Review: SQlab 3OX stuur

Het 3OX stuur valt direct op door zijn grote achterwaartse kromming. Maar liefst 16°, grofweg het dubbele van een ‘normaal’ stuur! Het vreemde aangezicht schrikt je misschien af, maar SQlab belooft hiermee een ergonomische en prettige hoek tussen pols en hand. Die is volgens hen meestal namelijk te scherp en te gespannen. Zeker met de brede sturen van tegenwoordig. Jouw vraag is waarschijnlijk nu: “werkt dat nou, zo’n krom stuur?” Die vraag zal ik beantwoorden!

Maatvoering

Mijn 3OX carbon heeft een 31.8 mm klemdiameter, is 780 mm breed, 4° opwaarts gekromd en heeft 15 mm rise. De overige varianten vind je onderin dit artikel.

Een 16° gebogen stuur komt verder naar je toe dan een ‘recht’ stuur. Om dat effect te minimaliseren is het rechte stuk zo lang mogelijk gemaakt. De afbeelding toont het verschil met een (720 mm)  x 8° gebogen stuur. Het kan zijn dat je een iets langere stuurpen nodig hebt, maar het gevoelde verschil is kleiner dan je misschien zou verwachten. Daarom zou ik zeggen: als je je stuur vervangt door deze 3OX, rijd dan eerst een tijdje met je huidige stuurpen, voor je besluit of je een langere wilt. Zeker als de 3OX wat breder is dan je oude stuur.

Maareh… werkt dat nou, zo’n krom stuur?

Ja, dat werkt. Heel goed zelfs. Mijn polsen liegen niet: ze voelen zich prettiger op dit 780 mm x 16° stuur, dan op het 750 mm x 9° stuur op mijn endurofiets. Mijn schouders zijn smal en ik moet op het rechte stuur mijn polsen zo ver buigen dat het niet echt comfortabel meer is. Zo niet met de 3OX: dat voelt een stuk beter!

Bij dezelfde breedte voelt de 3OX stuur dus veel natuurlijker en comfortabeler aan dan een ‘normaal’ stuur. Je kunt deze gedachte zelfs omdraaien: Als je op je huidige stuur goed zit, kun je met de 3OX nog een tandje breder gaan voor je problemen krijgt.

Klimmend voelt het initieel allemaal wat anders dan gewend, maar ook weer niet zó anders dat het stoort. Waarschijnlijk wen je er snel aan.

SQLab levert de 3OX niet alleen in de geteste 16°, maar ook in een 12° variant. De 16° is bedoeld voor XC en marathon, waarbij je wat gestrekter op de fiets zit. De 12° beoogt eerder de enduro- en gravity-scene,die wat minder gestrekt op de fiets zit, waardoor een 12° stuur volstaat.

Maar vergeet SQlab dan niet dat ze in die scene ook vaker met bredere sturen rijden? Wat dus juist behoefte kan geven aan een sterkere kromming? En nog wat anders: je hoort ook wel eens dat ver gebogen sturen minder geschikt zijn voor het lompere, technische werk. Dat klopt voor extreem gekromde sturen: Die voelen namelijk echt heel vreemd als je gekke technische afdalingen rijdt. Maar 16°?

Ik vroeg me dus sterk af of die 16° echt wel teveel is voor het technischer werk. Daarom verhuisde ik de 3OX tijdelijk van mijn singlespeed naar mijn endurofiets, voor de singletrack-limburg Trailtour. Toegegeven, dat is nu niet direct Coupe-de-France-enduro-niveau, maar toch. Ik voelde me in ieder geval prima daar op de 3OX; geen moment kreeg ik het idee dat de 16° kromming me tegenwerkte. Op basis van deze kleine test zou ik je als endurist dan ook zeker niet afraden om de 16° te proberen.

Vraag voor mezelf: Maareh… werkt dat nou, zo’n recht stuur?

zo, jouw vraag is beantwoord. Persoonlijk schrok ik niet zo van die 16°: Veel singlespeeders rijden met extreem gebogen sturen, tot wel 45°! Dat heeft (naast dat het “anders” is) een reden: die handpositie helpt je om met armen en bovenlijf je benen te ondersteunen als je met een veel te groot verzet bergop harkt. Daarom zat op mijn oude singlespeed een stuur van 25°. Voor mij was de vraag dus eerder: “werkt dat nou, zo’n recht stuur?” Ook hier kan ik met een duidelijk “ja” op antwoorden. Ik merk dat ik een wat andere klimtechniek gebruik, met de heupen iets verder dan voorheen, maar dat ik door de grote breedte bergop toch lekker aan het stuur kan sleuren. En het stuurgedrag is er zéker niet slechter op geworden. Sterker nog: toen ik onlangs nog eens op mijn oude fiets met 25° stuur kon rijden, dacht ik: wat voelt dít raarrrrr…

Stijfheid enzo

Voor zover mijn 70 kg dat kan testen: het stuur voelt stevig genoeg op de volle breedte. Ook al is ‘ie niet over-oversized (= 35 mm diameter; dit stuur is 31,8 mm) bij de stuurpenklemming en heeft ie met 235 gram beslist geen obesitas. Een blik ín het stuur toont dat de wanddikte fors is. Zó fors zelfs dat mijn Sahmurai Sword pluggen er helaas niet inpassen. Wat mij betreft het enige échte nadeel van dit stuur. De buitenkant van het stuur lijkt even robuust als de opbouw: het blijft voorlopig netjes en mooi, ondanks verschillende malen monteren en demonteren.

Conclusies: voor wie durft…

“Vake bu’j te bange”, zeggen ze in de Achterhoek. Dat gaat zeker op voor de 3OX met 16° buiging. Het ziet er misschien wat vreemd uit. Maar wie het durft te proberen, zal het waarschijnlijk beamen: Die grotere buiging is erg prettig en comfortabel, terwijl het technisch niet direct in de weg zit. Perfect voor XC en kilometervreters.

En zelfs -of misschien juist– de technischer rijders raad ik ook aan om de 16° 3OX eens te proberen. De extreem brede sturen van tegenwoordig brengen de polsen al snel in de knel, tenzij je schouders erg breed zijn. Die 16° zijn dan wellicht niet té extreem om lekker technisch te kunnen knallen, maar wel lekker voor je polsen. En als endurist heb je lef, toch?

Durf je het toch nog niet helemaal aan… dan is er ook nog de 12° variant, waarbij alle mogelijke voor- en nadelen van de 16° variant waarschijnlijk in iets mindere mate aanwezig zijn.

Last minute toevoeging: SQlab introduceerde zeer recent de 311 FL-X: Een XC-stuur met dezelfde geometrie als de 3OX, maar dan 740 mm breed en volgens SQlab maar liefst 30% comfortabeler. Als deze bij opbouw beschikbaar was geweest, had ik hem waarschijnlijk verkozen boven de 3OX.

Tekst: Lars Vogelenzang
Foto’s: Eric Wictor