“Come rain or come shine” kraakt de stem van BB King door de luidsprekers van de auto. De oude blues-muzikant kon niet meer gelijk hebben dan vandaag. In Zoetermeer zagen we twee totaal verschillende Nederlands Kampioenschappen. De junioren race in de ochtend had nog een licht miezerbuitje, maar vlak voor de start van de damesrace brak de hemel open en kwam er meer water uit de lucht vallen, dan er op een gemiddelde zaterdag bij de autowasstraat doorheen gaat. Het parcours transformeerde in één grote modderbende, die nog het meest deed denken aan die ene keer dat Zoetermeer het EK Mountainbike mocht organiseren. De damesrace was daardoor een ware slijtageslag, de helft van de gestarte deelnemers haalde de finish niet eens en Anne Terpstra kwam als winnaar uit de modder gerold.
De start bij de vrouwen, regen komt met bakken uit de lucht en hier zijn de meiden nog herkenbaar…
Naar beneden was glibberig, maar naar boven nog glibberiger… Anne Terpstra leek er allemaal niet zo heel veel last van te hebben.
Annemarie Worst reed de eerste ronde op een tweede plek. Door een val brak haar stuur af (links), waardoor ze al snel de wedstrijd moest staken.
Laura Turpijn hebben de meeste dames in het verleden alleen vanuit dit oogpunt gezien. Vandaag werd ze tweede, op geruime achterstand.
Hadden we al gezegd dat het regende…?
Britt van den Boogert eindigde op een derde plaats, nadat voor haar enkele rijdsters uitgevallen waren door materiaalpech.
Hadden we al gezegd dat het modderig was…?
In deze bende winnen én een goedkeurend duimpje van moeder Terpstra krijgen, dan kun je alleen nog maar lachen als winnares.
Heren: Michiel van der Heijden wint van een sportvisser
Hoe anders was de herenrace in de middag! De regen was opgehouden met uit de lucht vallen, in ieder geval hier, en de zon was druk bezig om door de wolken heen te breken. Samen met een matig windje zorgde dat ervoor dat het parcours supersnel droogde. In het begin was het hier en daar nog wat glibberig, maar als snel was iedereen blij met de keuze voor semi-slicks. De race zelf ging tussen de gebruikelijke namen: Hans Becking, Frank Beemer, Rudi van Houts en Michiel van der Heijden. Die laatste prolongeerde zijn Nederlandse titel.
Het lijkt een gemoedelijk toertje, maar na het startschot is het ook voor deze heren een sprint tot de eerste bocht.
Frank Beemer starte ijzersterk en leidde zelfs in de eerste ronde. Gedurende de race moest hij de drie andere ‘usual suspects’ echter voor laten gaan.
Al snel scheidde dit drietal zich af van de rest. De ronden erna was het echter continu stuivertje wisselen.
Als we zijn Instagram-account mogen geloven, dan traint Hans Becking nooit. We zien eigenlijk alleen maar foto’s van katten en van zijn sportvisactiviteiten voorbij komen. Blijkbaar geeft dat voldoende trainingsprikkel om op het NK met de besten mee te kunnen.
In de wintermaanden rijdt Niels Wubben de rest er wel af op een cyclocrossfiets, op dit NK moest hij het echter ‘laten lopen’…
Rudi van Houts en NK’s. Een aantal jaar geleden won hij wel de Nederlandse Titel, toevallig ook in Zoetermeer, maar hij voelt zich doorgaans beter thuis op buitenlandse parcoursen. Meer dan een derde plek zat er voor hem niet in.
Tot in de laatste ronde bij elkaar: Hans Becking op de voet gevolgd door Michiel van der Heijden.
Alle Scott-Odlo rijders en rijdsters zijn dit weekend Nationaal kampioen geworden. Daar mocht Michiel natuurlijk niet de uitzondering op zijn. Hij stelde zijn teamchef Thomas Frischknecht niet teleur.
CJ
