In navolging van de routes in Dorst en Overloon heeft Nederland er een nieuwe bosknikkerbaan bij, nabij Horst in de Schadijkse Bossen. Door de zandgrond en humus van de Limburgse stuifduinen kronkelt 18 km route waarvan de rechte hectometers op de vingers van één hand te tellen zijn. De route werd feestelijk (en toepasselijk, met sportdrank en ontbijtkoek) geopend op zondag 14 april, perfect samenvallend met het eerst echte voorjaarsweekend. Velozine was er bij…
Velozine voegt daar graag aan toe: “En volwassenen ook”
De schoonheid van de route en de speelse aard van het pad dat tussen de bomen haar weg baant zijn zeker geen unicum in Nederland. De totstandkoming ervan is dat echter wel: een bijzonder samenspel tussen Staatsbosbeheer, plaatselijke fietsliefhebbers en fietsverenigingen en een aantal gewillige sponsoren.
Het verhaal begint eigenlijk bij boswachter Andy Liebrand die al geruime tijd met het idee loopt een vaste route te maken in de Schadijkse Bossen, waar tot dan toe geen officiële voorzieningen voor bikers waren. Als in februari 2012 een mountainbiker via de website van Staatsbosbeheer de vraag indient of de Schadijkse bossen een geschikte plaats zijn voor een vaste mountainbike route is het tijd voor Andy en collega Ralf van Bree om in actie te komen. Na een oproep van Ralf op het forum van Mountainbike.nl komt een groep van zes geïnteresseerden bij elkaar om na te denken over het hoe, wat, waar en wanneer van een route in de omgeving van Horst.
Stichting Mountainbike Promotie Noord-Limburg
Deze stichting beheert de route, waarbij Staatsbosbeheer optreedt op als gesprekspartner.
De route is vrij en gratis toegankelijk, maar evenementen moeten worden aangevraagd bij de Stichting en staatsbosbeheer.
In dit gezelschap bevinden zich de boswachters, afgevaardigden van de plaatselijke verenigen, individuele rijders en zelfs mensen van ver uit de buurt. Al snel volgt een informatiebijeenkomst die gauw 30 man trekt om naar de ideeën en plannen te luisteren. Bij de slotvraag om vrijwilligers voor de verdere uitwerking en uiteindelijke aanleg steekt de volle zaal z’n hand op. En zo geschiedde…
En hoe! De bijzondere mogelijkheid tot inspraak op alle facetten van de route – zoals routesuggesties, logo sponsoren – maakte dat alle betrokkenen zich al ver vóór het feitelijke graafwerk betrokken en mede-verantwoordelijk voelden voor dit project. En dat er tijdens de feitelijke aanleg eerder een overschot, dan een tekort was aan vrijwilligers.
Zeer opmerkelijk is de korte tijd die nodig was voor realisatie. Aanvankelijk is gekeken naar de twee eerder genoemde en zeer bekende route’s – Dorst en Overloon – en hoe men daar te werk is gegaan. Een route aanleggen over bestaande paden is een kwestie van bordjes in de grond hameren; bij een geheel nieuw pad door het bos maken komt heel wat meer kijken, waaronder de nodige mechanisatie. Tussen het werkelijke groene licht en de opening van de nieuwe route zitten nog geen zes maanden – een bewijs van de goede werkwijze (volgens IMBA) en de enorme inzet van alle betrokken. En daar zaten door bikkelhard bevroren grond nog eens drie gemiste weken tussen!
Een ander interessant aspect van dit nieuwe traject door de bossen is de sterke betrokkenheid van en nauwe samenwerking met Staatsbosbeheer. Ze stellen niet alleen terrein beschikbaar – de boswachters geven ook waardevolle informatie voor de bouw van het parcours zelf. Zoals zo veel bosgebieden in Nederland bestaan de Schadijkse bossen niet alleen uit natuurgebied, maar ook uit ‘multifunctionele’ percelen die moeten voorzien voor onder andere hout productie en recreatie. De natuur heeft uiteraard lak aan zulke denkbeeldige scheidingen – de boswachters kennen het gebied goed en met hun informatie kan worden vermeden dat de te realiseren route te dicht bij een dassenburcht of broedpaar roofvogels komt. In de planningsfase hier rekening mee houden is voor alle partijen – niet ten minste moeder das en haar jongen – beter dan naderhand een parkoers moeten wijzigen. De informatie-uitwisseling gaat overigens twee kanten op: de bikers die veel in het gebied zijn, zorgen ook voor informatie en constateringen tijdens hun ritten.
