Toen de KNWU in augustus dit jaar opriep of er organisatoren waren die een heus Nederlands Kampioenschap Gravel wilden organiseren, vroegen sommigen zich af of dat het mét of zonder wildkamperen was. Oftewel of er dus een tent als bagage mee moest. Weer anderen zagen de combinatie van ‘gravel’ en ‘kampioenschap’ niet helemaal samengaan. Mathijs Wagenaar en Marieke van Altena staken netjes hun vinger op en kwamen met een plan.
En dat er wel degelijk voldoende basis is voor een heus Nederlands Kampioenschap Gravel bleek al vrij snel na het openen van de inschrijving. Inmiddels zijn er 200 deelnemers voor de heren wedstrijd en daarmee is de inschrijving al vol! Oftewel: gravelbiken wordt óók in Nederland méér dan bikepacken en toertochten rijden.
Op zaterdag 13 november wordt dan ook voor het eerst het rood-wit-blauwe-shirt uitgereikt aan de snelste gravelaar (m/v). De heren starten om 9:30 uur en rijden in totaal 120 kilometer. De dames starten om 13:30 uur en leggen in 70 kilometer af.
Gravelracen op een compact rondje
Er wordt gegraveld over een rondje van 7,5 kilometer, waarbij 75% over brede zandwegen in buurtschap Dijkhuizen in Epe. Dat het een erg compacte ronde is die talloze keren gereden wordt, in plaats van één grote of twee middelgrote rondes is wel opvallend.
Dat heeft enerzijds met de veiligheid te maken. Het gehele parcours zal namelijk verkeersvrij zijn. En dat is maar goed ook. Het imago van bikers zou niet direct verbeteren wanneer een flinke groep ‘om het hardst’ over stoffige, openbare paden dendert tussen wandelaars, andere bikers en een paar tractoren en/of auto’s. Maar wegafzettingen en verkeersregelaars om de wedstrijd over een veel grotere lus veilig te laten verlopen regel je niet ‘zo maar’ eventjes. De kosten zijn ook een stuk hoger en omdat het ook voor de KNWU min of meer een pilot is, zullen zij ook wat conservatief zijn (…).
Maar bovenal is deze gravelwedstrijd natuurlijk nieuw en in zéér korte tijd uit het gravel gestampt. Om een grote(re) lus te maken heb je van veel meer gemeentes en landeigenaren goedkeuring nodig. En dat doe je simpelweg niet in een handomdraai.
Nog inschrijfmogelijkheden voor dames mét en zonder KNWU-wedstrijdlicentie
Heren kunnen zich voor de wedstrijd niet meer inschrijven; het maximum aantal deelnemersis inmiddels bereikt. Er is echter nog wél ruimte voor dames. En dit geldt voor zowel dames mét als zonder KNWU-wedstrijdlicentie. Net als bij de heren wedstrijd zullen de niet-gelicentieerde rijdsters meestrijden in de funklasse om de eer. Om als funklasser deel te nemen dien je je wel in te schrijven bij de KNWU voor een daglicentie.
Toertocht(en) en publiek
Naast de nationale titelstrijd kun je op zaterdag 13 november óók in Epe terecht om zelf te gravellen. Rondom het NK parcours zijn drie lussen van 30 kilometer uitgezet die je op je gravelbike of mountainbike op basis van een gps-file kunt rijden. Alle drie de routes hebben een eigen karakter; weiland, bos, technisch. De gps-routes starten en eindigen nabij de start en finish van het NK Gravel, waardoor je dus tussen het gravelen door de wedstrijden kunt bekijken onder het genot van koffie, frisdrank, een pannenkoek of biertje.
Voor deze tochten is het maximale deelnemers aantal vooralsnog vastgesteld op 250. Deelname kost € 10, waarbij je twee koffiemunten krijgt en gratis kunt parkeren. De gpx-files ontvang je in de week voorafgaande aan het evenement in je mailbox.
Meer informatie en inschrijfmogelijkheden: nkgravelepe.nl
De eerste van meer gravelraces in Nederland?
Het moet gezegd: de KNWU is nogal eens het onderwerp van hoon, toch zijn ze te prijzen dat ze de graveltrend vrij snel omarmen. Uiteraard is gravelbiken niet voor iedereen een wedstrijdsport. Sterker; voor veruit de meeste gravelbikers is gravelen alles behalve racen. Maar exact hetzelfde kun je zeggen over wielrenners en mountainbikers. En net als bij die andere fietsdisciplines geldt: als je niet wilt racen, schrijf je je toch gewoon niet in?
Het feit dat de inschrijving van deze eerste editie van het Nederlands Kampioenschap Gravel zo snel vol zit, geeft vooral aan dat er absoluut behoefte is aan gravelraces. De KNWU heeft dat dus gewoon goed gezien. Dat het rondje slechts 7,5 kilometer lang is, is misschien wat bedenkelijk binnen het gravel-format. Maar dat Mathijs Wagenaar en Marieke van Altena in betrekkelijk korte tijd überhaupt dit NK hebben weten te organiseren, verdient niets minder dan een applausje.
Het gravelgenre is echter nog breed. Je kan het ‘zoekende’ noemen, maar dat lijkt juist de essentie van het gravelbiken te zijn. ‘Dé gravelbike’ bestaat niet en kent vele vormen. Voor dit NK zijn de reglementen van de KNWU dan ook relatief breed. Zolang jouw gravelbike een krom stuur heeft (lees: alles behalve een recht mountainbikestuur), is de rest vrijwel ongelimiteerd. En dat is inclusief wieldiameter en bandbreedte (!). We vinden dat best opvallend eigenlijk, maar juichen het van harte toe. Want het verlaagt de drempel ons inziens alleen maar meer. Niet alleen voor deelnemers, óók voor andere organisatoren. Oftewel, de KNWU zet hiermee de deur naar méér gravelraces in Nederland wagenwijd open.
Als de KNWU nu ook nog het concept van startlicenties – waarbij je ook eerst lid moet worden van de KNWU voor € 28 – loslaten voor funklasse rijders, zou de drempel nóg lager kunnen worden. Gravelraces zouden dan voor een groot deel van offroadbikend Nederland misschien wel eens hét gapende gat kunnen opvullen dat ontstond met het wegvallen van de befaamde Bergraces…
Goed initiatief om een gravelrace te organiseren, maar 16 rondjes van 7.5km? Te saai, te lang. Maak r dan een gravelcrit-race van 60 of 75km; kort, pittig en genoeg tijd voor bier. Ook leuker voor publiek.