EuroBike 2019 - Dag 2

We kunnen er, net als vorig jaar, niet omheen; de EuroBike is minder druk dan voorgaande jaren. Vroeger moest je elke morgen aansluiten in de file om bij de beurs te komen en kon je slechts schuifelend door de ruim 12 hallen, waardoor je schoenzolen sneller verdwenen dan ijs op een tropische dag. Toch gaat het beslist niet slecht met het fietsen als bezigheid én dus de branche.

Dat grote partijen wegblijven, is misschien wel eerder een gevolg van het succes dan van desinteresse van de consument. Lullig voor de beursorganisatoren, maar ze zien meer heil in het organiseren van eigen grootse shows voor dealers en soms zelfs consumenten. Maar mocht dat nog niet genoeg bewijs zijn dat het goed gaat, dan hoef je maar te kijken naar enkele nieuwe spelers op de markt. Bedrijven uit de automotive stappen één voor één in de fietsindustrie. En dat is goed nieuws…

Bosch was één van de eerste écht grote fietsbranche-vreemde partijen die het licht zag. De opkomst van e-bikes was hun niet ontgaan, en met hun expertise wisten ze vrij snel een groot deel van die nieuwe, opkomende markt naar hun hand te zetten met hun middenmotoren. In een tijd dat verbrandingsmotoren en zelfs de hele auto als concept tegen het ecologisch-ideologisch licht worden gehouden, zien steeds meer automotivebedrijven dat ze ‘iets met die tweewielers’ moeten doen. Of liever, met ‘mobiliteitsoplossingen’, om maar een abstractere term te gebruiken.

Maar het is die bedrijven beslist niet alleen om de e-bike te doen, gelukkig.
Dempingsspecialist Öhlins schiet me te binnen; ook zij zien wat in de tweewielers zonder elektrische ondersteuning. Bandenfabrikant Goodyear introduceerde vorig jaar hun eerste mountainbikebanden. Pirelli betrad eveneens de fietsenwereld. Eerst met rubber voor racefietswielen, nu ook met noppen voor offroad gebruik.

Ook op het gebied van materialen zien we kruisbestuivingen tussen de fiets- en autoindustrie. Carbon is hieruit niet meer weg te denken. Met dat verschil dat de autoindustrie veel strikter gereguleerd is wat betreft het (moeten) kunnen recyclen van gebruikte materialen. Carbon wordt altijd als composiet toegepast; het zijn koolstofvezels die samen met een kunsthars een eindvorm maken. Dat is vervolgens niet of nauwelijks meer nuttig te scheiden van elkaar en dus niet te hergebruiken. Althans, tot dusver. Inmiddels worden er in de autoindustrie methodes ontwikkeld om dat wél te kunnen en ook die technieken komen nu langzaam terecht bij ‘onze’ fietsen.

Bij onze rondgang op de tweede EuroBikedag, viel het ons op dat het vaak de nieuwkomers uit andere branches zijn die grote impact kúnnen hebben. Sterker nog, ze laten met frisse ideeën de grondvesten van de gevestigde orde flink schudden. Dat kan leiden tot blinde paniek bij de ‘traditionelen’, maar op de langere termijn leidt het ons inziens vooral tot een algehele opwaardering van de kwaliteit van en ín de hele branche. We pikken een aantal opvallende nieuwtjes op dit vlak er uit en geven je, zoals we traditiegetrouw doen, je een opsomming van wat ons nog meer opviel vandaag.

Tune geeft ons een kijkje in de toekomst van carbon. De buis van de Carbon Flex Post wordt geheel automatisch geproduceerd op een weefgetouw (zoiets als dit). Vooralsnog blijft het bij prototypes.

Tune toonde ook een recyclebaar carbon stuur. De gebruikelijke epoxyhars om tot een hard product te komen, is vervangen door een thermoplastische hars, waardoor het carbon net als een petfles gerecycled kan worden. Deze productietechniek staat nog in de kinderschoenen en het stuur is nog niet leverbaar. We kunnen zeker waarderen dat een fabrikant als Tune nadenkt over hun carbon(…)footprint.

