Afgelopen week vond in Messe Frankfurt EuroBike 2024 plaats. Als je de ontwikkelingen fietsindustrie een beetje volgt, zou je denken dat deze editie er een zou zijn met een sombere stemming. Ja, er waren opvallend veel lege plekken. En in aanloop naar de beurs waren er nog volop negatieve berichten uit de fietsenbranche over… nou ja, over wat niet. Dat dergelijke berichten en lege plekken niet alles zeggen, bleek eens te meer tijdens EuroBike 2024. Want zoals Dominee Gremdaat zou zeggen: “EuroBike 2024: Onverwachts vrolijk, kent u die uitdrukking?” Wij stuiterden rond in de talloze hallen van Messe Frankfurt en geven je graag mee wat ons zoal opviel.
Tekst: Jeroen van den Brand // Foto’s: Jasper de Bauw & Jeroen van den Brand
Sinds drie jaar is de Messe Frankfurt het thuis van ’s werelds grootste fietsbeurs, de EuroBike. De nieuwe locatie, in het hartje van Frankfurt, mist volgens velen misschien de gezelligheid (…) van Friedrichshafen, waar de beurs het langste thuis was, maar biedt talloze voordelen. Praktische voordelen vooral. Het is (voor ons) dichter bij huis, de logistiek van en naar de beurs is een stuk beter (minder files) en het is veel, héél veel groter. En dat leek tot zelfs vorig jaar ook echt nodig. Want de beurs bleef maar groeien.
Dit jaar lijkt dat toch wat anders. EuroBike 2024 had duidelijk meerdere gezichten. Want waar je de voorbije jaren steeds meer moeite had om tussen de overvloed aan cargobikes en fietsen met trapondersteuning nog een reguliere spierfiets te vinden, leek het aanbod dit jaar meer te passen bij de insteek waar EuroBike ooit mee begon: sportieve fietsen.
Of er werkelijk méér sportieve spierfietsen waren? Het is lastig daar echt iets concreets over te zeggen, want misschien was het ook gewoon perceptie. De verdeling over de talloze hallen leek meer toegespitst op categorieën. Want cargobikes, e-bikes: ze waren er absoluut. Maar misschien komt het ook omdat mijn eigen blikveld door gewenning steeds meer wegfiltert. Hoewel ik de hele fietsindustrie interessant vind; mijn hart ligt nu eenmaal bij spierfietsen met noppenbanden. En die waren er beslist!
Hear, hear!
Paradoxaal veel nieuws!
Maar wat er ook waren: lege ruimtes tussen stands. Blijkbaar hebben diverse partijen kort voor de beurs toch verstek (moeten) laten gaan. En voor wie een beetje de malheur in de fietsindustrie volgt, is dat geen verrassing. Want nog steeds hebben veel bedrijven te maken met de naweeën van de pandemie. Na een gestegen vraag, gevolgd door overproductie omdat die vraag ook weer snel afnam, puilen voorraden extreem uit. En zolang ‘de voorraad strekt’ wordt er nauwelijks geïnvesteerd in nieuwe zaken. Het kost sommige merken zelfs de kop. Want voorraad is simpelweg dood geld waar vaak flinke leningen tegen overstaan.
We zijn echter op een punt belandt dat er óók bedrijven zijn die het gedoe te boven zijn gekomen. Slimmer gehandeld tijdens de pandemie, sneller de oude voorraad gedumpt of simpelweg meer coulance van de bank. Wat het ook is; de beurs had écht twee gezichten op dat vlak. Want paradoxaal genoeg was er tijdens EuroBike 2024 behoorlijk veel nieuws te zien. En dat is best verrassend na een tijd waarbij we tijdens de hoogmis van de fietsindustrie met een vergrootglas op zoek moesten naar échte nieuwigheden. En ook al gaat het dus niet met alle bedrijven even lekker, er schijnt dus absoluut licht aan het einde van de tunnel. Dat had dan ook zo’n effect op het gedrag van de aanwezigen: velen waren erg goed gemutst. Iets dat ik niet zo had verwacht. Of zoals Dominee Gremdaat zou zeggen: “Onverwachts vrolijk, kent u die uitdrukking?”
