Look mountainbike pedalen… dan gaat er bij mij iets gloeien van binnen. Herinneringen aan ‘vroeger’, toen de mountainbike iconen van die tijd met de Look S2R Moab pedalen reden: namen als Bart Brentjens, Tinker Juarez en natuurlijk Johan Huter… Die pedalen moest en zou ik hebben. Grotendeels natuurlijk omdat het iets aparts was waar Meneer Brentjens toen mee reed (toen moest ik nog meneer zeggen…), maar ook vanwege een USP van de pedalen: meer contactoppervlak tussen pedaal en schoen.
Na wat omzwervingen van de Franse skibinding maker (*kuch* Quartz *kuch*) lanceerden ze vorig jaar op de Eurobike hun nieuwste iteratie voor de mountainbike: de S-track. Met een contactoppervlak van maar liefst 460 mm2 heeft Look hun oude USP in een nieuwe jas gegoten, echter ditmaal zonder de gewichtpenalty van de oude pedalen. Wogen die hele oude pedalen nog 519 gram, deze set blijft op mijn weegschaal steken op 287 gram.
Velozine heeft inmiddels de eerste kilometers met de pedalen gereden en zal dit jaar de pedalen aan een long-term test onderwerpen om de vergelijking met de directe concurrentie (lees: Shimano en Time) te trekken. Tijdens die eerste kilometers hebben we echter al wat indrukken opgedaan:
Zo is de kracht benodigd om in te klikken vrij fors. Waar Look beweert dat het een kwestie van ‘naar beneden trappen en vast’ is, is mijn ervaring dat er toch flink doorgedrukt moet worden om echt vast te zitten. De schoenplaatjes onder de schoenen hebben we nu met de bijgeleverde shimplaatjes afgesteld zodat zowel schoenplaatje als schoenzool contact maken met het pedaal om zodoende aan die geclaimde 460 mm2 contactoppervlak te komen. Met een extra shim tussen schoenzool en plaatje, halen we niet meer dat geclaimde contactoppervlak, maar zou het geheel wel wat makkelijker inklikken. Daar ga ik de komende tijd nog mee experimenteren.
De gewenste speling tussen pedaal en schoen valt me ook wat tegen. Zowel laterale beweging als rotatie zouden er moeten zijn volgens Look (1 mm resp. 3 graden), maar ik voel er vooralsnog weinig van. Kan wederom liggen aan het strakke contact tussen pedaal en schoenzool en dat dat nog wat in moet slijten, maar het freefloat gevoel wat ik met bijvoorbeeld Look racefietspedalen wel heb, dat hebben deze pedalen zeker nog niet. En over wat daarvan het effect op mijn knieen is, dat laat zich dan wel raden…
In de tussentijd fiets ik nog even verder met de pedalen en hoop dat ze me alsnog gaan verrassen. Want hoewel de pedalen me in eerste instatie wat tegenvallen, heb ik nog steeds een zwak voor Look…
To be continued…
Tekst en foto’s: Coen de Jongh
Ik rij nu al een paar jaar met Looks Quartz pedalen, en vind ze uitstekend. Eigenlijk ben ik dan dus ook heel benieuwd wat deze nieuwe pedalen nog aan verbeteringen bieden. Kunnen we te zijner tijd een vergelijking verwachten?
Wat heb jij je plaatjes ver naar voren! Of zitten de sleuven in die schoenen zo ver naar achter?
Hoe gaat het uitklikken?
Ze staan inmiddels ook al wat naar achteren, maar de sleuven zitten ook vrij ver naar achteren.
Uitklikken gaat met een ferme tik, Shimano klikt wat makkelijker / sneller uit, zonder dat ik daarin het gevoel heb niet vast te zitten.
En hoe bevallen de pedalen na bijna één seizoen? Ik ben ook benieuwd of de zolen van de S-Works schoenen nog heel zijn en niet zoals bij de Time Atac pedalen helemaal ingevreten.
Zonder alles al weg te geven: de zool is zeker niet ingevreten. Dat komt doordat de beugel van de pedalen om het plaatje heen grijpt en niet tegen de carbon zool zelf steunt.