Op de markt sinds vorig jaar: Goodyear. De Escape trail is verkrijgbaar in een breedte van 2.35″ en 2.6″ in zowel de 27.5″ als 29″ diameters.

Pirelli’s tweede serie banden, nu met noppen.

3D geprinte titanium dropouts. Kunstvezelkabels als spaken. De toekomst is hier.

Vol verwachting leien we gisteren naar Fox om de nieuwe demperupgrade te bekijken, die de glijlagers in je achterdemper vervangt door kogellagers. Blijken ze die daadwerkelijk te zijn vergeten. Na een lichte vorm van paniek volgde de vraag of we de volgende dag nog eens langs wilden komen. Beursdag 2 en: voila! De nieuwe lagerset past alleen in frame’s die ruimte hebben voor een aansluiting van 8 x 30 mm. Verwachte prijs is €30,- en hij wordt in het najaar leverbaar.

Ook in Europa probeert Trust Performance de boodschap te verkondingen. In dit geval schreeuwen ze de boodschap met hun nieuwe Shout met 178 mm ‘contour travel’.

Magura introduceert haar nieuwste remschijf: een floating disc met een aluminium kern. Niet nieuw als concept, maar wel zoals Magura het uitvoert. Tijdens het remmen zet de stalen remschijf wat uit, waardoor de zwaluwstaart óók aan gaat liggen in de aluminium kern, zodat de hitte nóg beter wordt afgevoerd.

De schijven zijn vooralsnog alleen leverbaar in 203 en 220 mm, primair bedoeld voor e-bike toepassingen, maar ook geschikt voor je dikke downhiller. Kleinere diameters zitten schijnbaar óók in de pijplijn.

In de categorie: ‘weinig over te melden, behalve eigenlijk toch wel mooi’, de Titici Flexy MTB FS.

Drie jaar geleden werd bikepacking door zowat iedereen als ’the next big thing’ gepresenteerd. Inmiddels zingt men een toontje lager; blijkbaar verkiezen we nog steeds massaal het hotel als overnachtingsplek boven een zelf meegezeuld tentje. Hoe ook; er zijn nog steeds een aantal specialisten die met nieuwe tassen komen, zoals ook Evoc.

Tja, gravelbikepackfullsuspension… ik weet het nog net zo niet. En ik ben niet de enige, zo te zien…

Rondom de hallen kan er ook getest worden. De e-bike highway is mateloos populair, want wat is er nu leuker dan hard optrekken en voor de bocht lekker te slippen?

Sta je daar… midden in de kou, stil met een kapotte fiets. En je was al chagrijnig… Gelukkig heb je kleurige tools om je op te vrolijken.

Wie? ODI…!

Vorige editie’s van onze EuroBikeverslagen zag je deze KTM Prowler ook al eens voorbij komen. De lijnen zijn subtiel en het geheel oogt goed. Nu verrassend in het blauw, in plaats van traditioneel KTM-oranje.

Kun, of wil, je niet tubeless rijden maar wil je toch het risico op doorstoten minimaliseren, dan kan je altijd nog een Tannus Armour liner in de band plaatsen voor extra comfort, grip en lekbestendigheid.

De Nicolai Saturn 11: ruw, rauw, aluminium en subtiele anodisatie. In de zee van carbon en felle kleuren blijt dit soort fietsen een welkome afwisseling.

Heeft Tune dan nog iets nieuws dat nu ook al verkrijgbaar is? Ja! Nieuwe ‘bar-end’ pluggen voor in het stuur en in diverse kleurtjes verkrijgbaar.

Men sizing up their tools…

Als je maar blijft hopen, dan komt er vanzelf een specifieke gravelcrank op de markt: de Hope RX Cranks. De crankarmen bestaan uit twee delen, waarbij er flink wat materiaal aan de binnenzijde wordt weggefreesd. Vervolgens worden de twee delen onderling verlijmd en zo ontstaat een holle crankarm voor een lager gewicht. Natuurlijk verkrijgbaar in de diverse Hope-kleuren.