EuroBike 2024: de trends
De trends deze EuroBike 2024? In een notendop: talloze nieuwe motoren voor e-bikes. Naast nieuwigheden van de grote bekende spelers, zijn er ook weer diverse nieuwe spelers bij gekomen. Van dronefabrikant DJI tot computerfabrikant Acer: ze bieden allemaal systemen voor trapondersteuning aan. Veelal gaat dat over ‘nu nóg meer koppel’ of ‘nu nóg lichter’, maar grote doorbraken zoals vorig jaar met Pinions MGU gearbox inclusief motor lijken nog wat uit te blijven. Maar wie tussen de regels door kan kijken en/of horen (…) beseft dat er op dat vlak echter van alles broeit…
Bij de spierfietsen is en blijft de gravelbike dé grote hit. Daar is het vooral een uitbreiding in aanbod van banden dat duidelijk opvalt. Van smalle, gladde exemplaren om de gravelbike te laten wedijveren met de endurance-racefiets, tot volumineus genopt rubber waarmee de gravelbike het territorium van de mountainbike-hardtail in hobbelt. De gravelmarkt is de kindertijd duidelijk voorbij. En waar deze jonge tak van wielersport in de begindagen vooral opgehangen werd aan bikepacking, zijn inmiddels avontuur en het gravelracen de meest duidelijke steunpilaren.
Verder gaat de opmars van partijen die willen knabbelen aan de stoelpoten van Shimano en Sram gestaag door. Het Taiwanese TRP (Tektro Racing Products) heeft de handen inéén geslagen met het Belgisch-Nederlandse Classified. De Powershift-naaf van Classified maakt van de 12-speed derailleur-set up van TRP een 2×12 of 1×16 voor racefiets of 1×15 voor gravelbikes door sequentieel te schakelen. Chinese fabrikanten als L-TWoo, S-Ride en WheelTop laten steeds meer zien dat ze naast kopiëren ook werkelijk zelf kunnen innoveren. Het is in mijn optiek niet zo zeer óf deze partijen de industrie op scherp zullen zetten, maar meer hoe snél en in welke mate.
EuroBike 2024 in foto’s
EuroBike 2024 had dus best veel nieuws. We hebben lang niet alles kunnen opzoeken en uitvoerig kunnen bestuderen. Niettemin nemen we je graag mee aan wat ons zoal opviel op de beursvloer. Een deel van de nieuwigheden die op deze EuroBike zijn gepresenteerd, zullen we in de komende weken nog wat uitgebreider belichten.
Open sleutelen, poorten uitvijlen en grotere sproeiers er in en gáán…!
“Wat voor frames maken jullie?” “Yes!”
Gearbox, belt, high-pivot-mountainbikes. Volgens velen de heilige graal, maar in het wild kom je ze nog niet vaak tegen.
Met de nieuwe
Clik Valve hoopt Schwalbe één universele standaard neer te zetten om Presta, Schrader en Dunlop (‘autoventiel’) ventielen te vervangen.
Clik-valve (hier in het midden te zien) gaat over de verbinding tussen ventiel en pomp. Die klikt (what’s in a name…) eenvoudig vast én los. Het voordeel: geen (slijtgevoelige) rubberen afdichting of moeilijk aan te spannen hendel in de pompkomp. Het geheel is ‘backwards compatible’ en de Clik-valve past zelfs in elke ventielschacht.
Het Koreaanse
Contavelo toonde een eenvoudige 2-speed crank-set up. Door een kwartslag achteruit te trappen, schakel je een vertragende overbrenging in.
“Maar ik wil eigenlijk meer dan één frame bestellen… moet ik dan mijn verzekering opschalen?”
Een trend waar we in de fietsindustrie beslist zonder kunnen… Best leuk, maar met fietsen heeft het gewoon niets te maken.
Het Canadese
OneUp Components introduceerde onlangs een eigen navenset. De
inspiratie druipt er van af, maar als je iets lichts én robuusts wil maken, kom je al snel uit op bewezen simpliciteit.
Steeds meer Chinese partijen komen met eigen innovaties. EuroBike 2024
S-Ride heeft flink geïnvesteerd om rond de patenten van de concurrentie te kunnen werken. Het resultaat is onder meer een erg simpel en modulair ontwerp voor een hydraulische rem en mechanische schakelgreep voor race- en gravelbikes.
De afwerkingskwaliteit is in de loop der jaren sterk verbeterd…
… en de schakelaars voelen in eerste instantie gewoon goed aan.
Het Duitse
SQLab toonde ons een race- annex gravelstuur met een voorwaartse buiging. Dit geeft een veel natuurlijkere hoek voor je handen en polsen ten opzichte van je schouders, wanneer je het stuur bovenop vast pakt, aldus de Duitse ergonomiespecialist.
Ook liet SQLab ons een stuurpen zien waarbij kabelintegratie én het in hoek kunnen verstellen van de stuurpen op een slimme manier is samengebracht middels een los inzetstuk dat verdraaid kan worden.
