Vorig jaar liep ik dankzij deze race een chronische bronchitis op die mijn hele seizoen om zeep heeft geholpen. Ik was dan ook benieuwd of mij dat opnieuw zou lukken. Ik kan alvast verklappen dat dat in ieder geval mislukt is. Wat verder wel of niet lukte zal ik hieronder verder toelichten.
Voor een fietsgek als ik, hoort beachbiken er ook bij. Rare hobby, met een mountainbike het strand op. Toch deden zo’n 700 man dat op zondag 13 november en ik was er 1 van. En dan ook nog eens 130km over het strand. De meeste mensen zullen je voor gek verklaren wanneer je het er met ze over hebt. Ook menig mountainbiker zal het niet in zijn hoofd halen. Nu moet ik ook eerlijk bekennen dat een dergelijk tochtje neigt naar wielrennen. Om en om op kop en proberen met andere snelle jongens/dames naar het volgende groepje te komen.
Met het doel om bij een snelle groep te komen, stond ik al vroeg voorin bij de start. Dat ging in ieder geval goed, wat van de start zelf niet gezegd kan worden. Net zo als vorig jaar gingen er een paar rijders vandoor voordat het startschot klonk. Maar dat was geen ramp en ik kon in de hectiek meekomen. Jammer genoeg kwam iemand voor mij op het idee met zijn gezicht het strand eens nader te onderzoeken. Met beperkte remkracht vloog ik er netjes overheen en deed hetzelfde. Dat was dus wel een ramp en binnen no time was bijna het hele veld aan mij voorbij gestoken. Er restte dan ook niets anders dan het gas vol open te gooien en in de achtervolging te gaan. Ik was helaas te laat en zag de gaten al vallen tussen de verschillende rijders. Het zou dus veel energie gaan kosten om naar voren te komen. Tegen beter weten probeerde ik met wat man in mijn wiel terug te komen. En vreemd genoeg lukte het me ook nog. We kwamen uit op mul zand waar fietsen zo goed als onmogelijk was. Het werd dan ook een kilometer trimmen met de fiets aan de hand, daarbij kon ik ook weer menig rijder inhalen.
Het werd weer tijd dat er iets mis ging. Mijn ketting liep van mijn voorste blad. Op zo’n moment lijkt het wel of je je verstand bent verloren en niks lukt. Na wat prutswerk van de bovenste plank zat ik weer op de fiets. Met als resultaat dat ik weer opnieuw kon beginnen met rijders in te halen die ik daarvoor al was gepasseerd. Ik ging gelukkig als een malle en het lukte me keer op keer naar een volgend groepje toe te fietsen. Wat helaas niet lukte was om af en toe iets te eten. Mijn handen waren ijsklompjes en totaal gevoelloos. Dat maakte het onmogelijk iets uit mijn t-shirtje te halen. Ik hoopte dan ook maar dat de race niet al te lang zou duren en ik het tot het eind zou volhouden. Tot IJmuiden ging het in ieder geval prima. Ik zat tussen twee groepen in en was alweer bezig naar voren te rijden. Er was echter een brug open en toen reed ik ook nog eens verkeerd. Ik sloot dan ook maar aan bij het andere groepje. Ik probeerde een beetje vooraan te blijven zodat ik mijn snelheid voor de bochten zelf kon bepalen. Dat was wel nodig aangezien mijn remblokjes er de brui aan hadden gegeven.
Gelukkig draaiden we al snel het stand op waar iets minder bochten zijn. Het ging nog steeds prima al merkte ik al enig verval. Ik kon nog goed mee komen maar reed wel met jongens waar ik net nog makkelijk van weg reed. Toen sloot er iemand aan die het gas even flink open gooide met als resultaat dat ik moest lossen. Ik reed toen nog 25ste. Raar genoeg kon ik het groepje nog lang volgen en het gat werd niet veel groter, waarschijnlijk een energiedipje. Toen sloten er nog een paar rijders aan en de snelheid zat er weer lekker in. Tenminste zover het strand het toeliet. Dat was op veel plekken erg slecht en zoog aan je banden. En aan mijn energie. Het batterijtje was leeg en ik brak. In een klap was het voorbij, ik kon niets meer. Gestopt om een supporter te vragen om wat eten uit mijn shirt te halen. Het reepje opgeknaagd en aangepikt bij het volgende groepje. Het duurde ongeveer een minuut voor ik daar moest lossen. Ik was leeg. Gestopt bij de verzorging voor een lekkere stroopwafel en de martelgang naar Den Helder kon beginnen. Spijtig genoeg was het strand hier ook ruk. De rijders vlogen me aan alle kanten voorbij en dat lag voornamelijk aan mij. Wat was ik blij toen ik het strand af mocht en voorzichtig en totaal naar de kloten de laatste kilometer aflegde. Daar stond mijn allerliefste klaar met warme kleren en lekker eten. Ik was blij dat ik de finish had gehaald. Jammer van het resultaat maarja dat is maar één aspect en dat komt volgend jaar wel weer goed.
Tjeerd
Tjeerd, misschien dat ik volgend jaar weer vrolijk met je mee knok! Heel herkenbaar dit. HvH-DH wordt altijd ellendig, de vraag is wanneer. Er is geen wedstrijd waarbij je zo de druk op de pedalen moet houden als deze… elke MTB marathon heeft rustpunten in afdalingen… elke wielren wedstrijd heeft momenten dat je in het peleton niet volle bak hoeft te rijden. Dit is simpelweg: Gas er op en een heel hoog continu vermogen erg lang volhouden. In een groep, op de verharde stroken kun je misschien even ‘uitrusten’. Ik denk dat 4u HvH-DH qua belasting gelijk staat met een… Lees meer »
Veel respect voor je vechtlust Tjeerd! Kopot zitten en toch de laatste kilometers uitrijden.
Had je een verkeerde inschatting gemaakt qua weersomstandigheden? Vanwege de koude handen.
Zo koud was het niet. Ik maakt alleen de keuze voor de verkeerde handschoenen. Ze werden nat en daardoor bleven mijn handen koud. Ik had nog beter zomerhandschoenen aan kunnen doen die waren nog wel droog geworden. @Jeroen ik denk dat deze versie nog wel 10x zo zwaar was als een marathon. De ondergrond was net alsof je no stop door de modder reed. Ben benieuwd of het strand morgen weer zo zwaar is. Ga me dan in Scheveningen vermaken.
Leuk verhaal weer! Toch eens wat vaker een bezoekje brengen aan Velozine…;-)
schandelig ;-) als je in januari weer eens op bezoek komt is er een kans dat er nog een verhaaltje van mij te vinden is. Zag overigens dat je de fitness in Maarssen goed had gespammed met Sava reclame. Vrijdagochtend om 7.00 sta ik daar weer aan wat gewichten te sjorren.
Ah, dat klinkt goed…:-) Lekker in training voor het nieuwe seizoen? Vrijdag ben ik er niet, maar kom maar eens buurten als je op een andere dag in de buurt bent en ik er zit…:-) Als je in januari komt, krijg je gelijk je bidonnetjes mee….!