Master Plaster: Pleisterkit voor schaafwondbehandeling

Hoppa, het zonnetje doet zijn werk. Het is droog en stoffig. Het werk voor vandaag is klaar, het avondeten zit achter de kiezen en de banden staan op de juiste spanning, net als de spieren. Tijd om er ouderwets in te vliegen op de lokale mountainbike ronde. Warm draaien op het asfalt en na 10 kilometer rechts het gravelpad in te duiken. Om na nog eens een kilometer stofwolken maken vervolgens links af een walletje in het bos op te beuken, vervolgd door een korte lip waarop de fiets subtiel, edoch spectaculair, over de schouder van het walletje te liften is. Met een vocale “Hell yeah!”-uiting voel je Claudio Caluori en al snel ben je omhuld door nog meer stofwolken… en weg is de euforie.

Zo ging dat bij mij althans gisterenavond. De euforie maakte in minder dan een seconde plaats voor opstaan, kort vloeken en controleren of de fiets nog in orde is. De landing ging goed, maar mijn voorwiel had andere plannen met die bocht naar rechts die kort na de landing volgde. Ik ging ouderwets, onvervalst, authentiek en vooral hard op mijn plaat. Stofhappen. Bodemonderzoek. Terwijl ik rond me heen kijk om te zien waarom ik nu onderuit schoof (en of iemand het had gezien…) lijkt het met alleen een verdraaid stuur toch mee te vallen. Pas na een paar minuten merkte ik wat pijn op de rechter heup, knie en onderarm. “Dat geneest wel”, hoor ik mezelf meteen zeggen, terwijl ik de schade bekijk en tegelijkertijd denk “hmm… dat wordt beddengoed van m’n ledenmaten afweken onder de douche morgenvroeg”…

Hopelijk wordt de schelfie géén trend…

Ik val gelukkig zeer zelden, maar dit soort valpartijen blijven toch wel lang bij: Schaafwonden… oppervlakkig, maar niet minder pijnlijk.

Hebben de heren van Master Plaster mijn gevloek van veraf gehoord? Of heb ik (toch) een chip in mijn nek die de val registreerde, of… (!) misschien werd de val van afstand zelfs geregisseerd?! Ik weet vrij zeker dat ik daar alleen in dat bos was. Hoe ook: Vanmorgen trof ik een persbericht in de redactie inbox over hun schaafwondverzorging.

Persbericht:

Laten we eerlijk zijn, iedereen maakt wel eens een schuiver op de fiets. Of je nu als prof actief bent, of vanuit je hobby op weg gaat, vallen komt helaas voor. Gelukkig kom je er meestal met de schrik vanaf, of loop je weg met wat schaafwonden. En toch valt juist daar flink wat te winnen en dat is precies wat Master Plaster wil bereiken: een snellere genezing van schaafwonden mét meer comfort.

Wat de Master Plaster uniek maakt, is de coating op het wondkussen. Deze coating zorgt ervoor dat schaafwonden twee keer sneller genezen. Ook zorgen de pleisters ervoor dat je flink wat minder ongemak ervaart tijdens de genezing. Zo kan je bijvoorbeeld met de pleister gewoon onder de douche.

Vervolg persbericht:

Medeoprichter René Koppert: “Als ex prof weet ik hoe vervelend schaafwonden kunnen zijn. Mijn fietsvriend en arts Huub Hogenbosch verbaasde zich erover dat binnen de wielersport nog steeds de gedachte heerst dat het laten opdrogen van schaafwonden de beste behandeling zou zijn. Er is een veel betere oplossing mogelijk. Vanuit onze passie voor de wielersport hebben wij toen Master Plaster opgezet. Wij hebben de overtuiging dat hiermee een onfortuinlijke renner echt geholpen is.”

De pleisters hechten niet aan de wond en zijn elastisch uitgevoerd. De werking baseert zich op het vochtig houden van de wond met een speciale coating. De pleister moet blijven zitten tot de wond genezen is. Om die reden zijn de pleisters waterdicht uitgevoerd zodat je er gewoon mee onder de douche kunt. De wond zou tot twee maal sneller genezen met als bijkomend voordeel dat het plakken van beddengoed of kleding eveneens verleden tijd is…

Ik was niet van plan om proefondervindelijk te vallen voor het testen van dit soort producten. Maar ‘nu we er toch bij zijn gaan liggen’… zijn we erg benieuwd naar de werking.

Wordt dus vervolgd!

Bron en meer informatie: www.masterplaster.eu