Vandaag wat ‘spul uit de oude doos’. Voor velen inspiratie, voor anderen gewoon vermaak om te zien ‘hoe het vroeger was…’ Wat te denken van Hans Rey, die nog altijd alive and kicking is en tegenwoordig toffe paden in Italië aanlegd. Of John Tomac, de legende die op zowel cross-country als downhill in de begin jaren ’90 de te kloppen man was.
Wie is nou de grootste aap…?
Oldskool of newskool… whatever, fun on a bike!
The one and only… Johnny T.
De les is wel duidelijk… Het ligt nooit aan de fiets, maar altijd aan de rijder.
Verder is klunken natuurlijk een fad, net als fixies.
Als je Tomac zo ziet, dan wil je toch weer graag dat het normaal wordt dat we wedstrijden hebben waarbij dezelfde rijders zowel DH als XC aanpakken, met dezelfde fiets? Wedstrijd organisatoren, neem een voorbeeld aan de Downieville Classic, ‘de all mountain wereldkampioenschappen’ (vast niet officieel ;-). “Racers will compete in both the Point to Point Cross Country and the Downieville Downhill, on the SAME bike. Lowest combined XC and DH race time wins. Riders should choose their weapons wisely; a bike that climbs efficiently, descends with precision, and can handle a high-speed beat down for 46 miles on the… Lees meer »