Toby Thuissleutel bekijkt waar hij z’n spaarcenten op stuk zal slaan.
Abbey Tools legt de lat voor gedegen én mooi gereedschap in elk geval hoog.
Lucht verkopen doen er veel in de fietsindustrie. Hercules is er gewoon duidelijk over.
Geen
Transmission maar wel graag meer protectie tegen stenen, of zoals hier: een roterende stok die met forse snelheid je Eagle GXje wil verbouwen? De kunststof flap leek zowaar behoorlijke klappen af te wenden.
“Ik wil graag alles uit het zicht en toch zichtbaar…”
Kettingfabrikant
KMC komt nu met kettingen die al meteen voorzien zijn van wax en een lijn aan producten om het wax-niveau op orde te houden.
Onza’s Porcupine is een legendarische band uit de jaren ’90. Destijds bekend om z’n ronde noppen én het witte rubber. Het
nieuwe Onza probeert vervlogen tijden te laten herleven.
De Grava is Onza’s nieuw gravelband en ook die is er in het wit. Hopelijk hou je van poetsen; want wit blijven ze niet gemakkelijk.
Oók het Chinese
L-Twoo timmert hard aan de weg met elektronisch, draadloos schakelspul. De eGR is hun gravelgroep, waarbij de grepen ons wel wat klein leken.
Op een test set up leek de eGR behoorlijk vlot te schakelen.
E-mountainbike, e-gravelbike, gravelbike, mountainbike? Ja.
Marin is al enige tijd hard bezig om in Europa opnieuw voeten aan de grond te krijgen met een vrij breed programma. Van een stalen gravelbike als dit worden wij
nostalgisten in elk geval al blij!
Mavic komt uit een diep dal. Nadat aanvankelijk de focus vooral op de herintroductie van wielen lag, bouwt het inmiddels ook weer gestaag z’n portfolio aan accessoires uit met onder meer de
MVS Shield en MVS Aeroframe-brillen.
Bob Parlee bouwt custom carbon frames in Massachusetts (Amerika). Daarnaast had hij een modellijn die hij liet maken in Azië. De nu nieuw geïntroduceerde gravelbike Taos (hier te zien) en de all-road Ouray laat hij echter in Portugal bouwen.
Zowel de Taos als Ouray hebben een opbergvak in de onderbuis, zijn bedoeld voor elektronische groepen en komen standaard met het carbon duidelijk zichtbaar. Het detailniveau van deze Parlee-productieframes is erg hoog. Dat geldt ook voor de prijs; reken op een frameprijs vanaf zo’n 5.000 euro.
KTM toonde uiteraard z’n
nieuwe Scarp Evo III die ook werkelijk in deze ‘prototype’-kledij te koop is.
Standaard op de stand van Hope: de typische fietsfetisch vrijloopvoelen.
Hope laat graag zien hoe het z’n producten maakt.
Oók de carbon onderdelen maakt Hope zelf in z’n fabriek in het Engelse Barnoldswick.
Nou… écht hè?
Tja, wat te doen als je een flinke voorraad hardtail-frames hebt…? Juist ja, monteer een vaste voorvork…
… en innerbarends en voeg ‘gravel’ toe aan de naam. Marketing in optima forma.
DT Swiss vierde op EuroBike 2024 z’n dertigste verjaardag.
En wie jarig is, viert dat gepast. Dat doen ze met een gelimiteerde navenset die teruggrijpt op het originele Hügi-ontwerp, waarmee DT Swiss van alleen spakenfabrikant een fabrikant van meerdere wielcomponenten werd.
De Classified
Powershift-naaf is een naaf met twee versnellingen. Schakelend onder volle last naar een bergverzet dat in feite het kleine kettingblad vooraan van een reguliere 2x-set up vervangt. Eén van de nadelen: je moest er een losse knop voor gebruiken waardoor het niet bepaald geïntegreerd over komt.
TRP (Tektro Racing Products) lanceerde op EuroBike 2024 z’n Vistar-groep voor racefiets en gravelbikes. Dat doen ze zónder voorderailleur, maar exclusief mét Powershift. Zowel de derailleur als naaf schakelen draadloos elektronisch. Door slimme coördinatie tussen derailleur, de 12-speed cassette en de 2-speed naaf biedt men een 15 of 16-speed sequentiële groep aan. Hierbij worden alle uniek te maken ratios achter elkaar geschakeld; QuantumShift noemen ze dat. Maar schakelen zoals een ‘reguliere’ 2×12-set up kán ook nog altijd.
