Kiona
“Heb ik écht alles? Volgens mij ben ik iets vergeten…” Voor de 3e keer vraag ik mezelf hardop af of ik alle spulletjes in mijn kleine sporttas heb gegooid. Ik heb het gevoel dat ik iets vergeet, maar alles lijkt erin te zitten. De tas wordt in de auto gegooid en we zijn onderweg naar de tiende editie van de Hamer Apeldoornse Mountainbike Kampioenschappen.
Nog voor we de snelweg afdraaien weet ik het: ‘Mijn VZ-shirtje!’ Ik heb wel het shirt met lange mouwen aan, dat gaat lekker warm worden.
In Apeldoorn biedt Jeroen gelukkig uitkomst… Weten we meteen waarom hij teammanager is geworden. ;-) Hij heeft nog wel een kort VZ-shirtje voor me, wellicht wat groot, maar hij heeft ‘m toch niet nodig: is niet retro genoeg!
Ik heb al 2 rondjes gereden op het parcours, dus ik weet wat me te wachten staat: de ronde is in de basis hetzelfde al voorgaande jaren, maar de parcoursbouwers van MBC Bar End weten er toch ieder jaar weer net even wat anders van te maken. Deze keer is de pallettrap een paar tientallen meters verderop in de ronde gelegd, net nadat je een aantal nasty steile klimmetjes op bent gestampt, zodat je lekker verzuurd de kramp in je benen voelt schieten op de trap. En op de plek van de trap is de lekkerste drop van Apeldoorn en omstreken neegelegd. Nee, niet dat zwarte goedje op basis van zoethout… Ik bedoel een houten platvorm, welke je op je fiets kunt afrijden, wat airmiles spaart en daarna je fiets perfect – als een veertje – kunt neerzetten om je weg over het parcours te vervolgen. Heerlijk! :-)
Foto: Erik Nienhuis
Na deze 2 objecten volgen een heleboel bochtjes; scherpe, korte, lange, lopende, haakse, losse… Noem het maar. Ik ben gek op bochtjes! De enige paar rechte stroken die volgen kondigen nog meer bochtjes en bultjes aan over een lekker lopend stuk singletrack naast de weg. Daarna komt de finish in zicht, maar niet voordat we via nog meer bochtjes en lusjes nog even wat boomstam-dropjes en een heuze rocksectie overwonnen hebben.
Het rondje is speels en snel, en of je nu in vorm bent en meedoet om de prijzen of alleen maar lol wilt hebben op de fiets: het blijft een erg leuk parcours om te rijden. Chapeau Bar End!
Mijn wedstrijd?
O ja… Ik heb het gevoel dat ik alleen maar gespeeld heb, maar na een kopstart in het kleine damesveld, rijd ik een half rondje in het wiel van de uiteindelijke nummer 2 – Marlo Koevoet . Op het moment dat zij van me wegrijdt (ik weet dat ik dat tempo niet heel lang volhoud), komt ook Laura Turpijn me voorbij. Ik volg nog heel even op korte afstand, maar na 1,5 ronde zijn beide dames uit zicht.
Achter mij zit ook een gaatje, maar ik weet dat clubgenootje Lisanne Bouwmeester zich echt niet zomaar gewonnen gaat geven. Ik moet blijven rijden en doe dat ook. Sterker nog: ik denk dat ik dit seizoen nog niet zo hard heb gereden als nu! Ook op deze intensiteit is het nog steeds leuk om het rondje te rijden.
Na 5 intensieve rondjes kom ik als 3e over de streep, wat ook nog eens betekent dat ik voor het eerst dit seizoen op het podium sta. Toch leuk voor een uurtje spelen, niet?
Foto: Erik Nienhuis
Lees verder op de volgende pagina…
@ Exar: koddig, racen op platforms. Achteraf niet liever schoenen gewisseld? Spaart je benen wel wat, in theorie.
@ AK-gangers: nice, ik moet dat magische Apeldoorns kampioenschap toch een keer meemaken, geloof ik! Als je Ben op die Litespeed ziet, weet je weer waarom je vroeger zo veel vaker otb ging. ;) En wordt je bij zo’n klassieker-race gepekt-en-vedert als je moderne banden monteert ipv die uitgedroogde zooi van vroegah? Die Cannondale(?) op dat onderste plaatje lijkt me iets nieuwigs om de wielen te hebben…
Als die banden al ongeoorloofd voordeel waren, compenseerde de eigenaar dat met een mid-race flesje bier.
Ik vond het een erg tof evenement om te zien! Maar jongens en meisjes… 3 verslagen in 1?
Racen op platforms gaf wel een vreemd gevoel, vooral aanzetten gaat op z’n zachtst gezegd ‘vreemd’. Als je snel kunt wisselen dan zal het wel de moeite van het wisselen ook waard zijn in extra snelheid, ik daarentegen wissel mijn schoenen maar marginaal sneller dan dat ik tanden wisselde. Ik zal het wel gaan oefenen denk ik, want de R-B-R in Groesbeek in december wil ik zeker NIET op platforms rijden!
Tijd voor een veterstrikdiploma? En als dat niet lukt zijn lock laces (http://www.locklaces.com/) misschien wat? Die kende je vast al… Ik heb nog een niet echt gebruikt setje oranje liggen, geloof ik. Kan ik zo voor graties in een envelop stoppen. Vond ze zelf vervelend wegens onvoldoende steun.
Ik ga serieus nog oefenen met snel schoenen wisselen :D Ik heb nog geen snelsluitoplossing nu, vooral omdat het nog niet nodig is geweest, maar ik ga er nu wel naar kijken. Opsturen mag altijd :D