Onder de afwezigen op de EuroBike was Kona. Zij organiseren in de dagen na de beurs zelf een perspresentatie in het Oostenrijkse Serfaus. Een kleine omweg voor ons op weg naar huis, maar een aangename mogelijkheid om de beursbenen wat los te trappen op de fietsen die het merk voor 2015 op het programma heeft staan. Dat Kona iet wat eigenzinnig is, is geen nieuws. Het zou daarom ook pas nieuws zijn wanneer Kona in eens de algemene trends 1 op 1 zou volgen.
Trends en traditie
Het programma voor 2015 is wederom breed en nog steeds vooral gericht op het creëren van een dikke grijns op je aangezicht. Eye-catchers in onze ogen zijn onder andere de nieuwe Esatto serie. Een serie wegfietsen geënt op het comfortabel en lang op pad kunnen zijn, waarbij je je niet strikt hoeft te houden aan de gebaande paden. De Esatto is ontwikkeld vanuit de Zone racefietsserie die meer de traditionele lijnen voor een racefiets volgt. Ook Kona ontkomt er niet aan om het ‘Enduro Road’ bikes te noemen; een trendnaam van deze tijd. Esatto’s zijn er in aluminium én titanium.
Esatto Ti. Alleen leverbaar als frame-only
Een fatbike is er ook. De Wo. Gewoon met een starre vork en een no-nonsense afmontage. Ook de prijsbewuste Precept full suspension modellen nemen een prominente plek in het programma. Deze modellen zijn erg in trek vanwege de gunstige aanschafprijs en doordachte details die het toch tot volwaardige full suspension fietsen maken voor de beginnende mountainbikers die de trails willen gaan ontdekken of de lol van een bikepark zich eigen willen maken.
Stalen fietsen horen bij Kona zoals petjes en houthakkershemden. Voor 2015 is er een reïncarnatie van een gouwe ouwe voorzien in de vorm van de stalen Kapu racefiets. Nu opgetrokken uit Reynolds 853 en een stalen voorvork. De Kapu wordt net als de Esatto serie meer neergezet als toerder dan een volbloed criteriumracer.
Terug van weggeweest, de Kapu uitgevoerd in Reynolds 853
Het cross country segment wordt nog altijd bedient met twee Hei Hei full suspension modellen met een carbon frame en één aluminium model. De Kahuna hardtail zal er zijn in twee carbon en twee aluminium versie. Alle XC modellen rollen op de grootste – generieke – wielmaat: 29″.
Process 167: 26″ is dood, lang leve de 26″!
Over wielmaten gesproken… Terwijl de EuroBike vol stond met 27,5″ fietsen voor nagenoeg alle denkbare disciplines en de industrie de 26″ wielmaat voor dood verklaard heeft, heeft Kona ogenschijnlijk die memo niet ontvangen. Vorig jaar introduceerde het merk de Process lijn. Full suspension offroaders met veerwegen van 111 mm tot en met 153 mm. Ter vervanging van de Entourage met 170 mm veerweg is er een dikkere Process gecreëerd: de Process 167. Deze deelt dezelfde ontwerpfilosofie van de overige Process modellen. Dat wil concreet zeggen dat het frame een extreem lage bovenbuis heeft, een achtervorkconstructie met oversized lagering, een lage trapashoogte in combinatie met een lang voorframe en kort achterframe. Om dit laatste te bewerkstelligen is de Process 167 dan ook uitgevoerd met 26″ wielen. Juist; oók in 2015 is er dus gewoon een nieuwe fiets verkrijgbaar met die oude wielmaat.
Tijdens de presentatie vandaag in een berghut halfweg het Serfaus-Fiss-Ladis bikepark gaf productmanager Chris Mandell uitleg over het hoe en waarom. De Entourage was een speelse mini-downhiller met de nadruk op speels. 170 mm veerweg bleek hiervoor genoeg en om de speelse rijeigenschappen te krijgen was de achtervork met 415 mm erg, erg kort. Voor 2013 en 2014 was het nog ‘normaal’ om 26″ wielen te monteren uiteraard, maar ook voor de nieuwe Process 167 vielen de andere wielmaten meteen af. Met de inmiddels nu meer generieke 27,5″ wielen zou het onmogelijk zijn om eenzelfde korte achtervork te creëren en zou het voor de rest ook erg moeilijk worden om dezelfde rij-eigenschappen in het Process ontwerp te krijgen. Een simpele uitleg, maar ergens toch wel straf van Kona om gewoon vast te houden aan dat wat zij goed achten en niet op te gaan in de Inch-battle.
Ik stuurde de Process 167 vandaag enkele malen langs diverse lijnen in het bikepark naar beneden. Vooropgesteld dat ik weinig échte downhill en bikepark ervaring heb, maar recent wel met enige regelmaat gewerkt heb aan het verleggen van mijn grenzen, gaven de korte runs genoeg input voor een eerste indruk. De relatief lange voorkant van het frame in combinatie met een 65 graden balhoofdshoek, veel veerweg en korte stuurpen geeft initieel het gevoel dat je weinig druk hebt op het voorwiel. Eenmaal de fiets het pad naar beneden ingestuurd te hebben, verdwijnt dat gevoel en maakt het vrij snel plaats voor een groot gevoel van vertrouwen. Het pakken van enige airtime op de table tops gaat vrij gemakkelijk en de fiets reageert gemoedelijk op gewichtsverplaatsing waarbij de feedback voorspelbaar is. Goed; dat is dus vertrouwenwekkend en dat vind ik wel een van de grootste kenmerken van de nieuwe Process 167. Hoewel ik geen exacte gewichten heb van deze fiets met een 6061 aluminium frame, een RockShox Lyrik DH RC2DH 170 mm vork, een SRAM X1 aandrijflijn en Maxis DHF 3C DH banden, vond ik de fiets niet overdreven zwaar of log. Een sprintje bergop gaat uiteraard niet zoals bij je cross country fully, maar het was ook niet een dermate afstraffing dat ik met typisch met een downhillbak associeer.
Opmerking: de hier geteste fiets heeft nog een RockShox Kage coil-over demper. De Process 167 zal echter in de winkel staan met een RockShox Vivid Air RC2 demper.
Uiteraard is een middagje aankloten in een bikepark geenszins een volwaardige test te noemen. Ik kan echter wel enige conclusies trekken. De Process 167 lijkt in al zijn aspecten een goede vervanger van de Entourage als bikepark-shredder waarbij de looks mij wat subtieler overkomen dan zijn eerder typisch DH-bak-achtig overkomende voorganger. Een andere conclusie die ik kan trekken is dat Kona’s streven om een dikke grijns op je smoel te geven in mijn geval zeker is gelukt. Nu nog een bikepark als dit in mijn achtertuin en ik heb een goede reden om de 167 aan te schaffen…
Tekst: Jeroen van den Brand
Foto’s: Pieter d’Haens
