Eclipse Schlauche – Binnenband ‘redefined’

Binnenbanden, het race-wereldje heeft ze praktisch afgezworen. Bijna iedereen rolt op tubeless-systemen van bijvoorbeeld Stans, No Flats of Eclipse, een paar wagen zich aan tubes (tubulars) en nog slechts een enkeling rijdt in volharding rond met klassieke binnenbanden. En dan liefst de latex variant, want die rolt lichter en is minder lekgevoelig dan lichte butyl bandjes.

Tubeless-systemen zijn echter ook niet heilig. Vooral de montage kan een hoop gedoe geven: banden die zelfs met compressor nauwelijks in de vaak krapper gemaakte velgrand willen vallen, slecht dichtende zijwangen, latex overal behalve in de band.

Eclipse kwam recent echter met een product dat gebruikers een edge zou moeten geven ten opzichte van de concurrentie: high-tech materiaal, ‘bijna niet aan te komen’, lichter dan vloeibare latex, vanzelfsprekend makkelijk banden wisselen, niet lekgevoelig ook, lage rolweerstand, handgemaakt in een alpenweitje door Zwitserse maagden en een prijs van 65 euro – per stuk natuurlijk. Enter de Eclipse binnenband @ 55 gram. Terwijl de concurrentie tot in de nacht staat te klooien, kan jij al lachend je bedje in, wetende dat je setup superieur is.

Praktijk
De eerste empirische data komen van de weegschaal: 56 gram per binnenband, ofwel makkelijk 50 gram winst per wiel. Uitstekend. Dan de montage. Dat is een eitje natuurlijk, zoals altijd met binnenbanden. De binnenband zelf voelt heel raar aan, een beetje als een plastic zak; de elasticiteit van butyl of latex ontbreekt hier duidelijk. Na montage in een 2.2″ Continental Raceking blijft hij iets ruimer dan in de nieuwtoestand. Da’s vast de bedoeling… toch?

Goed, tijd om eens te gaan fietsen. Daarbij is eigenlijk geen verschil te voelen met een setup met vloeibare latex en aangezien dat toch wel de benchmark is: top! Alles is dus naar wens, tot de eerste platte band. Wat? Tsja, zelfs de duurste, lichtste en beste binnenband ter wereld blijft een binnenband en gaat lek door een stukje glas op het parcours van Zoetermeer… Gelukkig is de band te repareren met de (dure) zelfklevende plakkers die je erbij kan kopen. Ook zou je er vloeibare latex in kunnen gieten, maar als dat het gat niet mocht dichten, is band ook niet meer goed te plakken. Doorstootlekken (snakebites) schijnen trouwens ook minder snel voor te komen bij deze binnenbanden, maar dat hebben we (nog) niet mogen ervaren.

Conclusie
Dit is een mooi product, de moeite waard voor gewichtsfreaks die veel banden wisselen. Op de verschillende weightweenie-fora is de binnenband gehypet en niet in de laatste plaats door mensen die nauw bij de ontwikkeling ervan betrokken waren. Bij de eerste batches zijn wel wat productieproblemen met ondichte naden gerapporteerd en het aanbod is nogal onregelmatig. Dat soort kwaliteitsproblemen ondervonden wij niet, maar we kwamen wel tot de conclusie dat een binnenband… een binnenband blijft, ook als het een hele sjieke is. En de mooie woorden van de fabrikant ten spijt: binnenbanden blijven helaas lekgevoeliger dan tubeless-systemen.

Meer informatie: www.eclipse.ch

Tekst: Nard Clabbers en Matthijs Gerrits