Ik behoor tot de groep die lang door het leven ging met een Polar aan z’n stuur. En om m’n pols, want mijn normale horloge werd nooit meer voorzien van een nieuwe batterij. Toentertijd was de hartslagmeter met de karakteristieke rode knop de enige keus als je een serieus apparaat wilde ter ondersteuning van je sportieve activiteiten. Bijna een decennium later is die rode knop nog niet helemaal verdwenen maar zijn er een heleboel spelers in het veld bij gekomen. Tot deze spelers behoort ook Garmin, die haar bekendheid vooral verworven heeft met een uitgebreide reeks navigatie- en trainingscomputers voor de fiets. Het assortiment van deze fabrikant omvat zodoende ook – niet bepaald verrassend – een reeks GPS gebaseerde polshorloges. Wij voelde het Forerunner 310XT model aan de tand.
Met een adviesprijs van €249,- voor het horloge (€299,- voor de bundel met bortsband) valt de 310XT in de middenmoot van het Garmin assortiment. Er moest een serieuze GPS ontvanger en chipset in passen dus het horloge zelf heeft een nogal onsubtiel formaat, maar hier krijg je een goed leesbaar display en makkelijk bedienbare drukknoppen voor terug. Het predikaat ‘multisport’ houdt in dat je er een reeks sporten in kunt programmeren, ieder met eigen displayinstellingen inclusief het aantal tabbladen tot zelfs het aantal velden per tab! Naast instellingen voor drie verschillende fietsen zijn displayopties voor hardlopen en ‘other’ (o.a. zwemmen) in te stellen. Achter iedere sport schuilt weer andere filtering van de GPS positiedata, wat de zinnigheid van de getallen op het scherm ten goede komt. Instellen van een sport kan uiteraard on the fly; niet echt zinnig voor fietsers maar een uitkomst voor de duatleet of triatleet waarvoor de Forerunner feitelijk geconcipieerd is. De GPS ontvanger en chipset zelf doen het uitstekend: vanuit een onbekende positie satellieten vinden duurt een minuutje, na de koffie/bierpauze weer aanzetten en er hoeft nauwelijks gezocht te worden.
Nu is de Forerunner 310XT is in de eerste plaats een trainingscomputer, die vooral de typische functies van de uitgebreide modellen hartslagmeter en fiets GPS combineert. Onder het tabje ‘workouts’ zijn trainingen zelf in te programmeren van strakke intervallen inclusief warm-ups en cool-downs tot geheel eigen routines. Waarschuwingen voor boven- en ongrenzen voor hartslag, voor afstand, tijd en calorieverbruik zijn eveneens zelf in te stellen. Doordat GPS positie continue opgeslagen wordt is het mogelijk met (of tegen, zoals je het zelf ziet….) een virtuele partner te trainen die je vooraf een tempo oplegt. Ook kan je fiets of hardlooproutes (courses) op de laptop thuis intekenen en die laten volgen, je positie op een kaart tonen of navigeren naar vooraf ingegeven coördinaten. Om eerlijk te zijn gebruik ik een heel groot deel hiervan nauwelijks bij mijn dagelijkse trainingen. De rondetijd, huidige hartslag, huidig vermogen, en makkelijk bereikbare knoppen om van display of lap te wisselen zijn grotendeels voldoende voor veel mensen, mezelf incluis. In deze basis scoort de Forerunner dan ook goed: het display is helder en vanuit scherpe hoeken goed af te lezen, de schermverlichting werkt goed en kan desgewenst permanent aan. De knoppen zowel onder het display als op de zijkant van het horloge voelen solide aan en vergen net dat hele kleine beetje bevestiging als je ze indrukt. Per ongeluk aanstoten is er niet bij.
Zei ik daarnet vermogen? Nadeel van genoemde hartslagmeters van jaren terug was de stapel nodige accessoires. Er was in mijn vriendenkring ware handel in losse onderdeeltjes als snelheids- en cadanssensoren, gebruikte borstbanden en losse infraroodporten met een USB of (slik-hoest-stik) PS/2 aansluiting. Door gebruik van GPS is de losse snelheidsmeter komen te vervallen, maar kan allerlei apparatuur, met nadruk op vermogensmeters als PowerTap naven, SRM of Power2Max cranks en wellicht binnenkort Garmin pedalen, door ANT+ ondersteuning draadloos aan de 310XT gekoppeld worden. Weg met al die kabeltjes! Net als de Garmin borstband (die je vrij bent om te vervangen door een ANT+ band van een ander merk) is het een kwestie van éénmalig koppelen. Daarna ziet de Forerunner je randapparatuur in z’n eigen ad hoc netwerk zodra die randapparatuur data verzendt. In de praktijk werkt dit bij mij tot dusver foutloos. De borstband zelf is overigens, net als bij andere merken, wel ietwat gevoelig voor statische elektriciteit ten gevolge van een in de wind flapperend shirtje.
Ook gegevensoverdracht loopt via de ANT+ protocol. Wat mij betreft was een mini- of microUSB aansluiting ook voldoende geweest, maar dat komt de waterdichtheid niet ten goede. En ja, de Forerunner 310XT is als multisport horloge ook geschikt om mee te zwemmen, dus…. draadloos data naar je PC sturen. En dit is waar Garmin mij en kennelijk een heleboel anderen in de steek laat. De software die achter de gegevensoverdracht per dongle zit is verre van robuust en leidt in het begin toch wel tot een klein beetje frustratie, omdat trainingsdata slechts gedeeltelijk of soms helemaal niet op de PC terecht komt. De oplossing is gelukkig simpel: alle trainingen netjes met ‘stop’, ‘reset in 3…2…1..’ en ‘power off’ afsluiten. De meegeleverde Training Center software is ook nogal rudimentair en is na een poging corrupte databestanden in te lezen niet meer aan de praat te krijgen. Garmin raadt zelf aan over te stappen op de webservice Garmin Connect. Deze dienst werkt heel goed, maar is nogal lastig te gebruiken als je op trainingsstage bent en geen internet hebt. Een stand-alone versie hiervan die op de computer thuis draait had mijn applaus verdiend.
De Forerunner is, gezien alle functies en mogelijkheden, nog best een compact apparaat, dat op de gegevensoverdracht na uitblinkt in gebruiksgemak. Aan de basiscriteria voor een goed en breed inzetbaar apparaat dat ook werkelijk iets toevoegt aan je trainingen wordt dan ook ruimschoots voldaan. De GPS fix is snel, het schermpje is helder en naar wensen instelbaar en randapparatuur aansluiten is een eitje. Het opslaan en uitlezen vergt wat routine maar die leer je snel aan. En om dan toch nog even stil te staan bij al die extra functies die ik vooral links liet liggen: veel gebruikers zullen er wel baat bij hebben. Die ene keer dat ik de ‘leid me terug naar de start’ routeringsmogelijkheid uitprobeerde was het ook nodig, en werkte het werkelijk perfect.
Meer info op Garmin.com
Tekst & foto’s: Eric Wictor
