Top 3 vrouwen
Dit is geen verrassing toch? Cecile Ravanel wint wederom deze race en daarmee de overall
Nummer 2 Isabeau Courdurier heeft ook hier volop fans die haar luidkeels aanmoedigen
De britse Katy Winton fietst langzaam maar zeker richting de top: een derde plaats voor haar
En een hoop snelle mannen...
De snelste man gedurende dit weekend: Damien Oton stond na dag 1 al aan de leiding en bleef dat ook op dag 2
Is dit iets voor zijn volgende Tutorial Tuesday: Yoann Barelli doet één of andere move om na deze haast onmogelijke bocht op zijn fiets te blijven zitten
Er rijden teveel mensen in donkere kleding rond: ik pleit voor meer outfits zoals deze!
Na een afgebroken shifter reed Jared Graves relaxt de stages af. Dit jaar liet de voormalig EWS winnaar geen topprestatie hier zien
Monsieur Enduro: Jerome Clementz reed naar een 9e plek hier in Finale
Joe Barnes is een steady middenmotor uit de top die rond plaats 20 zweeft
Marco Osborne op de laatste stage: in style over de jump
Justin Leov toont de alternatieve lijn over de rots op stage Brigga Right
De man van afgelopen seizoen: Richie Rude... dit jaar gaat iets minder vanzelf
Swedisch power: Robin Wallner land stylish na de jump
Find Waldo: de enige concurrentie voor de eindoverwinning kwam dit jaar van de jonge fransman Adrien Dailly... hier op de DH Uomini stage die letterlijk bezaaid was met publiek
Wining by a country mile... Sam Hill laat dit seizoen alle anderen ver achter zich
The other side...
Hard racen heeft natuurlijk ook een keerzijde, de spullen blijven niet altijd heel, zoals sommigen ondervonden. Lekke banden, gebroken kettingen, afgebroken shifters en carbon frames die hardhandig in aanraking kwamen met rotsblokken waren aan de orde van de dag.
Met een chainguide, narrow-wide blad en clutch derailleur... ik heb slechts 1 vraag: hoe krijg je dit voor elkaar?!
Ride Hard Gnagnagna lezen we op zijn shirt... maar zittend de stage beginnen is niet echt je eigen motto naleven natuurlijk
Kent u deze nog...?!
De andere kant van Team Ravanel: Cédric is weliswaar teammanager, maar rijdt als ex-crosscountry racer hier ook niet onverdienstelijk rond
The big man from Sheffield: Steve Peat reed op diverse stages met klassieke muziek galmend uit zijn rugzak rond; een nieuwe trend?!
Gokje wagen wie dit is? Tip 1: hij was ooit wereldkampioen Eliminator.... Ok, tip 2: hij komt uit Australie... Nog niet? Tip 3 dan: zijn naam is nogal Nederlands. Yes: Paul van der Ploeg aka Vanderplow rijdt tegenwoordig voor de hobby enduro's...
Ex 4X-er Michal Prokop rijdt al enkele jaren Enduro's, pas dit seizoen lijkt ook hij richting de top op te schuiven (met een 34e plaats hier)
Luidkeels uitademend hoor je hem al van verre aankomen: Fabien Barel is weliswaar nog teammanager van het Canyon team, maar hij rijdt nog net zo fanatiek rond als in zijn hoogtij dagen
Dutchies
Met drie getelde Nederlanders was de afvaardiging vanuit ons land beperkt. Bij de dames zorgden Anneke Beerten en Anne Terpstra (net als vorig jaar) voor een 15e respectievelijk 13e plaats. Bij de Masters 40+ reed de enige mannelijke Nederlandse vertegenwoordiging in de vorm van Wilfred van de Haterd naar een 7e plek, achter diverse oud World Cup downhillers zoals Nigel Page, Karim Amour en Rene Wildhaber.
Vorig jaar deed ze voor het eerst mee, dat beviel blijkbaar zo goed, dat Anne Terpstra dit jaar op herhaling kwam.
Anneke Beerten reed niet haar beste EWS, maar reed na diverse blessures eerder dit jaar vooral een steady race
Sta ik een beetje moeilijk te doen met 15 kg camera apparatuur, blijkt het ook gewoon met je telefoon te kunnen?!
Tekst en foto's: Coen de Jongh
