“Er komt ook nog een stuurtje aan”, beloofde Olivier Sander van Hope Benelux ons op Bike Motion 2015, met glimmende ogen. Een glim die we achteraf het beste kunnen omschrijven met “we zijn in blijde verwachting, maar vertellen het nog even lekker aan niemand”. Want:
Hope bouwt een 160 mm carbonframe. Gemaakt in Engeland.
Maar wacht nog héél even voor je kleertjes en een rammelaar gaat kopen voor de kleine. Want ook al is het project duidelijk de 10-weken-echo voorbij, het is nog geheel niet zeker dat dit frame ooit op de markt komt. Het is slechts een studie. Maar wat voor één…
In eerste instantie zien we een carbon voorframe met een wat ouderwets aandoende geweven toplaag, een Horst-link aluminium achterframe van aanééngelaste freesdelen, en een Push Eleven Six demper. In tweede instantie zien we echter een aantal details die afwijken van alles dat er op dit moment te koop is. De eigenwijze Engelsen schoven alle standaards terzijde en engineerden dat het een lieve lust was. De centrale ontwerpgedachte: functionaliteit. We noemen de highlights:
30 mm trapas met ingeschroefde binnenboordlagers
Waar 24 mm dikke trapassen altijd uit staal gemaakt worden, maakt een 30mm trapas het mogelijk om de as uit aluminium te vervaardigen en zo gewicht te besparen. De huidige 30 mm bottom bracket oplossingen zijn echter zacht gezegd gevoelig voor problemen. “Let’s not go there”, zullen de engineers gedacht hebben. De Engelse oplossing: robuuste, stevige lagers, die niet buiten het frame uitsteken, maar binnenboord blijven. En met cups die zo te zien in het frame geschroefd worden, in plaats van geperst, gehamerd, of geplakt. “Problem solved, next!”
Radiale rembevestiging
Wie goed naar een Postmount rembevestiging kijkt, en vooral naar adapters voor verschillende schijfgroottes, ziet iets geks. Sommige adapters zijn bij de ene bout dikker dan bij de andere. Anderen verschuiven de positie van de remklauw naar voren of naar achteren. Dat komt omdat de bevestigingspunten van de klauw niet symmetrisch staan ten opzichte van de lijn tussen het hart van de wielas en het hart van de remzuiger. Dus wat doe je als je alles opnieuw mag bedenken? Je maakt een remklauw met symmetrische montagepunten, die, zoals dat heet, radiaal staat ten opzichte van de wielas. Net als een radiale spaak dus. Het voordeel is dat je altijd precies weet waar je remklauw uitkomt en hem met simpele spacertjes omhoog en omlaag kan verplaatsen. Ga je van een 160 mm naar een 180 mm schijf, dan heb je twee spacertjes nodig van 10 mm lengte. Cunning…
17 x 130 symmetrische achternaaf
Gegarandeerd dat je deze niet zag aankomen! Geen Boost, maar een 130 mm inbouwbreedte achternaaf waarvan de flenzen symmetrisch staan ten opzichte van het midden van het wiel. Die symmetrie maakt het volgens Hope mogelijk om ondanks de geringe breedte toch een sterk en stijf wiel te spaken. De asdiameter is maar liefst 17 mm. Dat draagt bij aan een stevige en stijve achterbrug. Details over de montage van de 11 speed cassette zijn niet bekend. Wel weten we dat het voorste tandblad, net als bij Boost cranks, naar buiten is geschoven.
En wat gaan we hiervan terugzien?
Om eerlijk te zijn: geen idee. Technisch klinkt alles doordacht en realistisch. Daarbij is Hope in staat gebleken om een in eigen huis geproduceerde carbon zadelpen op de markt te brengen tegen een concurrerende prijs. Of ze dat met frames ook gaat lukken? De aanloopkosten zijn immers enorm. Het is een kwestie van afwachten. Sterker nog: Hope zelf heeft er naar eigen zeggen nog niet eens over nagedacht. Om nogmaals eerlijk te zijn: dáár geloven we niks van.
Hope is er van overtuigd dat ze, door alles binnenshuis te houden, een zeer hoge produktwaliteit én gezonde werkomgeving voor de medewerkers kunnen garanderen. Dat geloven we dan weer direct. Wat zou het toch mooi zijn als Hope ons binnenkort nog eens verraste met een geboortekaartje en een blije doos…
Tekst: Lars Vogelenzang
Ik vraag me vooral af in hoeverre afwijken van de ‘standaarden’ die er nu zijn (en dat zijn er al wat) echt uitmaakt. Zolang je nog je eigen aandrijving, velgen en cockpit kan kiezen kom je IMHO al een enorm eind en is de verregaande integratie het qua performance wel waard!
Wielen, cockpit, en zelfs aandrijvingscomponenten. Hope maakt het allemaal. Eens zien of ze Cannondale eruit kunnen SI’en. :-)