Klik hier voor de overige reportages vanaf de EuroBike Media Days
Cross country is niet meer wat het is geweest. De Wereldbekerparcoursen zijn korter en vooral technischer geworden en ook dichter bij huis bestaan mountainbikeroutes meer uit slingerende singletracks dan brede, kaarsrechte karrensporen. De industrie volgt (of voedt?) die trend. Balhoofdhoeken worden afgevlakt en zelfs dropper-zadelpennen vinden langzaam hun weg naar XC racers, die eens te meer full suspension zijn. Zelfs verstokte hardtailrijder Julien Absalon maakte de switch en heeft zichzelf opnieuw uitgevonden.
Op de EuroBike Media Days stelde Rocky Mountain haar nieuwste telg voor aan de wereldpers: de vernieuwde Element. Nog steeds is dit een 29” fully, maar nu met 100 mm veerweg achteraan en vooraan is een Fox Float 34 mm te vinden met 120 mm veerweg. Aan Rocky coryfee Andreas Hestler stelden we dan ook de vraag: “120 mm veerweg is voor XC begrippen best veel. Niet té veel?”. Een brede grijns verscheen op zijn gezicht: “No bro, that’s XC Canadian style!”
What’s new
Waar de voorbije jaren Rocky Mountain stelselmatig iteraties op een basisontwerp uitrolde -nieuwe modellen voor verschillende segmenten -, is de nieuwe Element toch wel iets meer dan een ‘variatie’ van het eerdere ontwerp. De fiets is volledig opnieuw ontworpen en géén detail is ongemoeid gelaten. Het materiaal? Carbon. Full Smoothwall carbon, zoals Rocky Mountain het noemt en dat resulteert in een framegewicht van 2250 gram voor een medium framemaat inclusief demper en alle hardware. Opvallend is dat er afscheid is genomen van de ABC bushings in de scharnierpunten. Deze conische glijlagers werkten perfect in Canada en andere plekken in de wereld… maar in Nederland, België en andere plekken met soort gelijke natte winters, sleten ze erg hard. De nieuwe Element draait dan ook volledig op afgedichte industrielagers.
Alle Element modellen krijgen voorvorken met 34 mm binnenpoten in combinatie met een Boost 110 naaf (en Boost 148 achteraan), de kabel voor een dropper zadelpen is binnen door te leggen en de Element is nu voorzien van het Ride 9 systeem. Ride 9 is, kort gezegd, een verstelbaar montagepunt voor de demper waarmee de geometrie én het veergedrag van de fiets beïnvloed kunnen worden. Rocky gebruikte dit voorheen al op diverse ‘dikkere’ fietsen en nu ook op deze XC’er. Er is echter een cruciaal verschil: De Ride 9 ‘flip chips’ zitten niet rondom de dempermontage aan het frame, maar zijn opgenomen in de aluminium hevel tussen de achtervork en demper. De balhoofdhoek kan daarmee in drie stappen versteld worden van 70 naar 69 graden, waarbij de zitbuishoek van een steile 75,5 naar iets vlakkere, maar nog steeds steile 74,5 graden verandert. Met de verandering van de hevel is ook het veergedrag genuanceerd. Rocky heeft er voor gezorgd dat er wat meer support is halverwege de veerweg. Een cruciale nuance, zou later blijken…
De Element wordt alleen aangeboden met 29” wielen, ook in de framemaat ‘small’. Het is een XC racer, dus 27,5” Plus wielen passen er niet in; er is ruimte voor maximaal een 29×2.35” band. Verder is het frame geschikt voor de montage van een voorderailleur en is het bij elke framemaat mogelijk om twee bidon’s mee te nemen.
In je Element…
Uit de uitgebreide demovloot die Rocky hier bij zich had, trokken wij een van de vele 970 RSL’s in maat large, om de fiets eens grondig aan de tand te voelen op de Tiroler trails.
