Ook al zit de folie op mijn minst gebruikte fiets, ik gebruik die fiets ‘stevig’, en bij elke rit is hij goed smerig geworden. Van mijn lokale fietswinkel heb ik altijd geleerd dat je je fiets liefst niet moet afspuiten. De gedachte daarbij is dat dat beter zou zijn voor de draaiende delen. Aangezien ik jaren lang op een flatje gewoond heb, kon ik de fiets ook helemaal niet nat schoonmaken.
Mijn poetsregime
Het regime dat mijn fietsen ondergingen was dan ook als volgt: Na een modderige tocht schraap ik de meeste modder onder de onderbuis en achter het bracket weg. De rest laat ik opdrogen, waarna ik het met een oude handdoek er, zonder hard te drukken, afwrijf. De hoekjes en kantjes doe ik met een borstel, om daarna het geheel nog eens met een vochtige doek af te nemen. De fiets is dan netjes schoon. De naven, bracket en balhoofd gaan bij mij op deze manier jaren mee. Een extra voordeel is dat je niet in de rij hoeft te staan bij de afspuitplek bij de fietstocht. Het nadeel is echter dat dit niet is voor de lak… Met dit poetsregime in gedachten leek mij invisiFRAME folie ideaal.
Hoe houdt de folie zich?
Na een keer of 8 schoonmaken (het is immers mijn minst gebruikte fiets…) volgens bovenstaande methode is de eerste conclusie dat het spul goed lijkt te werken. De randen zijn mooi schoon en de hechting is overal nog steeds goed. Diepe krassen zijn er nergens. Je ziet wel heel lichte krasjes als je onder een bepaalde hoek met scherp zonlicht en vooral heel dicht op het frame kijkt. Echt opvallen doen ze niet. Een week later moest ik nóg beter kijken om iets te zien. Volgens de fabrikant kan dit zelfs nog door polijsten helemaal weggewerkt worden.
Tegen een aanvaring met de shifter na een val bleek de folie niet opgewassen. Maar een verrassing mag dat niet zijn. Steenslag, krassen van takken of het poetsen zijn er op de folie vooralsnog niet, terwijl de onbeschermde delen van frame duidelijk wél sporen laten zien, ook vanaf een grotere afstand…
De conclusie na één jaar
Ondanks onvermijdelijke aanrakingen met de natuur oogt het (de folie én dus de fiets) nog allemaal relatief netjes. Het zelfhelende karakter lijkt dus voldoende te werken. De folie is ook nog steeds helder en niet verkleurd onder invloed van zonlicht. Ondanks de arbeidsintensieve applicatie is het de investering van net iets meer dan €100 in mijn optiek nu al waard geweest.
We shredden en poetsen verder…
Tekst, foto en video: Dennis Jöris
