EuroBike 2019 - Dag 3: Roundup

Terwijl we door de uitgang naar buiten lopen op weg naar een schnitzel en bier, proberen we deze editie van de EuroBike samen te vatten. Niet zo druk, e-bikes, gravelbikes en ook wat mountainbikes zónder motor. In die zin is deze editie een herhaling van vorig jaar en dat was, zoals je eerder al kon lezen, geen echte verrassing.

Eigenlijk kunnen we hetzelfde zeggen wanneer we naar trends kijken. Geen echt grote trend sprong er dit jaar uit. Ergens ook maar goed ook; elk jaar een nieuwe trend is onnavolgbaar. En hoewel de EuroBike tractie lijkt te verliezen bij de industrie, gaat het echt niet slecht met de industrie. Uiteraard is dit voor een groot deel te wijten aan het succes van de e-bike, in elke categorie. Het sprak aanvankelijk een oudere doelgroep aan, nu zien we dat ze nieuwe mensen op de tweewieler krijgen en dat óók doorgewinterde fietsers het nut én lol van een e-bike in beginnen te zien. Als er dan al écht iets opviel deze beurs, dan was het wel de hoeveelheid fit-ogende fietsers die we bovengemiddelde interesse zagen hebben in één van de strak vormgegeven e-mountainbikes.

Je kan afgeven op de dominantie van elektrische hulpmotoren, maar de vrees dat deze ontwikkelingen ten kosten zouden gaan van niet-geëlektrificeerd spul – zoals we vorig jaar zelf nog uitten – lijkt vooralsnog onterecht. Hoewel misschien minder nadrukkelijk aanwezig op deze beurs; er wordt nog volop ontwikkeld en veel fietsen zijn écht erg goed. We maakten gisteren al een parallel met de automotive en er is er nog één te maken. Veel autoliefhebbers geven af op Porsche omdat ze dikke SUV’s maken, terwijl het een sportautomerk ‘zou moeten zijn’. Het simpele feit is dat die dikke SUV’s de ontwikkeling van de high-end sportauto’s helpt te betalen. Een Porsche 911 is niet goedkoop, maar zonder die SUV’s zouden ze nóg duurder worden of hadden ze misschien niet eens meer bestaan… Datzelfde scenario geldt ten dele ook wel voor veel fietsmerken. Dus misschien moeten we de e-bike-gebruikers maar flink bedanken?

Steeds meer merken weten inmiddels hoe ze een goed ogende e-mountainbike moeten maken. Het strakke design van Rotwild vormt tegenwoordig geen uitzondering meer.

Alhoewel sommige net overkomen als een echte motorcrosser (..)

Sinds het Eddy Merckx’ fietsenmerk onder dezelfde paraplu (Belgium Cycling Factory) valt als Ridley, wordt langzaam de hele collectie opgewaardeerd. Ook voor ambachtelijk staal is er nog toekomst, zoals in de vorm van de Corsa gravelracer. Dit frame wordt geheel op maat gemaakt voor je door meester framebouwer Johan Vranckx.

Misschien wel het meest gehate fietsonderdeel van het voorbije jaar…

… maar langzaam maar zeker komen er meer naven met deze optie beschikbaar. Ook Newmen kan nu een Shimano 12-speed driver aanbieden die ook als retrofit past op de huidige naven.

Ja, kom maar door! Hmm, misschien moet ik eerst mijn schuur vergroten…

SQ-Lab introduceert een nieuwe SQ-Short fiets broek. Bewust bedoeld om niet in combinatie met een SQ-Lab zadel te gebruiken. De broeken worden gemaakt door Maloja en ze hebben een SQ-Pad zeem dat de druk van de zitbotten op het zadel veel beter zou verdelen. Ook bij Vaude kun je de SQ-Pads binnenkort in hun bibs tegenkomen.