Hoewel Rocky Mountain het een XC racer noemt, is dankzij de steile zitbuis de zit relatief rechtop en beslist niet XC-racing gestrekt. De voorzijde van de fiets is met zijn voorvork met 120 mm veerweg ook wat hoger dan je in Nederland op een vlakke boscross-ronde-tegen-de-tijd zou opteren. Die ietwat rechte zit is echter geen belemmering om lekker te klimmen. Waar vorige Rocky Mountain’s nog al eens de neiging hadden achteraan relatief ver door de vering te zaken wanneer het steil omhoog ging, is dat bij deze Element een stuk minder. Met de achterdemper volledig geopend, zijn pedaalinvloeden zichtbaar, maar nauwelijks echt merkbaar. Met de Fox demper in de Trail stand is dat laatste beetje beweging ook weg te poetsen terwijl de achterzijde van de fiets actief genoeg blijft om bij grote obstakels het achterwiel voldoende tractie te laten houden.
Tot zover nog geen grote openbaringen… Totdat het voorwiel naar beneden wordt gericht en de zwaartekracht de voornaamste aandrijving wordt. Van een lichte, goed klimmende XC fully verandert de Element ineens in een afdaler met capaciteiten die je voorheen nooit bij een fiets met de classificatie ‘XC’ zou durven of mogen verwachten. Zodra je uit het zadel komt én je gewicht naar achteren verplaatst, trek je de fiets dieper in zijn achtervering, meer dan menig andere fully. Meteen komt er een hoog ‘kom maar op!’ attitude naar voren en dat is geen overmoed.
Het vertrouwen dat de Element ons gaf is bizar groot, dit zijn we nog niet vaak tegen gekomen bij een XC fiets op dit soort paden.
Toegegeven: 100 mm veerweg achteraan is niet super veel en met het verplaatsen van het gewicht naar achteren snoep je al een deel van die veerweg op. De trails hier in Kirchberg vragen echter niet om veel veerweg. Ze vragen vooral snelheid en stabiliteit om over de talloze gladde wortels heen te denderen, zodat deze je niet abrupt van richting doen veranderen… Onze test Element was voorzien van een niet al te agressief profiel op voor- en achterband (Maxxis Ikon 2.2). Toch had de fiets geen enkele moeite met de trails en konden we anderen met dikkere fietsen en vooral ‘dikker rubber’ moeiteloos volgen. Het is verleidelijk te denken dat dat puur aan onze eigen rij-skills te danken was, maar al pratende met collega journalisten, merkten we op dat iedereen hetzelfde gevoel op deze fiets had.
Het vertrouwen dat de Element ons gaf, is bizar groot, dit zijn we nog niet vaak tegen gekomen bij een XC fiets op dit soort paden. Het gaat te ver om te zeggen dat je ‘niets meer dan deze Element’ nodig hebt. Zoals gezegd: De testroutes vroegen niet om de meeste veerweg; de obstakels waren niet super groot en ‘vierkant’. De combinatie van 120 mm vooraan en 100 mm achteraan en de uitgekiende geometrie en genuanceerde veerkarakteristiek resulteren in een fiets die zeer capabel aanvoelt en waarbij het voelt alsof je ‘in’ de fiets zit mét controle in netelige situaties en niet slechts een passagier bent op een lichte stuiterbal bergaf. Dat een oordeel geven alleen op basis van getallen lastig is, wordt hiermee andermaal onderschreven.
Op papier lijkt de Element ‘gewoon’ een 120/100 mm XC/marathon fully. De werkelijkheid is echter dat de fiets veel meer is dan dat. Rocky Mountain zegt zelf: “This new Element is a full-on XC marathon weapon, but with the confidence of a trail bike”. Normaal zouden we dat soort uitspraken afdoen als marketing-blabla: een kern van geprojecteerde schijnwaarheid overgoten met een flinke dosis overdrijvingssaus. In dit geval doen we dat niet. Het beschrijft exact wat wij hebben ervaren met de Element. Rijeigenschappen die ons unaniem een dikke grijns gaven… en als dít “XC racing Canadian style” definieert, dan is onze volgende stap kijken wat de huisprijzen doen in Canada…
Tekst: Mark ten Napel
Foto’s: Coen de Jongh
Zou u de Element ook adviseren voor de routes in Nederland en dan met name rond Eindhoven/Tilburg of komt de Element hier niet tot zijn recht?