Ik moet dit stuk even beginnen met een bekentenis: ik ben verknocht aan Shimano SPD pedalen. De duurzaamheid, de betrouwbaarheid van in en uitklikken, het gemak waarmee ze te servicen zijn als ze na vele tienduizenden kilometers een keer speling krijgen en het feit dat zowat al mijn fietsvrienden van dezelfde lengte ook met SPD rijden, zodat we onderweg van fiets kunnen wisselen, het zijn voor mij allemaal goede argumenten waarom ik nooit met andere pedalen zou hoeven of willen fietsen. Alleen soms ben ik gewoon te nieuwsgierig en wil ik weten of het gras aan de andere kant groener is. Zo teste ik vorig jaar al een paar Look pedalen, aangewakkerd doormijn oude (jaren ’90) liefde voor het merk, dit jaar werd mijn interesse spontaan gewekt door de Candy’s van Crankbrothers.
Wat zijn ze mooi als ze nieuw zijn
All-mountain
Ik wilde namelijk eigenlijk een pedaal met iets meer platform dan de standaard XC pedalen. De Candy’s zijn er in een verscheidenheid aan uitvoeringen, van rechttoe rechtaan staal tot en met een titanium versie. Weldra had mijn kleurenfetisch echter de blauw en oranje geanodiseerde pedalen ontdekt, past prima bij de rest van de outfit dacht ik nog, dus daarmee was mijn keuze eigenlijk wel gemaakt: een paar Candy 3 in ano blauw zou weldra mijn kant opkomen.
Duurzaam of duur-zaam?
In de inleiding begon ik al met een bekentenis, eigenlijk moet ik er nog een doen: ik heb vrij weinig goede verhalen over de duurzaamheid van pedalen van Crankbrothers gehoord. De verhalen die op de interwebs de ronde doen, gaan over corrosie en lagers die sneller op zijn dan een wc-rol. Gelukkig had ik afgelopen week buikgriep, dus die fabel kon vrij snel afgeserveerd worden, maar toch… geheel onbevooroordeeld kon ik niet aan deze review beginnen. Het enige wat mij reste was pedalen op de fiets monteren, plaatjes onder de schoenen en dan zou ik wel zien of de functie en duurzaamheid mij alsnog kon overtuigen.
Klikkerdeklikski…
Wie zoals ik voornamelijk met SPD heeft gereden is gewend aan de duidelijk hoorbare en voelbare klik: pats, vast! Klats, los! Bij Shimano pedalen krijg je een duidelijke auditieve feedback dat je in je pedaal zit of weer los bent. De Candy’s zijn een stuk…nee, een heel stuk subtieler. Inklikken voelt bijna boterzacht, bij uitklikken voel je wat weerstand van de veer en dan ben je plotseling weer vrij. Nochthans kreeg ik nooit een verkeerd gevoel van de pedalen: ik wist precies of ik vast zat en ook of ik weer los was. Blijkbaar heb ik de duidelijke en luide klik van Shimano niet nodig. Alleen door de combinatie van een Vibram zool en deze Candy’s wilde uitklikken nog wel eens iets stroever gaan dan ik op bepaalde (spannende) momenten zou willen. Om dat de Candy’s aan te rekenen, gaat me te ver, dit komt meer door de combinatie platform en grippy zool. Het is echter wel iets om rekening mee te houden, juist omdat je dit soort pedalen en schoenen in derlijke condities zult gaan gebruiken. Mijn gevoel in deze zegt dat standaard Shimano’s sneller en betrouwbaarder los zijn, maar een echte back-to-back vergelijking in dezelfde omstandigheden ontbreekt hiervoor.
Candy pedaal met Giro Terraduro schoen
Slijtage
Tsja, als je met je pedaal meermaals tegen scherpe rotsen aanrijdt, dan kun je er donder op zeggen dat ze niet geheel ongeschonden uit de strijd komen. De conditie van mijn oude SPD’s kennende, vreesde ik dan ook dat de pedalen na een mountainbike vakantie op Gran Canaria er zwaar gehavend van terug zouden komen. Dat viel alleen nogal tegen… of mee dus eigenlijk. Ja, her en der was er een kras te bespeuren op de pedalen, maar aanzienlijk minder dan ik vreesde. Ook lijkt de aluminiumvariant die ze gebruikt hebben voor de kooi vrij hard, echte diepe krassen kom ik niet tegen, ondanks dat ik toch meermaals vol met de pedalen in contact kwam met de stenige bodem. De lagers van de pedalen heb ik nog niet uit elkaar gehad, maar ze draaien nog even soepel en spelingsvrij als op de dag dat ze uit de doos kwamen… en dat is inmiddels al 4 maanden geleden. Mocht er toch speling opkomen, dan heeft Crankbrothers standaard rebuild setjes te koop, waarmee iedereen die een schroevendraaier vast kan houden, zijn pedalen van een nieuwe set lagers kan voorzien. Van corrosie op de pedalen is tot op heden geen sprake, de RVS hardware (beugels en veren) heeft deze winter tijdens meerdere modder&pekel ritten zijn nut en duurzaamheid bewezen.
Zo zien de pedalen eruit na 4 maanden intensief gebruik waaronder 2 weken stenige ondergrond en een natte winter
Aanrader?
Er zijn weinig zaken zo persoonlijk als zadels en pedalen. Zo ook deze Candy’s. Je kunt er niet omheen dat het een van de kekst uitziende pedalen zijn die je momenteel kunt kopen. Als dat je niet interesseert dan ben je net zo goed af met een paar Shimano van een paar tientjes. Wil je echter net even wat anders, mét een platform en vind je gewicht (317 gram voor het geteste paar) en looks belangrijk, dan zijn deze pedalen voor jou bedoeld. Adviesverkooprijs bedraagt € 119,90 van deze Candy 3. De goedkopere versies zijn spectievelijk € 59,90 (Candy 1) en € 89,90 (Candy 2). Duurder kan ook nog met de titanium Candy 11 variant, schrik niet: € 365,-.
Tekst & foto’s: Coen de Jongh
Meer informatie: www.crankbrothers.com
