Bar en boos. Dat zou het worden. Ik heb het over het weer op de Demodag, daags voorafgaande aan ’s werelds grootste fietsbeurs in Zuid-Duitsland. Tradities zijn er om gebroken te worden en dus stond er dit keer flinke regen op het programma na jaren van zonneschijn. Wij gokten er op dat de collega journalisten minder hard waren dan wijzelf en dat we dus naar hartenlust, zonder wachtrijen enorm lekker veel fietsen konden testen als nooit te voren. Helaas, het mocht niet zo zijn. Niet dat die collega journalisten eveneens badass, die-hard waren geworden, maar het was gewoon zonnig. Aarzelend zonnig weliswaar, maar zonnig niettemin. Kortom, het was minstens zo druk als voorgaande edities en het was dus een kwestie van slimme timing, een scherp oog en snel handelen om een testfiets in de juiste maat te bemachtigen.
Ook al is lang niet elk merk vertegenwoordigd op de Demodag, de trends die we op de beurs zelf zullen zien, tekenen zich logischerwijs al wel af op een Demodag. Om dan ook maar meteen alle open deuren in te trappen, de trends, de must haves, the talk of the town voor het komende jaar in willekeurige volgorde:
Einde van de niches
Laten we eerlijk zijn. Als merken als Specialized en Trek fatbikes opnemen in het programma, mag je officieel concluderen dat het geen niche meer betreft. Salsa had de carbon Beargrease meegenomen die zeer veel bekijks trok en gegarandeerd een gespreksonderwerp werd voor velen. Afgaande op het aanbod aan racefietsen en cyclocrossers met schijfremmen, kunnen we ook daar niet meer spreken van een niche. Nu Shimano en SRAM hydraulische varianten hebben aangekondigd of zoals in het geval van SRAM ook al redelijk hebben uitgeleverd, lijkt de industrie het ook gewoon breed op te pakken. De fietsen met deze remmen vonden gretig aftrek bij het publiek. De respons bleek ook overwegend positief, alsof de haters van al dat ‘nieuws’ deze editie van de Demodag thuis waren gebleven. De fixie trend, wat eigenlijk een niche was en massale hype werd, lijkt op een retour. We spotte er hooguit 2. De doortrappers zijn nog steeds wel redelijk trendy en een hype als tweewieler-versie van de man-bag, maar dit is daarmee de uitzondering op de titel van dit stukje en wellicht daarmee nog een van de weinige niches.
De E van e-bikes. Nu in alle vormen, kleuren, smaken…
Niet langer is de e-bike een stadsfiets. Het stoffige imago van het oudje dat op een suffe fiets met trapondersteuning boodschappen gaat doen, ligt lang achter ons. Met grote spelers op het gebied van elektromotoren en bijbehorende besturing, zoals onder meer Bosch en Panasonic, ontpoppen talloze nieuwe merken zich als paddestoelen. Daarnaast gaan de gevestigde merken maar al te graag met dergelijke partijen in zee, omdat een volledig eigen systeem ontwikkelen snel te duur wordt en te veel tijd kost. We willen immers wel graag snel kunnen leveren en niet onder doen voor de concurrent.
Rond het demoterrein zijn talloze routjes uitgezet. Offroad over gravelpaden en een aantal singletracks met gradaties van geel, rood tot en met zwart. Daarnaast zijn er talloze lusjes te maken op het verharde. Waar je ook reed, overal kwam je e-bikes tegen. Daarbij was het overigens erg opvallend dat het niet uitmaakte of het nu een e-mountainbike was die je tegen kwam op het asfalt of een stadsfiets met e-motor op een singletrack. Ja, I kid you not. Misschien een mentaliteitskwestie? “Het is toch niet mijn fiets…”
Hoe het ook zij, elk jaar zien we meer e-bikes en dit jaar viel de diversiteit ons erg op. Niet alleen de stadsfiets met lage instap is voorzien van trapondersteuning, ook ligfietsen met 3 wielen, transportfietsen en zelfs high-end racefietsen en all-mountain fullies met een zeer dikke afmontage zijn inmiddels verkrijgbaar met een motor in de trapas of achternaaf. Eigenlijk kun je stellen dat elke fietssoort nu ook verkrijgbaar is met e-power als extraatje.
