Test | Magura MT Trail SL, met de ‘T’ van Tuning

De Magura MT Trail Sport en MT Trail SL zijn een apart stel binnen het programma van de Duitse remmenfabrikant. Deze sets hebben namelijk een remklauw met vier zuigers vooraan en twee zuigers achteraan. In zekere zin een simpele ‘mix and match’ van bestaande componenten om tot nieuwe opties te komen. Een slimme actie, eigenlijk. Want omdat tijdens het remmen veruit de meeste druk van de fiets + rijder op het voorwiel staat, neemt de voorrem het grootste deel van de vertraging voor zijn rekening. De achterrem helpt uiteraard mee, maar meer in een controlerende rol.

Daarom zie je op veel fietsen vooraan een grotere schijf dan achteraan. Magura gaat in die gedachte nog een stap verder met de verschillende klauwen. Zo zetten ze een remmenset neer die voldoende remkracht geeft voor stevig daalwerk en tegelijkertijd toch licht en fijngevoelig bedienbaar is voor typische XC-ritjes.

Remmen à la carte!

Het bijzondere van Magura's schijfremmen is dat je ze volledig naar eigen voorkeur kan aanpassen. Schijven, hendels, gekleurde onderdelen: de mogelijkheden zijn eindeloos. Ik ben er eens goed voor gaan zitten en bepaalde met Magura's Setup guide mijn keuzes. En toén ging ik kijken hoe dat in de praktijk uitpakte...

Wisseltruc 1: schijven

Toegegeven, ik maak bij mijn onderdeelkeuzes bewust afwegingen (…) ten aanzien van functie én gewicht. Ook voor mijn alleskunner vind ik gewicht toch wel een punt van aandacht. Ik rij namelijk veruit het meeste van mijn kilometers in Nederland. Rondjes over de Utrechtse Heuvelrug wissel ik af met kort draaien en keren in Zoetermeer of wat stoempen in de polder. Het zal je dan ook niet verbazen dat ik voor de schijven de allerlichtste optie koos: De Storm SL. Die ‘SL’ staat uiteraard voor ‘Super Light’; een 180 mm schijf weegt slechts 118 gram.

Tijdens veel van mijn ritjes hier in Nederland bleken die prima te volstaan. Pas op de langere afdalingen én die situaties waarbij ik flink hard in de remmen moest, kreeg ik wat bedenkingen. De gaten ín het remoppervlak zijn zó groot, dat je de remblokken er bijna doorheen duwt! Je voelt bij hard knijpen de gaten ‘in je vingers’ als een vibratie en het gaat gepaard met een hakkelend geluid. Het kan ook niet anders dan dat het ten koste gaat van de remkracht. Immers; gaten zijn lucht… en remblokken hebben daar bijzonder weinig grip op… Ik gebruik de ‘performance’ remblokken, en volgens Magura’s Setup Guide zouden die toch redelijk stil moeten zijn. Maar afgezien van het hakkelende geluid is de combinatie met deze schijven de meest stille.

Goed, Magura geeft aan dat de Storm SL’s zeker bruikbaar zijn in de 4-zuiger remklauw. Maar wil je méér remkracht, dan is de Storm HC de betere optie. Die schijf heeft simpelweg kleinere gaten. Dat maakt dat er niet alleen méér remoppervlak is (waardoor je dus meer remkracht hebt), ze zijn ook een stuk stabieler. En dat… dat vertaalt zich naar minder geluid. Nu kwam ik niet echt remkracht te kort, maar in de steilste afdalingen is wat meer over hebben wel een fijne gedachte. Dat ze stiller zijn, kan ik inmiddels beamen. De keerzijde? Mijn fiets is 60 gram aangekomen… Ik neem dat echter graag voor lief voor een beter, stabieler en vooral stiller remgedrag.

Wisseltruc 2: hendels

De voorbije jaren heeft Magura een hoop alternatieve remhendels ontwikkeld. Daarmee komen ze tegemoet aan de kritiek vanuit de markt dat de originele remhendel-vorm van de MT serie vanaf 2015 voor veel mensen niet ideaal bleek. In de praktijk bleken het 2-vinger hendels te zijn, waar velen juist maar met één vinger remmen. Daarnaast was de vorm van de hendel voor mensen met kleine handen erg slecht goed werkbaar te krijgen. Opgetuigd rond diverse gesponsorde atleten als Danny MacAskill en Loïc Bruni, heeft Magura inmiddels vier(!) verschillende hendelvormen beschikbaar.

Inmiddels zijn de standaard carbon en aluminium 'HC' hendels die Magura af fabriek monteert 1-vinger hendels. Op mijn MT Trail SL's zijn die 'uiteraard' van carbon, want 'super light', weet je nog? Die HC carbon's werkten voor mij redelijk, maar redelijk is niet genoeg! Magura raadde me toen een set HC3’s aan. Die hebben grofweg dezelfde vorm, maar nét andere verstelmogelijkheden waarmee ik de remmen meer naar mijn hand, uh, vingers kan zetten.

