Verrast waren wij door het persbericht dat ons bereikte vanwege de KNHS paardensportbond en de toerfietsunie NTFU. Het stemde tot de volgende overpeinzing.
Ruiters en mountainbikers? Dat zijn historisch gezien toch eerder concurrenten dan bondgenoten? Paardrijden in het bos gaat uiteindelijk terug op oeroud adellijk jachtvermaak, is na de Tweede Wereldoorlog verregaand gedemocratiseerd en kent inmiddels een grote groep beoefenaars (370.000, aldus de KNHS). In het bos wordt de aanwezigheid van ruiters vaak als ‘natuurlijk’ ervaren, er is een enorm netwerk aan ruiterpaden en de groep heeft van oudsher een tamelijk vanzelfsprekende band met grondeigenaren.
Het mountainbike-verhaal is bekend: dat doen we pas sinds de jaren ’80. In het bos is het nog steeds the newest kid on the block en ook wordt de sport nog steeds geplaagd door het imago van de ‘jonge wilde’. Voeg daarbij dat het een relatief ongeorganiseerde groep gebruikers is met weinig interne sociale controle en je snapt dat de weg naar acceptatie door andere bosgebruikers er een met veel obstakels is geweest en nog steeds is.
Dat er de laatste jaren veel veranderd is, blijkt uit wel uit deze samenwerking tussen KNHS en NTFU. Natuurlijk, een gemeenschappelijke vijand (bezuinigingen) bespoedigt de samenwerking. Tegelijkertijd is mountainbiken dus salonfähig geworden, en dat is een fijne conclusie. Jarenlang hard werk door verschillende lokale gebruikersplatformen en meer recent op landelijk niveau de NTFU heeft de mountainbikers dus tot serieuze partners gepromoveerd voor andere gebruikersgroepen.
Petitie
Ondertussen ging dat persbericht natuurlijk ergens anders over: KNHS en NTFU roeren de trom om op handen zijnde bezuinigingen voor landeigenaren om te buigen en starten daarvoor een petitie. Landeigenaren krijgen subsidies voor het openstellen van hun terrein aan recreanten. Die subsidies zijn er om paden te onderhouden en routes aan te leggen. In de huidige plannen van staatssecretaris Sharon Dijksma van Economische Zaken wordt enkel geld vrijgemaakt voor onderhoud van bestaande wandel- en fietspaden. Dat betekent dat routes en paden voor speciale gebruikersgroepen, waaronder ruiters/menners en mountainbikers, buiten de boot vallen. De reële angst is dat verlies aan subsidie betekent dat landeigenaren de speciale routes links laten liggen, wat uiteindelijk kan leiden tot sluiting. Krimp dus, in plaats van de gewenste groei aan mountainbike mogelijkheden… De bedoeling is dat niemand minder dan Anky van Grunsven en sir Bart Brentjens de petitie overhandigen.
Wij moedigen eenieder aan om deze petitie te ondertekenen. Hopelijk kan dat de staatssecretaris bewegen haar plannen te heroverwegen. In het belang van buitensportend Nederland, te paard, te fiets, of hoe dan ook, met respect voor elkaar en de natuur!
MG
