Vorig jaar was ‘ie er ineens: de Enduro World Series (EWS). Zeven min of meer gevestigde endurowedstrijden in Europa en Noord-Amerika, aan elkaar geknoopt tot een soort onofficiële wereldbekerreeks. En hoewel enduro’s zich nauwelijks op de klassieke manier in beeld laten brengen, was de media-aandacht enorm. De eerste EWS overtrof volgens organisator Chris Ball alle verwachtingen.
In 2014 gaat het circus dan ook vrolijk verder. Over een kleine twee weken is de aftrap in Chili, daarna zijn er drie events in Europa, gevolgd door twee Noord-Amerikaanse enduro’s. De grote afsluiter is net als vorig jaar weer op het Oude Continent, begin oktober in Finale Ligure (Italië). Vorig jaar pakten Jerome Clementz en Tracy Mosely soeverein de eindtitels. Wij zijn heel benieuwd hoe de strijd zich dit jaar zal ontpoppen en welke ontwikkelingen zich in de sport zullen doorzetten. Hoewel vooral de Fransen de discipline natuurlijk al jaren doorontwikkeld hadden, was 2013 internationaal gezien toch een experimenteel jaar.
| 1 | Montenbaik Enduro | Chili | 19 – 20 april |
| 2 | Tweedlove Festival | Schotland, UK | 30 mei – 1 juni |
| 3 | Enduro Series Valloire | Frankrijk | 21 – 22 juni |
| 4 | Super Enduro La Thuille | Italië | 12 – 13 juli |
| 5 | Colorado Freeride Festival | USA | 26 – 27 juli |
| 6 | Crankworx Whistler | Canada | 9 – 10 augustus |
| 7 | Super Enduro Finale Ligure | Italië | 4 – 5 oktober |
Eén ding is zeker, ook in 2014 is de UCI er niet bij. Hoewel de oude kerndisciplines van het wedstrijdmountainbiken juist groot geworden zijn in het UCI-wereldbekerformat, blijft de EWS daar vooralsnog buiten. In plaats daarvan ligt de leiding bij de Enduro Mountain Bike Association, een clubje dat voorgezeten wordt door fanatieke race-organisators. Zij laten zich adviseren door een raad, bestaande uit drie rijders en drie vertegenwoordigers van de industrie.
De industrie, de enduro-boom bestaat bij gratie van de industrie. De EWS heeft niet, zoals de wereldbeker, één titelsponsor, maar een flinke club sponsors, die allemaal getekend hebben voor hetzelfde pakket. ‘Crowd funding’, noemen ze dat. De 2014 EWS heeft als zogenaamde ‘Gold supporters’: Continental, Santa Cruz bicycles, Shimano, Giant bicycles, Specialized bicycles, Canyon bicycles, Mavic, Sram, Cannondale, Cube bicycles, Alpinestars en Fox Racing Shox. ‘Silver supporters’ zijn Mucky Nutz en Dirty Selle San Marco. Het is een club van veertien sponsors die zich ook al op andere wijze voor enduro ingezet had, namelijk door sponsoring van de meest toonaangevende atleten en teams.
Het is mooi om te lezen dat een aantal merken bereid is de beurs te trekken voor enduro. Ook al kunnen sommigen het e-woord niet meer horen, de discipline is nog steeds fris en duidelijk in ontwikkeling. Wel vragen wij ons af of de industrie ook op langere termijn achter enduro blijft staan. Veel merken hebben de kans geroken om de verkoop van hoogwaardige (dus dure) fietsen flink op te peppen. Maar hoe groot is de taart eigenlijk? Anders dan cross country en marathon zal enduro nooit een echte massasport worden, wegens te moeilijk, te duur en de bottleneck in organisatie (een enduro vraagt veel organisatie en door de getimede stages blijft het aantal deelnemers altijd beperkt). Zijn sales- en marketingmanagers niet over-enthousiast, omdat enduro toevallig heel mooi aansluit bij hun eigen rijstijl en belevingswereld? En wat gebeurt er als ze daar achter komen? Hopelijk is dat te Hollands gedacht: endurofietsen zijn immers fijne allround mountainbikes – bergfietsen dus – en elders is engagement misschien wel meer waard dan alleen de verkoopcijfers.
Maar dat is allemaal nog veel te vroeg: 2014 wordt een jaar met ongetwijfeld spannende wedstrijden, fantastische berglandschappen en buitenaards rijden van de atleten. Dat zal weer urenlang plezier, dromen en verbazing opleveren. Wij zullen de serie in ieder geval met meer dan gewone belangstelling volgen. Bring it on!!
MG
