2021: Levertijden én prijzen van fietsen en onderdelen lopen verder op

Als je in de markt bent voor een nieuwe bike of onderdelen, hou er dan rekening mee dat je niet de grote keuzevrijheid hebt die je gewend bent, of dat je langer moet wachten op een onderdeel. In elk geval is de kans heel groot dat je er sowieso méér voor betaalt. Het is een trend die in 2020 als gevolg van Covid-19 opkwam, maar in 2021 en ook daarna nog wel even zal doorzetten, helaas.

Er zijn drie oorzaken voor de oplopende levertijden en de stijging van de prijzen te benoemen.

1. Gestegen vraag, beperkte grondstoffen

De eerste verklaring is de toegenomen vraag naar fietsen. En met name e-bikes. Al jaren is ziet de fietsmarkt de grootste groeicijfers bij fietsen met trapondersteuning. Momenteel is het voor veel fabrikanten zelfs veruit het grootste aandeel in de verkopen. De pandemie heeft die vraag nog verder vergroot. Winkels doen daarin graag mee, want die dure fietsen zijn goed voor de omzet. Fabrikanten volgen uiteraard, maar daarbij snoepen ze productietijd af van de gewone fietsen en sportfietsen.

In een ‘normale’ markt leidt een groeiende vraag al tot het toenemen van de levertijden en stijging van de prijzen. Fabrieken schalen nu eenmaal niet gemakkelijk snel op. En als dan de onvermijdelijke tekorten ontstaan, dan heeft men die liever bij de reguliere fietsen dan in het e-segment waar gewoonweg het meeste te verdienen valt. Maar de huidige situatie is allesbehalve normaal. Immers; veel Aziatische en Europese fabrieken sloten afgelopen voorjaar in verband met de lock-downs hun deuren, waardoor de productie van onderdelen en assemblage van fietsen volledig stagneerde. Terwijl vanwege diezelfde lock-downs de vraag juist explodeerde!

Na heropening zette de industrie alle zeilen bij om de opgelopen achterstand in te halen. Daarnaast moesten ze opgeschalen om aan de gestegen vraag te voldoen. En dat gaat velen lang niet zo gemakkelijk af. Fabrieken kunnen niet ‘zomaar’ even op dubbele capaciteit draaien. En zelfs al zouden ze dat wél kunnen, dan loopt men tegen een tekort aan grondstoffen aan. Want naast de fietsindustrie kijken ook talloze andere sectoren die producten maken voor vrijetijdsbesteding naar overvolle orderboeken.

Sram en Shimano leveren doorgaans hun onderdelen binnen drie maanden aan fietsfabrikanten of lokale distributeur. Inmiddels zijn die levertijden voor dergelijke componenten opgelopen tot negen tot zelf 18 maanden!

2. Vertraging in transport

Naast het oplopen van levertijden vanuit de fabrikant, loopt de levering van je fietsonderdeel nog verder vertraging op omdat in algemene zin de hele transportsector kampt met schaarste. Logistieke schaarste in dit geval. Het overgrote deel aan fietsonderdelen komt immers uit Azië en wordt per zeecontainer naar Europa vervoerd. En ook zeecontainers en containerschepen schaal je niet zomaar eventjes op.

Het gevolg voor ons als consument is ook hier tweeledig. Het duurt nu dus nóg langer voordat goederen verscheept zijn én ook de prijzen voor transport worden de hoogte in gestuwd. Want waar een beperkt aanbod is, stijgen nu eenmaal de prijzen. En dus is het verschepen van een container van Azië naar Europa tot soms wel 5 maal duurder dan voorheen.

3. Valuta-koers

Tot slot is de Taiwanese dollar in 2020 flink in waarde gestegen. In de fietsindustrie is de Taiwanese dollar hét betaalmiddel – niet in de laatste plaats omdat Taiwan simpelweg dé ‘fietsfabriek van de wereld’ is. Links- of rechtsom betekent dit dat je méér betaalt voor hetzelfde.

En waar jij voor een aankomende vakantietrip misschien prima met dagkoersen uit de voeten kunt, moeten fietsfabrikanten – vooral vanwege de lange levertijden – véél verder vooruitkijken. Ze moeten anticiperen op de minst gunstige koersen, om uiteindelijk een fiets zonder verlies te verkopen als ‘ie eenmaal geproduceerd en geleverd wordt.

Na 2021 alles weer ‘normaal’?

Tja, het woordje ‘normaal’ is per definitie in flux, maar sinds 2020 in extreme mate. Van de pandemie zijn we niet zomaar verlost; maar ik geloof zeker dat we wel weer terug gaan naar een tijd waarin het schudden van een hand met minder risico kan. Een tijd waarin we zonder mondkapje een bikeshop binnen kunnen lopen. En dus ook een tijd waarin fabrieken ongehinderd op volle toeren kunnen draaien om aan de vraag te voldoen.

En ook al is de vraag dan permanent groter; de fietsindustrie heeft in het verleden ook al laten zien dat ze kunnen opschalen. Zeker in een tijd waarin de automotive sector onder druk staat, zul je zien dat er vanuit die hoek nieuwe spelers de fietsindustrie in komen. De daarmee groeiende concurrentiestrijd leidt altijd tot een prijserosie.

Niettemin is het nog maar de vraag of we op het prijsniveau van voor 2020 terug zullen komen. Je zou willen dat de titel van deze slotalinea retorisch is. Maar vooralsnog is het wishful thinking.