Aan tafel met de KNWU – Hoe nu verder?

VZ: Bonden in onder andere Frankrijk en Engeland houden zich ook met andere dingen, als toegangskwesties en parcoursbouw, bezig. Natuurlijk zit hier misschien een heleboel subsidie achter, maar is dat iets dat de KNWU ook zou willen doen?

H&E: Als KNWU zitten we onder andere met de KNHS, NTFU en NWB aan tafel over de ontwikkeling van de “Sportieve Buitenruimte”. We zijn bezig met afstemming met Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer over goed gebruik en om dingen van de grond te krijgen. Er kunnen hele mooie dingen neergezet worden op het moment.

VZ: Is het duidelijk voor de consument – de licentiehouder – wat er gefaciliteerd wordt?

H&E: Dat doen we als KNWU momenteel niet goed.

VZ: Zouden jullie dan niet meer willen faciliteren?

H&E: Dat weten we niet. Als daar behoefte aan is. De KNWU is niet marktgericht, maar moet doen wat de markt niet doet. Als voorbeeld: vroeger was fotofinishapparatuur duur. Dat kon een organisator niet betalen, dus deed de KNWU dat. Of als niemand het vrouwenwielrennen zou ondersteunen als ploeg, dan moeten wij een vrouwenploeg beginnen. Als de markt dat doet, moeten we als KNWU ons daar niet mee bemoeien. We moeten niet concurreren met onze leden.

VZ: Gaat dat ervan uit dat de markt alles intern oplost?

H&E: Daar moeten we dus continu kritisch naar blijven kijken. Als de markt iets biedt moeten wij er mee stoppen. Als KNWU moet je kijken welke andere zaken je kan faciliteren. Waarin kan je helpen, elkaar ondersteunen? Waar worstel je mee als organisator?

VZ: Een klein voorbeeld: een beginnend evenement dat van de grond wil komen, maar eigenlijk in het duister tast en ineens met allerlei eisen van de gemeente komt, zoals een veiligheidsdraaiboek, is dat iets waar de KNWU bij kan helpen?

H&E: Wij hebben wel een draaiboek, maar dat is een lastig voorbeeld. De gemeenten, landeigenaren, alleen hebben ieder weer eigen regels. Daar hebben we geen invloed op en die instanties moeten lokaal benaderd worden. In het noorden loopt dit heel goed, op andere plekken is er nauwelijks contact. De ene [gemeente] vraagt een half A4tje, de andere vraagt “Wat doe je bij een bommelding?” Ja, bij een jeugdmountainbikewedstrijd! Als organisatoren er mee zitten: neem contact op. Dat zijn wel zaken waar je naar kan kijken: waar zou je als KNWU in kunnen faciliteren en assisteren.

VZ: En in hoeverre zouden jullie zelf ondersteuning vanuit de industrie willen? In de VS, bijvoorbeeld, is de situatie soms heel anders, waar grote bedrijven de grote wedstrijden ondersteunen.

H&E: Alles is korte termijn, merken wij. De Topcompetitie wordt bijvoorbeeld niet meer gesponsord door Shimano. Shimano zet veel meer in op 10.000 deelnemers. Je ziet bij onze sponsoren een verschuiving richting gezondheid: ‘jeugd en bewegen’. Topsport wordt minder, daarvoor komen allerlei randactiviteiten, breedtesport, enzovoorts.