Het verwisselen van de hendel is redelijk eenvoudig, al moet je wel voorzichtig te werk gaan. Je moet eerst de stickers op de rembody verwijderen om daarna de daar onder liggende scharnierpen uit het kunststof te drijven. Na het wisselen van de remhendel moet je de pen weer terug tikken. Uit dit ontwerp blijkt ook wel een beetje dat het nooit Magura’s aanvankelijke idee was om allerlei remhendel-opties aan te bieden bij deze remmen. Laat ik het anders zeggen: ook al is het relatief eenvoudig; de kans op beschadigingen tijdens zo'n wisselactie is toch wel groot én je doet het het liefst niet meerdere keren. Het kunststof lubbert namelijk dan uit, waardoor de scharnierpen op een gegeven moment niet goed meer vastzit.

'Ratio-adjustment'

Voor mij was de hele wisseltruc na het monteren van de HC3’s wel klaar. Hoewel de hendel in vorm slechts subtiel afwijkt van de originele HC carbon, hebben ze de remmen compleet getransformeerd! De hendel is van aluminium en is stijver. Daarnaast biedt 'ie een ratio-verstelling, waarmee je met een Torx-sleutel de afstand tussen het onderdeel dat de remzuiger induwt én het scharnier verstelt en zodoende dus rechtstreeks de verhouding tussen knijpkracht van je vinger en de remkracht beïnvloedt. Let wel; deze optie gaat wel ten koste van de reikwijdte-verstelling die de andere remhendels op deze plekhebben. Magura heeft daarom een extra verstelling gemaakt halfweg de hendel, zodat het uiteinde van de hendel toch lekker in je wijsvingerkootje ligt.

Na wat tunen vond ik mijn 'sweetspot’, en die voelt haast on-Magura. Eén van de kenmerkende aspecten aan hun remmen is - of was, blijkbaar - namelijk de grote slag die de hendels maken vanaf het punt waarbij de remblokken aangrijpen tot het bereiken van de maximale remkracht. Tijdens het doseren van de remkracht gebruik je dus wat méér slag dan bij andere remmen. Die komen juist vrij snel tot een hard drukpunt en bewegen daarna nauwelijks meer, ook al trek je er harder aan voor meer remkracht. Met de HC3 hendels voelen Magura’s remmen nu echter óók zo aan. En dat… bevalt me eigenlijk erg goed.

Hoé hard het drukpunt is, is dus wel één-op-één gekoppeld aan die ratio-verstelling. Dat gaf nog een andere, zeer fijne bijkomstigheid: het liet me toe om hetzelfde remgevoel te krijgen in voor- en achterrem. Normaal zit hier altijd wel wát verschil in, puur omdat de achterremleiding langer is. Hoewel een remleiding nauwelijks uitzet onder druk, is die langere leiding tóch genoeg om een verschil in remgevoel te geven - de achterrem is vaak een tikje sponziger dan de voorrem.

Die extra functionaliteit en het gegeven dat de hendel uit aluminium is komt óók met een kleine gewichtspenalty. De HC3 hendels wegen 44 gram per set méér dan de carbon hendels die standaard met de MT Trail SL geleverd worden.

Rem-performance

De hamvraag is natuurlijk of de Magura MT Trail SL remmenset met zijn oneven setup van de ze '4+2'-zuigers ook oneven aanvoelt. Mijn conclusie na driekwart jaar rijden op allerlei verschillende terrein is 'nee'. Met dezelfde schijfdiameters voor- en achteraan, blijkt de set verrassend goed gebalanceerd aan te voelen. Waar ik met de 4-zuiger Saint rem op het achterwiel nog al eens té gemakkelijk het achterwiel blokkeerde, is de 4+2 setup een pak subtieler te doseren, zelfs tijdens de heftigste remacties. Juist in de tragere technische secties wil je geen resoluut 'stop-and-go' bijt-gedrag van je remmen. De Magura MT Trail SL-setup liet me echt met meer vertrouwen technische secties naar beneden manoeuvreren. Zeker wanneer de ondergrond glad werd, was het ook precies die dosering waarom ik tóch 'in control' en met vertrouwen beneden kwam, terwijl ik op de langere en steile afdalingen ook nooit remvermogen te kort kwam.

Conclusie: 104 gram maakt een groot verschil

Met de HC3-hendel-upgrade én de wisseling naar de Storm HC schijven is de Magura MT Trail SL set op mijn trailbike niet meer zo 'SL' als ‘ie kan zijn. Maar goed, we hebben het nog altijd over slechts 104 gram méérgewicht ten opzichte van de standaard set. En hoewel misschien een beetje appels met peren vergelijken: de Magura MT Trail niet-zo-SL weegt nog altijd ruim 100 gram minder dan de Saint’s die ze vervangen.

Wat ze vooral hebben gebracht is een betere doseerbaarheid én een consistenter gevoel tussen voor- en achterrem. Ook na ruim driekwart jaar rijden is er aan die bevinding niets veranderd. De Performance-remblokken houden het, ondanks de modder in de voorbije periode, het waarschijnlijk nog wel uit tot in het voorjaar. Deze MT Trail's hebben me vooral overtuigd met hun combinatie van absolute remkracht én doseerbaarheid. De '4+2'-setup in combinatie met dezelfde schijfdiameters voor- en achteraan blijkt simpelweg erg goed te werken.