EuroBike 2022 | Het grootste nieuws is… de grootte van de beurs zelf

Na de magere – en meteen laatste – editie van de EuroBike vorig jaar in Friedrichshafen, mochten we nu eerder van de snelweg af. De dertigste EuroBike vindt een nieuw thuis in Frankfurt en is groter dan ooit. Wij trokken de wandelschoenen weer aan en struinden de grote hallen af naar nieuws, trends en al het andere dat ons opviel.

EuroBike en het Zuid-Duitse stadje Friedrichshafen waren vanaf dag één onlosmakelijk met elkaar verbonden. Tot dit jaar. Voor het eerst streek het grootste fietscircus ter wereld neer in Frankfurt. Betere bereikbaarheid, meer groeicapaciteit en een nieuw impuls aan het beursconcept waren de redenen voor de verhuizing. En op al die punten slaagt deze editie van de EuroBike zéker. Zonder files de beurs bereiken? Nog nooit was ons dat in de voorbije jaren gelukt. En het grootste nieuws dit jaar was in feite de beurs zelf. Letterlijk, zelfs. Want Messe Frankfurt is een stad op zich. Gigantische hallen met meerdere verdiepingen, groots van opzet en tussen de halen ook nog eens veel ruimte. De voeten hebben het zéker geweten dit jaar. Ook waren er meer exposanten dan ooit en vrijwel iedereen die we spraken was het er over eens dat de EuroBike weer hét centrale punt van de wereldwijde fietsindustrie is. Zelfs nu nog steeds een groot aantal grote spelers schitterde van afwezigheid.

De voorbije jaren leek de EuroBike zijn leidende rol in de industrie te verliezen. Maar die indruk hebben we nu niet (meer). En dat is toch wel opvallend. Want waar we vaker bij de EuroBike het verhaal afsteken dat er weinig nieuws te zien is, was dat dit jaar misschien wel meer het geval dan ooit. Logisch ook; genoeg merken hebben nog volop last van lange levertijden vanuit hun toeleveranciers. Iets nieuws introduceren terwijl klanten nog wachten op dan in eens oude modellen… dat is niet de meest handige zet, zeg maar.

Ook al hebben we maar weinig compleet nieuwe collecties bij fietsmerken gezien, er waren genoeg nieuwigheden te zien of zaken die ons simpelweg opvielen, dus hier gaat-ie:

Rondo lanceerde kort voor de beurs de Mylc. Ze zetten hem neer als een gravelbike die verder kan/gaat dan al de andere. De fiets is lang, de stuurpen kort. Maar met maximaal 700x47c banden is het nog géén mountainbike-met-racebocht.

Bij Lee Cougan kwamen we deze Innova Rampage tegen.

Een combinatie van flex-stays, een bladveer, een elastomeer en een compacte geleiding maakt een compact en lichte crosscountry-softtail met 30 mm veerweg.

Ook bij gravelbikes zijn flexstays nuttig (maar blijkbaar ook eng voor sommigen…). Deze Basso Tera combineert een aluminium voorframe met een carbon achtervork die enigszins kan vervormen om de scherpe randjes in de ondergrond te egaliseren.

Schwalbe breidt de G-One bandenserie uit met de Overland. Een band die zowel op je gravelbike als op je bike voor woon-werkverkeer goed thuis is.

3D-printtechnieken zie je steeds meer, óók in de fietsindustrie. Deze Canyon zagen we eerder al eens, maar het blijft een bijzonder project. De vormen zijn door de computer bepaald om de optimale en lichtste vorm te verkrijgen op basis van de belastingen die op een frame werken.

Ibis’ Exie. Het lichte crosscountry frame waar Jenny Rissveds de wereldbeker op rijdt, wordt door Ibis zelf in Californië gebouwd.

Op de stand van Nicolai kwamen we de eerste Supre Drive tegen.

Supre Drive is van de zéér jonge start-up uit Canada die een derailleur-concept ontwikkeld heeft waarbij de kettingspanner vóóraan het veersysteem zit. Daardoor kan de derailleur ín het frame worden geplaatst, waar-ie veel meer beschermd zit.

De Camino is Steven’s carbon gravelbike

Maxxis duwt zijn Forekaster meer richting het ‘downcountry’-segment en geeft de band nu grotere noppen mee.

Mosterd groen, donkergroen met een glimmertje…

… en kleuren met een uh…spark(le) zijn momenteel wel een trend.

Oh.. en camokleuren.

Odi maakt ook handvatten met het restrubber uit eigen productie.

Ventieldopjes van rubber… in de vorm van handvatten. Herken je ze? Odi.

Laat wat Zwitserse bikefreaks een paar uur alleen met een CNC-machine en je eindigt met een Gamux downhillbike…

Vind hij het ook zo irritant als je grepen net niet perfect symmetrisch zijn uitgelijnd? Het Amerikaanse Abbey Bike Tools heeft het perfecte uitlijngereedschap. Maar voor je het bedwingen van je dwangneurose betaal je wel $ 325.

De nieuwe Rocky Mountain Element. En nee, het is geen optisch bedrog: het ís een lange (crosscountry) fiets…

Wolf Tooth is vanaf nu ook in Nederland via Cosmic Sports bij je lokale winkel verkrijgbaar.

Want zwarte kettingbladen zijn ook maar zo zwart…

Naast de eeSilk-zadelpen heeft CaneCreek nu ook de eeSilk-stuurpen met vering én lockout.

Staat goed, dat paars op de Surly Ghost Grappler.

Pilot is volop bezig met leuke projecten. Onder meer een gelijmd titanium frame met 3D-geprinte lugs. Maar helaas was die niet fatsoenlijk op de foto te krijgen. Maar de Scram gravelbike vinden we ook geen straf om vast te leggen. Eerder testten we hem al, maar Pilot heeft inmiddels wat updates doorgevoerd met onder meer nieuwe sliding dropouts.

Da’s echt geen oranje…

Als je een belletje zoekt dat hard en lang geluid geeft…

Geen zin in spiegels op je stuur…?

Spur Cycle liet ons dit mini-‘snap on’-spiegeltje zien.

Nieuwe Endurahelmen. Uiteraard met Koroydbinnenwerk.

Wist jij dat Endura brillen maakt…?

Ouwe rommel? Ja. Maar zelfs dat is degelijk, mooi en gewoon weer als nieuw.

Peak-grip, zeker…?

De beurs in Frankfurt is erg groot. Zeg maar gerust kolossaal. Hoewel er volop tentjes buiten stonden en er demo-mogelijkheden waren, miste deze editie wel wat van de festivalsfeer waar Messe Friedrichshafen om bekend stond.

Is je band een sealant-sproeier geworden? Joe’s biedt nu remover aan om gemakkelijk het plakkerige goedje van je frame of voorvork te krijgen.

Het is misschien geen Friedrichshafen meer waar de beurs plaatsvindt, maar nog altijd wél gewoon Duitsland…

Niner’s nieuwe crosscountryfully, de RKT 9 RDO.

Begin deze week stelden we je voor aan de Trek Fuel EXe met de uiterst compacte TQ HPR50-motor. Maar daar zit toch nog behoorlijk wat in!

Wat een bak fietsen op zo’n beurs zeg…

Maar ook allerlei andere ‘gevallen’ met wielen. Nee, dat de EuroBike alleen mikt op sportieve fietsen, is al heel wat jaren niet meer het geval. Meer en meer richt de beurs zich op ‘mobility’ in brede zin.