Géén losse satellietknop om de naaf te schakelen. Sequentieel, of ‘QuantumShift’ schakelen doe je vanuit de TRP Vistar rem-/schakelgreep aan de rechterkant en de software regelt derailleur én naaf voor je. Wil je zelf de Powershift-naaf schakelen, gebruik je de linker shifter.
De Vistar Powershift-groep was niet het enige nieuws bij TRP. In samenwerking met Bosch brengt de Taiwanese fabrikant nu ook de A12. Een elektrische 12-speed derailleur voor e-mountainbikes die gevoed wordt door de accu in de onderbuis en geautomatiseerd kan schakelen in samenspel met de trapondersteuning.
De shifter is draadloos verbonden met de derailleur. De knoppen hebben een redelijk grote bedieningsslag en geven verrassend véél (fijne) feedback.
Butsmutsen… zo noem ik helmen vaak, maar ze bestaan dus ook écht!
Deze meneer wilde koste wat het kost niet herkenbaar in beeld, zodat de wereld niet zou weten dat hij een Nicolai-lasnaad-fetisch heeft…
De soms wat rudimentaire constructiewijze van
Nicolai staat inderdaad bekend om de grote lasrupsen. Op EuroBike 2024 had de Duitse fietsconstructeur een lasopstelling staan om te laten zien hoe ze de frames ‘bakken’.
Bij distributeur Cosmic Sports nemen ze het zekere voor het onzekere ten aanzien van gekwijl. Alles mooi achter het glas. Doekje Glassex erover en het is weer schoon.
Naast cargobikes maken zogeheten ‘long tails’ een flinke opmars in het ‘mobility’-segment van de fietsindustrie.
En ja, e-bikes waren er beslist… en sommige kon je ook nauwelijks niet zien.
Merida introduceerde op EuroBike 2024 de nieuwe Big.Trail. Een long-travel-hardtail met scherpe prijzen. Een grote hit in landen als Engeland.
Merida Benelux voert de modellen niet actief, maar als je lief vraagt, is er zeker wel wat te regelen…
Onbekend maakt blijkbaar onbemind; we zien ze weinig: voorvorken van Formula. Niettemin brengt de Italiaanse firma met losse inschroef-modules voor de demping een zeer breed te tunen platform aan voorvorken. En bovendien gegarandeerd
10 jaar ondersteuning.
Aleksander Margolis toonde z’n
Black Math Bike. Een mountainbike waarbij het hele frame ‘vervormd’ om het zadel te ‘droppen’ én tegelijkertijd de vering te beïnvloeden.
Sram draagt al heel wat jaren een steentje bij aan de derde wereld via World Bicycle Relieve.
Tussen de high-end componenten van het merk stond ook deze
Buffalo-bike met een unieke 2-kettingen 2-speed set up. Door kort achteruit te trappen, schakel je tussen beide kettingen. Het idee: simpliciteit en robuustheid. Als één ketting knapt, heb je altijd nog een tweede. De Buffalo-bike is specifiek ontwikkeld om in derde wereldlanden een gedegen, goedkope vorm van alledaags transport te faciliteren.
‘Oil slick’-kleuren leken hard in opmars de voorbije jaren. Maar inmiddels begint het al een zeldzame verschijning te worden.
Poging hoeveel..? Manitou verbaasd ons nagenoeg elk jaar op de EuroBike met nieuwigheden, maar vervolgens zien we ze te weinig ‘in het veld’ om van een terugkeer te spreken. Met de nieuwe R8 crosscountry-voorvork volgt men de R7 op. We kennen Manitou van oudsher als een partij die behoorlijk innovatieve en gedegen dempingcircuits bouwde. We zijn dan ook benieuwd wat de R8 met z’n VTT X8-demper brengt.
Met uiteraard wat van z’n creaties.
Gearbox, riemaandrijving en een
Intense frame: robuuster wordt het niet snel.
Elk jaar staan we wel eens stil bij een bike van het Nieuw-Zeelandse
Zerode. Hun gearbox-fullies stralen in onze optiek altijd iets robuusts én elegants tegelijkertijd uit.
Het Duitse
One-K Wheels timmert aan de weg met unieke composiet-spaken. Hoewel er 24 spaaknippels per wiel te zien zijn, zijn er in feite maar 4 spaken. One-K heeft een productieproces ontwikkeld waarbij ze composiet-vezels eindloos in een ster-patroon maken.
Dat je als bandenfabrikant niet slechts één gravelband in het assortiment kunt hebben, snappen ze bij
Vredestein ook.
Welterusten en tot volgend jaar!
