de totale greep solide aan te laten voelen. Ook de tegendruk die de remhendel geeft dankzij de veer in de remcilinder draagt bij aan die indruk. De hendel komt snel terug en blijft zodoende ‘aan’ de vingers kleven waardoor je altijd gevoel blijft houden met de rem. Iets dat bij de vorige generatie een stukje minder was en – hoewel het niets zegt over de remprestaties – ik niet echt ‘connected’ vond overkomen.
De remhendel is vormgegeven voor gebruik met twee vingers, maar in de meeste gevallen volstaat één vinger per hendel ruimschoots. De slag is typisch Magura-stijl: geen harde eindaanslag zoals je bij vrijwel alle andere merken wel tegenkomt, maar een iet wat sompige overkomende slag als je de rem bedient bij stilstand. Dat sompige wordt ook deels ondersteund door het ‘squicky’ geluid dat de rubberen afdichtingen van de remcilinders maken bij het bedienen… Op pad is het echter precies deze slag die de remmen de enorm goede doseerbaarheid mee geeft. Als je ervaringen hebt met eerdere Magura remmen is je dit bekend. Ik kon er snel aan wennen en ben het erg gaan waarderen, maar besef me dat niet iedereen dit gevoel kan waarderen.
Wat anders is dan voorgaande versies is dat de remmen nu iets meer lineair de kracht opbouwen. Dit komt doordat het scharnierpunt van de remhendel 20 mm is verplaatst richting het stuur. Een subtiel verschil, maar de remmen zijn daardoor beter doseerbaar naar de maximale remkracht toe, vergeleken met de vorige generatie.
Nicht alles ‘im griff’
Tot zover alles ‘im griff’ met Magura’s nieuwste stoppers. Waar de remmen duidelijk nog verbeterd kunnen worden is bij de reikwijdte verstelling van de remhendel. De mate van ‘reach adjust’ is namelijk erg beperkt. Te beperkt zelfs: met mijn compacte (maar nog niet kleine) handen is de krapste stand nipt voldoende om het eerste vingerkootje net over de hendel te leggen. Magura onderkent dit en heeft inmiddels een verbeterd hendel ontwerp beloofd dat vanaf eind augustus verkrijgbaar is.
Ik vraag me alleen wel af hoe dit gaat uitpakken; bij de volledige slag komt de hendel al vrij dicht bij het stuur. Met de hendel nóg dichter bij het stuur afgesteld zou deze het stuur zelfs kunnen raken…
De MT8’s zijn voorzien van alle opties die Magura op remmen levert. Naast de ‘reach adjust’ betekent dat ook ’tool-less’ Bite Adjustment Technology (BAT): zonder gereedschap het contactpunt van de remmen bijstellen – in theorie een handige en nuttige optie. De praktijk is echter wat minder verfijnd: hoewel de BAT zich inderdaad zonder gereedschap heel eenvoudig boven op de remgreep laat bedienen, merk je nauwelijks een verschil in de verstelling en dat is jammer. Hier had Magura duidelijk méér kunnen scoren, zeker met het oog op de aankomende verbeterde reikwijdte instelling. Door het drukpunt te vervroegen hoef je de remhendel minder ver in te trekken en trek je hem potentieel niet volledig door tot het stuur.
Dat de BAT, net als de reach adjust overigens, af te stellen is met draaiknopjes is handig, maar zoiets doe je ook eenmalig. De ietwat fragiel overkomende kunststof draaiknopjes hadden voor mij zodoende gewoon inbus/torx boutjes mogen zijn met een nóg cleanere look tot gevolg.
Standaard worden de remmen geleverd met organische remblokken. Deze dragen voor een groot deel bij aan de doseerbaarheid én de initiële ‘bite’ die de remmen hebben. Die bite gaat er bij vochtige omstandigheden wel wat van af. De absolute remkracht blijft onveranderd, maar ze pakken in de regen gewoon wat minder hard aan en dat is wennen.
Overigens lopen de remblokken consistent erg mooi vrij en zelfs in de meest smerigste omstandigheden lopen de remmen méér vrij dan die van concurrenten. De remblokken zijn wat dikker uitgevoerd dan die van de concurrentie en dat geldt ook voor de schijven. Magura maakt deze bewust 2 mm dik, in plaats van de meer gebruikelijke 1,8 mm.
Dat zou gunstiger moeten zijn voor de hitte-afvoer en het slijtagegedrag. Zoals gezegd heb ik de remmen nog niet aan de kook kunnen brengen bij lange afdalingen, dus daar lijkt de dikkere schijf en blokken zich uit te betalen. Qua slijtagegedrag merk ik geen verschil met anderen. Het is niet beter, noch slechter. Wat echter wel wat vreemd is, is dat je de blokken zelden compleet opremt. Ze zijn dan wel dikker, maar ik kon ze niet volledig uitnutten. De remhendel kwam, zelfs met de BAT compleet versteld, dusdanig dicht bij het stuur, dat ik de remblokken verving op het moment dat er nog een redelijke laag voering aanwezig was. Bij een ander merk remmen zou je bij deze dikte denken dat je ‘half weg’ bent…
Voornaamste overweging: bediengevoel!
Deze nieuwste generatie remmen zijn een gevolg van Magura’s voortschrijdend inzicht met hun productietechnieken. Wat goed was aan de oude versies is behouden: de nette loop van de leiding vanaf de remgreep en naar de remklauw toe, niet-bijtende minerale olie en de grote bandbreedte wat remkracht en doseerbaarheid betreft. Laatstgenoemde is zelfs nog iets verbeterd. De remgreep voelt solide en de feedback is goed, maar de uitwerking van de geboden instelmogelijkheden stellen teleur voor remmen van dit high-end kaliber.
De dikkere remblokken lijken ‘op papier’ een leuke extra troef. Op het gebied van warmte afvoer lijkt het een effect te hebben, maar reken niet op veel grotere vervangingstermijn ten opzichte van concurrerende systemen.
Er zijn inmiddels diverse lichtgewicht schijfremmen op de markt die ook een hoge absolute remkracht én goede doseerbaarheid weten te combineren. Met de aankomende verfijning van de reikwijdte instelling kunnen de MT8’s zich iets beter meten met de top van de concurrentie. Het verbreden van de gelimiteerde bandbreedte van de ‘Bite Adjustment Technology’ zou ze een nog sterkere positie geven, maar Magura liet ons weten geen intentie te hebben dit aan te passen. Goed beschouwd is dit ook sterk afhankelijk van persoonlijke voorkeuren en Magura’s MT remmen zijn daarin wat meer uitgesproken.
Het typische, uitgesproken bediengevoel is bij deze laatste versies nog eens verfijnd en als dat je bevalt is in mijn optiek dat de voornaamste reden om de MT8’s te overwegen.
De MT8 remmenset kost €638,00 (inclusief schijven en adapters).
Meer informatie: www.magura.com
Tekst: Jeroen van den Brand
Foto’s: Jeroen van den Brand & Erik Nienhuis
