Van Roekel vertelt: Giant Super Sierra 1989

RTV Utrecht heeft “Van Rossem vertelt”, wij hebben “Van Roekel vertelt”! In deze nieuwe serie vertelt Jeroen van Roekel, oprichter en directeur van het Mountainbike museum over de meest bijzondere exemplaren in zijn collectie. Items die voor hem éxtra speciaal zijn, om welke reden dan ook. Het kan een unieke of onbetaalbare fiets zijn, maar ook een klein onderdeel, of zelfs een oude fiets waar op het eerste gezicht weinig aan is. Je wordt echter niet zomaar museum-directeur: Jeroen weet al deze items wel iets bijzonders te noemen!

Geen gewone Sierra!

“Ford Sierra”
Als we hem vragen naar mogelijke “Van Roekel vertelt”-items, is het eerste dat hij noemt… Een Giant Super Sierra. Je hebt een museum met 700 fietsen en je noemt juist die als eerste? Dat is toch alsof je een Ford Sierra uitzoekt uit een museum dat volstaat met Ferrari’s, Bugatti’s? Wat maakt deze Taiwanees dan zo bijzonder?

Jeroen:
Deze fiets heeft één van mijn ‘handlangers’ voor me gespot. Hij wist dat ik er al lang één wilde hebben. Ik vond het toen al een prachtige fiets, en nu vind ik het serieus de mooiste Giant ooit gebouwd.

Dit model komt uit 1989. Het was geen goedkope fiets. Sterker nog, het was toen hun duurste model. En toch, omdat het een Giant was, was het geen onbetaalbare of onverkrijgbare droomfiets. En dat maakt hem nu tot een echte “alledags-klassieker”. Wat is vooral mooi vind, is dat Giant zoveel aandacht schonk aan het totaalbeeld van deze fiets. Zeker voor die tijd.

Prachtig totaalbeeld

Alles klopt met elkaar. De diameters van de 4130 CrMo buizen, het laswerk, het is prachtig in balans. De afmontage was perfect voor die tijd (let wel: een tijd waarin we de ‘U-brake’ nog als perfect betitelden). De voorvork heeft dezelfde kleur als het frame, dat was toen niet vanzelfsprekend. Logo’s en biesjes zijn subtiel, en de kabels hebben een bijpassende kleur! Hard en sterk black chrome beschermt de achterzijde van het frame opvallende wijze, zonder schreeuwerig te worden. Vergelijk dat eens met die neon-monsters we hier hebben staan. Chique!

“Perfect.” Als moddervanger, ja. De sharktooth moest voorkomen dat een rammelende ketting zich klemtrok tussen rem, vork en tandwielen.

Het grappige was ook dat Giant pas sinds 1985 onder eigen label fietsen maakt, terwijl ze in 1972 zijn begonnen. Ze startte voornamelijk als onderaannemer voor andere fietsmerken. In 1977 zette ze een grote stap door een deal met het Amerikaanse Schwinn binnen te halen. Voor Schwinn was het hun eerste grote stap naar productie in het buitenland en het werkte in beider voordeel: Schwinn wist concurrerend te blijven op de Amerikaanse markt en Giant schaalde op en leerde bij.

Je noemt je merk geen Giant als je klein wilt blijven. We waren gewaarschuwd…

Twee jaar nadat Giant besloot onder eigen naam ook op de Amerikaanse markt te gaan verkopen, vertrok Schwinn naar een Chinese toeleverancier en de twee merken werden meer en meer concurrenten van elkaar. De kwaliteit van de Schwinn’s uit China viel tegen en uiteindelijk ging het merk failliet. Giant’s productie bestond vóór het vertrek van Schwinn, voor 75% uit Schwinn-producten. Na het vertrek zette Giant de ingezette koers verder en bleef men voor het grootste deel voor anderen produceren. In die tijd had Giant best aanzien, ook al kon het zich wat dat betreft niet helemaal meten met de grote gevestigde merken.

Ze omarmden nieuwe materialen en productietechnieken en werden zelfs voorloper op dit gebied. Het eigen-label werd echter op de markt steeds meer gezien als een “prijsvechtersmerk”, ondanks dat Giant als één van de eerste merken met betrouwbare carbon frames (de Cadex’en) op de markt kwam. Halfweg jaren ’90 contracteerde Giant de levende race legende John Tomac om het merk weer wat allure te geven. Het gaf een boost aan het imago en de technische vernieuwingen op het gebied van carbon én het gebied van veersystemen volgde elkaar in rap tempo op.

Tioga Psycho, een klassieker op zich.

Deore XT, de referentie. Met rode buitenkabels.

4130, het magische getal voor hoogwaardig CrMo staal. In Arnhem woont zelfs een staalpurist die dit op zijn borst heeft getatoeerd. En het is niet Jeroen. Tenzij hij er stiekem óók een heeft.