27,5″
Jahaaa… er is een nieuwe wielmaat. Dat kan je niet ontgaan zijn. Nagenoeg iedereen had wel een fiets met deze nieuwe wielmaat, waarbij het vooral opvallend is wat voor verhalen de marketeers vertellen om het bestaansrecht van deze ’tussenwielmaat’ te rechtvaardigen. Daar komen we binnenkort nog wel op terug… Vorig jaar zagen we ze nagenoeg alleen nog in het all-mountain segment waar het gepositioneerd werd als ‘ideaal’ voor de meer-veerwegfiets. Daar is het niet bij gebleven. De wielmaat wordt nu breeduit in alle segmenten uitgerold en iedereen lijkt het er over eens te zijn: dit is het! Giant had als centrale boodschap bij hun jaarlijkse persvoorstelling in het lokale schoolgebouw: “We are fully commited to the 27,5″ technology”. Dergelijke leuzen hoor je op andere plekken ook. Behalve bij Niner. Die hebben natuurlijk een probleem in de komende jaren. Ze zouden volgend jaar misschien met een sub-merkje kunnen komen… Twenty-seven-and-a-halfer, of 650bieber, al is dat wellicht wel wat lang voor op de onderbuis….
De E van Enduro
Ik mocht er eigenlijk niet meer over beginnen van de collega’s thuis, maar de trend van dit jaar zal ook volgend jaar booming zijn. Enduro is hot en veel fietsmerken, componentfabrikanten en accessoireleveranciers willen een graantje meepikken. Specifieke frames (voor 27,5″ wielen), wielen (met 27,5″ diameter), vorken (voor 27,5″ wielen), race-ready baggy pants, lichtgewicht protectie, nieuwe helmen… Allemaal afgestemd op Enduro-racing en deze editie van de EuroBike zullen we een groot aantal nieuwe producten tegen gaan komen specifiek afgestemd op deze discipline.
Rustig
Na deze Demodag hadden we unaniem het gevoel dat niemand echt zijn of haar nieuws lijkt te schreeuwen. De discussies die je hoort gaan, enigszins verwacht, toch wel over die wielmaat, waarbij het dus vooral opvallend is wat de industry-insiders er over vertellen. Echt groot nieuws lijkt er vooralsnog niet te zijn en daardoor lijkt het alsof men aan het zoeken is naar naar een nieuwe hype. Bij ons overheerst het gevoel dat bij gebrek aan beter, men zich daardoor dus ook vastbijt in die 27,5″ wielmaat. Minstens zo opvallend is het dat er ogenschijnlijk heel wat minder weerstand en anti-geluid lijkt te zijn dan we bijvoorbeeld destijds bij de langgerekte introductie van de 29″ wielen in Europa mee maakte. De markt groeit echter ook mee en de algemene weerstand tegen innovatie lijkt afgenomen te zijn. Die was bij de mountainbikers niet bijster hoog, maar ook bij de racefietsers zien we een meer open houding richting innovaties. Weinig echt scherpe discussies met felle tegenstanders, een rustige sfeer dus. Eens zien of dat vandaag op de beurs zelf ook zo rustig is…
Met zonder likes, die helmen…
Zelfs de armbandjes zijn helemaal op onze kleuren afgestemd!
Is een Duits uurwerkje een volwaardig alternatief voor de traditionele derailleurversnellingen? Volgens Pinion wel…
Een Niner Jet 9 Aluminum voor wie een carbon versie iets teveel van het goede is… en in XL veel aluminium voor je geld.
Ritchey 650b fiets met lage instap!
Moet Giant back-to-school met hun 650b geloof of hebben ze het toch bij het (een?) juiste eind?
En de fiets moest voor straf in de hoek staan: 650bad boy!
“650b is definitely a hot wheelsize!”
Ibis Ripley: een 29-er fully op het moment dat iedereen op 650b in lijkt te zetten.
Centurion fully’s in een onopvallende kleur… ahum
Toet!
De vlaggetjes weken van C&A zijn weer begonnen zeker?
De Salsa Bear Grylls, daarmee heb je midden in de bush wel een goede partner om er levend weer uit te komen.
…en met Avid mechanische schijfremmen kun je zelfs een gebroken kabel onderweg vervangen door een liaan.
Dikke banden, dik frame… waarom dan zo’n race zadeltje erop?!
Met deze 6-strings kun je geen muziek maken, maar het veert wel!
En zo ziet de bladveer vork eruit in een fiets: lelijk, maar hij is wel heel Leaf!
Camoufleren nu ook bij fietsen, misschien maar goed ook bij deze fiets.
Achter de schermen: we leren fietsen ook zelf overeind te blijven staan.
Het verwijderen van velgstickers wordt wel steeds moeilijker gemaakt.
Tekst: Jeroen van den Brand
Foto’s: Dennis Jöris, Pieter d’Haens, Coen de Jongh
Fijn dat jullie er zijn, dan vind ik het niet zo jammer dat ik er niet naartoe kan ;-).
Geeft een prima idee van wat er speelt!