Het is een publiek geheim dat Cannondale al enige tijd aan nieuwe downhiller werkt, maar pas op de vooravond van het nieuwe seizoen, komt het merk naar buiten met details.
Op het eerste gezicht lijkt het een veersysteem ‘zoals zovelen’, met een extra kettingwieltje voor het constant houden van de anti-squat. Kijk wat verder en je ziet óók dat het systeem met twee dempers werkt!
Twee dempers?
Wat het idee is van twee dempers? Het geeft de mogelijkheid om de compressie- en rebounddemping ‘uit elkaar’ te trekken door ze elk in een aparte demper te stoppen. Op die manier is niet alleen het volume per demper af te stemmen op elke taak, maar ook het gedrag van met name beide dempingscircuits is volledig los te koppelen van elkaar en de hoofdveer. Tussen de ‘hoofddemper’ (inclusief hoofdveer) en de tweede demper zit een hevel. Met die hevel kan de curve van de tweede demper principieel anders worden gemaakt dan die van de ‘hoofddemper’. Het resultaat zou een systeem zijn, waarbij de variabelen meer onafhankelijk kunnen worden ingesteld.
Óf Cannondale dit trucje werkelijk uitvoert, moet nog blijken. Het vraagt immers om (deels) specifieke dempers. In de video laten ze van alles zien, waaronder een setup waarbij óók de tweede demper voorzien is van een spiraalveer. We zien ook een setup met tenminste één luchtveer…
Héél Cannondale
Wie langer meefietst in de mountainbikescene, zal Cannondale vooral kennen als dat eigenzinnige merk van dikke aluminium frames met ‘onzichtbare’ lasnaden, contrapties als de carbon Raven én natuurlijk de Headshok. Hun Factory raceteam was eind jaren ’90 iets bijzonders. Niet alleen dankzij rijders als Myles Rockwell, Missy Giove en Anne-Caroline Chausson (en nog een hele rits legendes…), maar óók vanwege hun bijzondere downhillmachine.
De zoektocht naar veersystemen waarbij trapefficiëntie hoog is, is van alle tijden. Eind jaren ’90 waren de downhillparcoursen langer én men moest er meer trappen dan nu. Cannondale techneuten kwamen op de proppen met een veersysteem met twee hevels, die slechts minimale invloed ondervond van de trapkracht. Eén nadeel: dit soort systemen -dat dus een hoge anti-squat heeft- is sterk afhankelijk van de kettinglijn en dus het formaat van het kettingblad vooraan. De grote diversiteit aan parcoursen betekende echter dat men vooraan toch graag het kettingblad qua grootte kon afstemmen op het parcours. De vraag werd vervolgens hoe men kon voorkomen dat deze wisseling invloed had op de werking van het veersysteem… Het antwoord was een complex systeem met min-of-meer een dubbele trapas…
Een niet alledaagse oplossing, maar tegelijkertijd héél Cannondale. Het is goed om te zien dat Cannondale weer opnieuw niet meer bang is voor uitdagingen. Sterker nog: dat ze deze juist omarmen en zodoende met iets unieks durven komen…