Betrokkenheid alom
De Stichting heeft een aantal bedrijven in de regio bereid gevonden om hen te sponsoren.
Maar sponsoring kan meer zijn dan alleen geld. Behalve de genoemde donateurs, dragen namelijk de volgende instellingen bij aan de realisatie en onderhoud van de route:
- TBS-kliniek de Rooyse Wissel: Zij maakten de routepalen;
- Stichting Dichterbij: Zij produceerden de toegangsborden;
- Mensana RIBW: zij helpen de route te onderhouden.
Hoewel de route ten tijde van schrijven nog maar een etmaal officieel geopend is, mag men zeker spreken van succes. De bikers die met z’n 300’en op het nieuwe parkoers losgelaten worden, de mensen van Staatsbosbeheer, de parcoursbouwers, bij iedereen is een tevreden grijns te zien. De sleutel achter dit succes zit naar onze mening vooral in het wederzijdse belang en het erkennen daarvan.
De route: doelgroep en onderhoud
De route is gebouwd om een uitdaging te vormen voor beginners én gevorderden. En dat goed gelukt. Zowel de gelegenheidsfietser van een nabijgelegen bungalowpark als de veelfietser kunnen zich er goed op uitleven. Het is expliciet niet aangelegd als ‘wedstrijdronde’.
Extra hindernissen (“hout!”) zijn niet uitgesloten in de toekomst, maar staan voorlopig niet gepland vanwege aansprakelijkheid, benodigde arbeid en onderhoud. En over onderhoud gesproken: de route is nog behoorlijk hobbelig, met alle risico’s van uitrijden van dien. De Stichting beseft de noodzaak tot onderhoud. Ze streeft er naar de ondergrond zo natuurlijk mogelijk te houden, maar zal indien dat nodig blijkt verstevigingsmatten plaatsen.
Staatsbosbeheer richt in principe haar opengestelde terreinen in voor wandelaars – een overgrote meerderheid van de bezoekers komt immers te voet. Ze ziet echter ook de voordelen van multifunctioneel gebruik van die terreinen, zeker als alle doelgroepen hun eigen infrastructuur hebben. En al helemaal in een droevige tijd waarin terrein moet worden verkocht! Staatsbosbeheer werkt landelijk. De medewerking aan de Horsterroute komt volledig op conto van de Beheerseenheid Horst. Maar de overkoepelende organisatie kijkt met veel interesse mee en heeft bij de opening haar enthousiasme geuit. En datzelfde geldt voor de NTFU! Goed voorbeeld… wie volgt?
Meer informatie: www.mtbdeschaak.nl
Tekst: Eric Wictor & Lars Vogelenzang
Foto’s: Eric Wictor, Ruud van Helden, Ger Philipsen
Mooi resultaat! Ben wel benieuwd naar de route, want dat soort uit de kluiten gewassen bmx-banen zijn tof om te rijden. Neem aan dat mtbers nu verder ook buiten de route geweerd worden? Het blijft toch jammer als men dat nodig acht. Maar goed, kiezen of delen, helaas.
Hallo Mateis,
Goede vraag, over fietsen buiten de route. Ik ga het navragen bij de stichting en kom er zsm op terug.
Over het fietsen buiten de route: de stichting en Staatsbosbeheer stuurden me een uitgebreide uitleg, die ik hieronder heb samengevat: In bosgebied ‘de Schaak’ zijn 6 drukbezochte wandelroutes waar het verboden is om te biken. Bij realisatie van de MTB route hebben we zomin mogelijk deze routes gekruist en het is nagenoeg onmogelijk buiten de MTB route te biken zonder op de verboden wandelroutes te komen. Zowel Staatsbosbeheer en de St. MTB Promotie Noord Limburg zijn principieel voorstander van het scheiden van wandelen en biken hetgeen als een belangrijk uitgangspunt bij de realisatie van de mtb route gold. Het doel… Lees meer »