In dit ingezonden stuk gaan Cock de Vries en de voorzitter van mountainbikevereniging MTB Noordwest, Erik Boschman, verder in op de situatie op en rond de routes van Bergen en Schoorl. Het geeft een blik achter de schermen van de aspecten waarmee ze in dit gebied rekening moeten houden en licht toe hoe de doordachte uitbreiding leidt tot minder drukte in het bos.
De lange route naar een nieuw MTB-parkoers
Door: Cock de Vries
Het 15 kilometer lange parkoers door het bos- en duingebied is populair: maandelijks rijden diverse MTB’ers er ongeveer 5000 rondjes. Het aantal mountainbikers valt overigens in het niet bij de totale bezoekersaantallen van het gebied. Daar recreëren jaarlijks ruim twee miljoen mensen. Die hebben weinig last van elkaar. Wandelaars, fietsers, ruiters en mountainbikers maken immers gebruik van aparte paden. Toch zijn er bezwaren tegen uitbreiding van het bestaande MTB-parkoers. Terwijl liefde voor de natuur en respect voor de recreant hoog in het vaandel staan bij de bijna 2.000 mountainbikers die zijn aangesloten bij MTB-Noordwest.
Verschillende recreanten
Boschman: “Mede door de duinbranden van enkele jaren geleden heeft het duingebied rond Schoorl een andere invulling gekregen. De westzijde is het meest gevoelig voor verstoring en daarom vooral bestemd voor rust, terwijl in het oostelijk deel dagrecreatie kon plaatsvinden. Daardoor moest een deel van de bestaande mountainbikeroute verplaatst worden. Afgelopen jaren is daarover veel overleg geweest tussen het bestuur van MTB Noordwest en Staatsbosbeheer, de eigenaar van het gebied. Beide partijen willen het parkoers uitbreiden. Want omdat er intensief gebruik van wordt gemaakt, is het soms druk op de route. Dat komt door het aantal rondjes dat de bikers afleggen. Een langere route zou die druk meer verdelen. In goed overleg met de beheerder en natuurorganisaties is besloten de route negen kilometer langer te maken. Die uitbreiding hebben de fietsers, onder toezicht van Staatsbosbeheer, voor een deel omkeerbaar aangelegd. Het nieuwe deel is nog niet in gebruik.”
Wij zijn van mening dat er een variant mogelijk is waarbij zowel recreant als natuur de ruimte krijgen.
Plannen aangepast
“Het totaal aantal bezoekers van het gebied is de laatste jaren fors toegenomen. Dat leidt op sommige dagen tot drukte op de aan- en afvoerwegen en langer zoeken naar een parkeerplek. Ook maken steeds meer mensen gebruik van het parkoers. Vandaar onze uitbreidingsplannen: fanatieke bikers zullen dan minder vaak het bestaande rondje meerdere malen afleggen, maar voor de langere route kiezen. De bezwaarmakers zijn deels omwonenden die bang zijn voor verstoring van de rust in het duingebied. Daarnaast is er een kleine groep die principieel vindt dat het bos niet gebruikt mag worden voor recreatieve doeleinden. Wij zijn van mening dat er een variant mogelijk is waarbij zowel recreant als natuur de ruimte krijgen. Daarover zijn onder andere enkele rechtszaken gevoerd, tot aan de Raad van State aan toe. Wij hopen dat er op korte termijn een definitief besluit volgt. Dan kan het nieuwe parkoers in gebruik worden genomen. Dat is met respect voor de natuur aangelegd. Daarbij is rekening is gehouden met zowel de aanwezige flora en fauna als de overige bezoekers. Er is eenrichtingsverkeer op de route en er zijn meerdere opstappunten. Bij de kruisingen met wandel- en fietspaden zijn voorzieningen getroffen, zoals extra bochten of wordt van natuurlijke verhogingen gebruik gemaakt waardoor de snelheid omlaag gaat. Overigens is op de huidige route in al die jaren geen enkel ongeluk gebeurd tussen MTB´ers en andere recreanten. Onze vrijwilligers onderhouden de route onder toezicht van Staatsbosbeheer en voeren periodiek controles uit. En passant zorgen we dat het bos en het parkoers schoon blijven. ”
Bewust gebruik door meerdere recreanten leidt tot meer draagvlak om de unieke natuur te beschermen en hoeft beslist niet te leiden tot overlast bij mens of dier.
Liefde voor de natuur
“Tegenstanders van de uitbreiding zien het liefst helemaal geen recreanten in het gebied. Zij vinden dat de rust terug moet keren. Die liefde voor de natuur en respect voor de omgeving delen wij met hen. Maar wij zijn van mening dat er plaats is voor zowel rustzoekers als actieve recreanten. Bewust gebruik door meerdere recreanten leidt tot meer draagvlak om de unieke natuur te beschermen en hoeft beslist niet te leiden tot overlast bij mens of dier. Die laatste zijn aan ons gewend dankzij de voorspelbare bewegingen van de bikers. Wat dat betreft zijn wandelaars met kinderen of honden veel minder voorspelbaar. Uitbreiding van het parkoers sluit bovendien aan op de hedendaagse ideeën over natuurbeheer en –behoud. Die gaan uit van ruimte voor verschillende activiteiten. Mountainbiken past bovendien in een gezonde levensstijl, het is een hedendaags voorbeeld van actieve natuurbeleving. Daar zijn we groot voorstander van. We hopen dan ook dat we binnenkort het nieuwe parkoers kunnen inwijden.”
Volop ruimte en veel vertier
Het duingebied van Schoorl is een afwisselend gebied met open duinen, dichte bossen, natte vlakten en enkele heidevelden. Op sommige plekken stuift het zand en ontstaan spontaan nieuwe duintjes en kuilen. Duinbeheer stond jarenlang in het teken van kustbeveiliging. Duinvalleien en stuifkuilen werden vol zand gestort en vervolgens met helmgras beplant. Vandaag de dag kiest de duinbeheerder voor alternatieve beheersvormen met meer ruimte voor de natuur. De bezoekers maken dankbaar gebruik van de gemarkeerde wandelroutes of van plekken waar je kunt struinen (van het pad afwijken). Door het gebied loopt een ruiterroute van ruim veertig kilometer en een mountainbikeparkoers van vijftien kilometer. Dat parkoers is betaald én wordt onderhouden door de MTB’ers zelf onder toezicht van Staatsbosbeheer. Jaarlijks trekken de Schoorlse duinen meer dan twee miljoen bezoekers. Die komen niet alleen in de natuur, maar doen ook de omgeving aan. De lokale horeca, hotels en B&B’s en vele middenstanders varen daar wel bij.
Tekst: Cock de Vries
Foto’s: Erik Boschman – MTB Noordwest
Prima stuk! Mooi geschreven. Goed dat er op gewezen wordt dat ook de (recreatie)ondernemers van Schoorl en Groet er baat bij hebben.
Als fietsende hardloper of hardlopende fietser heb ik de nieuwe Noordlus (ca 7 km) met enige regelmaat afgelegd. Buiten het feit dat deze lus zeer uitdagend zal zijn door de vele krappe bochten en smalle stukken, viel het mij op dat de route erg veel wandelpaden kruist. En dit in het drukste stuk bos, grofweg tussen de Zeeweg en Groet, aan de oostkant. Daar waar de huidige route loopt is het veel rustiger wat wandelaars (en honden) betreft.Ik snap de noodzaak van een nieuwe route en zou hem ook graag gaan rijden, maar ben wel huiverig. Het nieuwe parcours leent… Lees meer »