Racers willen goed zitten én lichte componenten. SQ-Lab heeft nu de ‘Race’ serie met precies dat als doel. Het hier getoonde 612R Carbon zadel heeft carbon zadelrails en weegt naargelang de breedte 125, 130 of 140 gram.

Veel van de SQ-Lab handvatten hebben een lockring voor de borging op het stuur. Bij deze race-versies is er gewicht bespaard door die weg te laten.

Als er een merk is dat polariseert, dan is het Pole wel. Langer dan lang en van carbon moeten ze niets (meer) hebben. Zij CNC-frezen hun frames uit massief aluminium. Voor de vorm was deze Stamina 140 opgebouwd met eveneens CNC-gefreesde goodies uit de koker van Trickstuff en Intend.

Thumbs up voor Danny’s roestkleurige Santa Cruz.

Hoe maak je de chique en vooral exclusieve eeWings titanium cranks van Cane Creek nóg exclusiever? Door ze te regenboog-anodiseren!

Eén van de (vele) nieuwe merken op de EuroBike, ditmaal geen Chinese e-bike, maar een ‘Vaast’. Een zustermerk van Niner dat zich exclusief richt op magnesium frames. Meerdere merken (onder meer Pinarello, Merida, Paketa) beten hun tanden er in het verleden al op stuk: corrosie is de grootste vijand. Allite, de productiefirma achter Vaast gebruikt een ‘Plasma Electrolytic Oxidation’ waarbij de toplaag met behulp van stroom wordt omgezet in een ceramiek-matrix die zowel erg hard als erg dicht is.

Hoewel het eindproduct de looks heeft van een aluminium frame is het lichter (dit pre-productie frame weeg 1.200 gram, de productieversie wordt nog lichter) en sterker dan aluminium en tegelijkertijd is het “20 keer meer absorberend”. Vaast gaat ook prat op de recyclebaarheid van het materiaal. De hier getoonde A/1 gravelbike viel bij ons wel in de smaak.

Wielaanbieders zijn er meer dan genoeg. En dat is een understatement. Wil je nog opvallen of een écht sterk verhaal hebben, dan zul je met een echt ander product moeten komen.

Crank Brothers’ Syntesis wielen zijn opgebouwd met vrij platte, brede carbon velgen die enorm dikke zijwanden hebben en slechts een kleine holle ruimte tussen het spaak- en velgbed. Ze zijn redelijk licht, maar vooral sterk en vooral niet snoeihard. Het hele idee is dat ze iets meegeven en zodoende fijner rijden én meer duurzaam zijn.

Gravelbikes zijn onverminderd populair. Ze zijn ook zeer divers; sommige zijn relaxte ‘cruisers’ met een racefietstuur, anderen zijn racers met brede banden. Basso’s Palta valt duidelijk in die laatste categorie.

Met je gewone schoenen of slippers naar de bakker en je hebt geen flat pedals? Met de rubberen Pocket Pedals heb je grip. Ze passen over veel pedalen.

Binnen fietsen is snel saai. Zwift toonde mountainbike-specifieke trainingssoftware. Het zag er leuk, maar niet héél real-life uit. Dat vond de aspirant biker blijkbaar ook…

Oranje boven

De fietsindustrie is internationaal. Maar ‘wij Nederlanders’ maken er een flink deel van uit. Wat betreft stadsfietsen is ons kikkerlandje nog steeds dé referentie. Ook het succes van de e-bike mag misschien deels wel toegeschreven worden aan ons land, dankzij de pionierende rol van een select aantal aanbieders zoals Accell. Nu is dat een grote jongen, maar er zijn ook talloze kleinere partijen vanuit Nederland actief in de fietsenbranche. Dat zij niet de ambitie hebben om zo groot te worden als Accell of PON.bike, maakt ze echter niet minder interessant. We pikken er 3 uit die ons opvielen.

Mooie hè? zo’n retro ~~Klein~~ King.

