Vittoria Deamion 29 wielset

Het betreft hier de Deamion 29″ met aluminium velgen, die door Vittoria op de markt wordt gezet als “All-mountain/Enduro” wielset met een adviesverkoopprijs van €615,-. Desalniettemin heb ik deze wielset gewoon gemonteerd op mijn volgeveerde 29er met 120 mm veerweg. Want iets met hokjes en hekel, of zo. Mijn eigen wielset met carbon velgen is daarbij aan de muur van de werkplaats komen te hangen. In vergelijking met die wielset zijn de Deamions met 1832 gram zeker twee ons zwaarder.

Constructie

De velgen van de Deamions zijn asymmetrisch: De spaakgaten zitten niet precies in het midden, waardoor spaakspanning aan de linker- en rechterkant wat gelijker is. Zelfklevend velglint maakt de velgen vervolgens luchtdicht. De 28 mm sloeg op de buitenste afmetingen, ‘helaas’ is de interne breedte slechts 23 mm. Hierdoor zijn ze niet zo breed als de meest moderne velgen en strookt dat niet helemaal met het all-mountain/enduro etiket. Daarentegen is het ruim voldoende voor de 55 mm (2,25″) banden die ik monteerde.

De naven zien er slank uit, hebben Centerlock schijfrem montage, en bevatten 2 dan wel 4 afgesloten industrielagers in respectievelijk het voor- en achterwiel. De vrijloop kan eenvoudig met de hand verwijderd worden om het binnenwerk met 36 vertandingen schoon te kunnen maken en opnieuw te smeren. De 28 Sapim straight pull spaken per wiel zitten met een rechte kop verbonden met de naaf. Hoewel dergelijke spaken steeds meer in opmars zijn zegt de wielenbouwer in mij dat ze misschien niet bij iedere fietsenmaker in het schap liggen….

De binnenzijde van het velgprofiel heeft een ‘Speedlock’ ontwerp, zoals Vittoria dat noemt. Het profiel zou het monteren en oppompen van tubeless (ready) banden moeten vergemakkelijken én beter bestand zijn tegen het aflopen van de band bij extreem lage drukken. Als experiment heb ik vervolgens geprobeerd een setje Vittoria Mezcal TNT 2.25 banden tubeless te monteren. Ik wilde bij de eerste montagepoging bovendien nog geen gebruik maken van water en/of zeepsop om de banddraden te smeren. Met wiel in de ene hand en vloerpomp in de andere hand bolde de wangen van de band bijna direct op, waarna met gemak de banden tot de gewenste druk op te pompen was. Tubeless montage bleek met deze combinatie dus geen enkel probleem – experiment geslaagd!

Rijervaringen

Maar hoe bevalt de wielset? Ik heb er twee maanden mee gereden, waaronder op de lokale routes in het Brabantse, enkele ritten in de Ardennen en een Duitse schottermarathon. Echt lastige passages hebben er niet tussen gezeten, maar ik heb er met mijn 90 kg ook niet bepaald rustig mee gedaan. De wielen gaven geen krimp.

Het gewichtsverschil met mijn eigen wielen was aanvankelijk op sprintjes te merken. Ik moet echter eerlijk toegeven dat ik die carbon hoepels verder niet echt gemist heb. De zijdelingse stijfheid van de Deamion wielen is imposant! De lagering loopt aan het einde van de testperiode bovendien even soepel als bij aanvang. De vrijloop heb ik wel een tweetal keren mis voelen grijpen, maar dit was op dat moment geen groot probleem. Vittoria weet te melden dat het aantal vrijlooppallen in de toekomst van 3 naar 4 gaat om dit verder te voorkomen. Ook heb ik na het gebruik de spaakspanning gecontroleerd (dat is het voordeel van wielbouwer zijn), en deze stond nog netjes egaal aan beide kanten.

Tot slot

Het aanbod aan wielen is immens. Toch ziet Vittoria wat in deze markt, simpelweg omdat ze al bandenfabrikant zijn. Net als Mavic zien zij het wiel én band als één systeem. Bij deze test bleek dat ook goed samen te gaan, maar ik verwacht eigenlijk nauwelijks andere ervaringen met banden van een ander merk. Of daarmee het idee van een ’compleet systeem’ te niet gedaan wordt mag je zelf invullen. Misschien vind jij het wél belangrijk dat de labels op banden en velgen overeenkomen; ik breng daar niets tegen in. Met de Vitoria Deamion 29″ heb je vooral in basis al een betrouwbaar tubeless wielset. De velgen zijn misschien niet zo breed als de huidige mode dicteert. De wielset is echter behoorlijk stijf en degelijk!

Tekst: Toine Overbeek
Foto’s: Jeroen van den Brand