King is hartstikke Nederlands. De klant is king, dus maatbouw in de breedste zin. Stalen frames maakt King’ oprichter Mark Lemstra zelf in Nederland. Titanium en carbon besteedt hij uit, maar alles is écht op maat en de kleuren kies je zelf. Mark merkte op dat zijn klantenkring vooral internationaal is.

Hoewel op de website van Ere Research zult lezen dat er een Zwitserse link is, is de oprichter én drijvende kracht achter het merk toch écht een Nederlander. Piet van der Velde is een veteraan in de industrie en na jaren gewerkt te hebben voor diverse gerenommeerde merken, timmert hij hard aan de weg met high-end onderdelen onder eigen naam. Vorig jaar toonde hij al een zijn ‘schakelbare’ zadel. Zet de hendel om en ontspan het zadeldek; ideaal voor wanneer het té grof onder de wielen wordt…

… de productie is nu aangescherpt en de zadels worden binnenkort verkrijgbaar.

Nóg verser nieuws is dat ze het programma uitbreiden met wielen. Banden deed de firma al, maar nu gaan ze een stap verder om tot een goed afgestemd geheel te komen. Simpelweg omdat de genormeerde (ERTRO) band- en velgafmetingen nog steeds niet de garantie zijn tot succesvolle combinaties. Ere Research wil dat ondervangen door het als één geheel te beschouwen, zoals we ook al eerder zagen bij Mavic en Vittoria bijvoorbeeld. Het wielenprogramma omvat wielen voor op de racefiets en gravelbike. Ze zijn allemaal gebouwd rond eigen naven en er zijn aluminium en carbon velgen.

De Genus-serie is opgebouwd met carbon velgen van 35 en 45 mm hoog en een binnenbreedte van 19 mm, bestemd voor gravel. Een aero-versie van 65 mm is er ook.

De Genus naven werken met straightpull spaken en draaien op SKF lagers. Het deel tussen de naafflensen is carbon. De Genus SL30 wielset weegt 1460 gram. De SL45 weegt 1540 gram. Een set kost €1399 en wordt geleverd mét banden, reserve spaken en een tassenset.

De Explorator GC30 en GC 45 hebben aluminium velgen met een hoogte van 30 en 45 mm hoogte. Met 1.8 mm spaken en naafhulzen die volledig van aluminium zijn, wegen ze respectievelijk 1640 en 1860 gram. Ere Research levert alle wielen met een crash replacement policy.

Peter Wouters is één van de heren achter wielenmerk 9th Wave met zijn laatste nieuwtjes: high-end onderdelen onder de de merknaam ‘Ninefold’. Het 720 mm brede stuur dat ‘ie hier in handen heeft weegt 117 gram.

Een bijpassende zadelpen is met dezelfde insteek als het stuur ontwikkeld: licht, maar niet achterlijk licht. Vooralsnog is hij er in 31.6 en 27.2 mm diameter, de lengte is 400 mm. Op bestelling kan een langere óók.

Net als het stuur en de zadelpen is ook het Ninefold zadel een voortvloeisel uit een nauwe samenwerking met het Zwitsere Ceetec. Het zadeldek is gemaakt met materiaal van Continental dat nét wat grip biedt, maar veel slijtvaster is dan andere zadels uit het verleden die een zelfde soort toplaag hadden.

Goud is de huiskleur.

Ninefold biedt deze onderdelen vanaf 1 januari 2020 als kit aan via speciaal geselecteerde dealers in Europa: voorlopig 1 exclusief per land. Daarnaast zullen de kits ook via een webshop worden aangeboden. Tot slot is het vermeldenswaardig dat er óók een frame in de pijplijn zit. Ook hiervoor is een samenwerking aangegaan met een specialist van lichtgewicht, maar doordacht spul: Open Cycle!

Voor onze trip naar deze editie van de EuroBike stelde Volvo-dealer Niham ons een dikke XC60 ter beschikking. Hartelijk dank daarvoor!