Scott kan je rug op: Trail Protect FR 12

Voor lange dagtochten zijn rugzakken onmisbaar. Maar ook bij kortere ritten prefereren sommigen, waaronder ikzelf, een rugzak om een waterzak, wat eten, gereedschap en een reserve binnenband mee te kunnen nemen. Er valt weinig te klagen over het aanbod: Er zijn talloze gespecialiseerde aanbieders en steeds meer fietsmerken zien rugzakken niet slechts als een accessoire waar de merknaam extra op geuit kan worden, maar geven het serieuze aandacht en komen met eigen ontwerpen. Scott is zo’n merk en met de Trail Protect FR bieden ze rugzakken mét bescherming. Ik ging op pad met de Trail Protect FR 12.

De naam is misschien wat verwarrend. In tegenstelling tot wat je zou denken is dit niet een rugzak voor extremistische boomknuffelaars met als inhoud afzetlint, de bijbel der bescherming van flora en fauna, een fluitje, een lange stok om natuurmisbruikers weg te jagen en een kleur passend bij de geitenwollen sokken. Het ‘Protect’-deel van deze rugzak slaat op het rugpaneel dat door zijn constructie uit D3O schuimmateriaal de rug beschermt bij een valpartij.

Beschermend, comfortabel en stabiel

Het D3O paneel is uitwendig aangebracht en fungeert als basis om de zak stabiel én met een luchtspleet op de rug te houden. De vormgeving van het D3O paneel is dan ook afgestemd op deze dragende functie. Het materiaal is flexibel zodat het met de rug meebuigt, er zijn perforaties voorzien voor beluchting en aan de achterzijde zitten ribben die eveneens luchtcirculatie toelaten zodra je voorover gebogen op de fiets zit en de zak strak tegen je rug ligt. Het D3O materiaal voelt met de vingers in eerste instantie relatief stug en hard aan, maar eenmaal de rugzak omgedaan maakt dat gevoel plaats voor een comfortabel en vooral egaal gevoel: De druk wordt goed over het hele paneel verdeeld en nergens zijn er drukpunten. Je lichaamswarmte werkt hierbij overigens mee: Het materiaal laat zich hierdoor nog iets gemakkelijker naar de rug vormen.

Door mijn compacte bouw (1.68 m), drukte het paneel soms op een lus rond de taille aan mijn baggy waar een riem doorheen kan. Irritant. Aan mijn lengte kan ik niets (noch mijn ouders middels trappen onder het achterwerk) meer doen. Aan de keuze voor baggy wél.

Stabiliteit is het sleutelwoord. Naast het brede achterpaneel zorgen daar de heupgordel, de brede hengels en de drie riemen aan de voorzijde voor. De heupgordel is breed en sluit gemakkelijk met klittenband. Daar komt vervolgens nog een brede riem met snelsluiter overheen. Daarboven zitten ter hoogte van de borst nog twee riempjes die in breedte en hoogte verstelbaar zijn. Alle snelsluiters van de Trail Protect rugzak zijn hetzelfde uitgevoerd. De riempjes zijn hierbij weliswaar eenvoudig te verstellen, maar die eenvoud komt ook met een nadeel. Als je de riempjes ontgrendeld, dan verloopt de positie van de snelsluiter aan het riempje vrij gemakkelijk. Dat heeft dus tot gevolg dat je telkens de riempjes na het dichtklikken van de snelsluiter opnieuw moet aansnoeren. In mijn geval betekent dat met mijn geringe omvang ook dat ik telkens het exces aan riem op moet rollen en onder het elastiekje moet frommelen. Het resultaat: De fietsmaten staan inmiddels al onderaan de afdaling, terwijl ik bovenaan nog op mijn fiets moet stappen…

De snoer-problematiek in zijn relativiteit ter zijde; de rugzak draagt comfortabel en erg stabiel. Ook bij steile afdalingen kruipt de zak niet omhoog je nek in en bij wat airtime blijft ‘ie ook goed op zijn plek. De hengsels en heupgordel zijn dik, dempend en gevoerd en het ontbreekt aan grove overgangen die drukpunten zouden kunnen veroorzaken. De Trail Protect is verder ook comfortabel bij hogere temperaturen. Het ‘moisture management’ ontwerp van het D3O rugpaneel – zoals Scott het zelf op haar website noemt – doet zijn werk. Niet dat de rug volledig droog blijft bij het zweten, overigens. Dat is nagenoeg onmogelijk met een rugzak, maar het geheel is een pak minder verstikkend dan mijn zeer oude, perkamenten Camelbak.

Bergruimte

De Trail Protect FR is er in twee formaten: 12 liter en 16 liter. Ik ging op pad met de 12 liter versie. Dat bleek voldoende voor een flinke dagtocht in de bergen waarbij ik naast een fatsoenlijk regenjack ook nog een long sleeve shirt, fatsoenlijke lunch, wat energierepen, 2 reserve binnenbanden, gereedschap en een pompje voor de banden én een shockpomp meenam. Dit is alles is op te bergen in het hoofdcompartiment, een klein dicht te ritsen vak aan de buitenzijde, boven op de rugzak, een eveneens dicht te ritsen vak aan de buitenzijde onderaan en losse zakjes aan beide zijkanten.

Het hoofdcompartiment opent aan de bovenzijde met een dubbele rits. Die lopen door tot grofweg één derde van de lengte van de rugzak. Dat betekent dat je de opening redelijk groot kunt maken, maar denk nog steeds wel even na over de volgorde van inpakken. Je wilt niet telkens de hele zak leeg kiepen omdat je je lunch helemaal onderin hebt gelegd… Intern is er nog een losse gaas-zak aan de rugzijde, voorzien van rits. Ik bewaarde daar mijn telefoon in en aan het aanwezige clipje klikte ik mijn (auto)sleutel(s). De kleine zak aan de buitenzijde bovenop de rugzak was ideaal voor wat energierepen, een telefoon of compacte fotocamera. Het externe compartiment onderaan heeft twee elastische lussen om een minipomp én zelfs een shockpomp samen achter te steken. In het gaas-vak met rits is voldoende ruimte voor je multitooltje en plakspullen. Toegang krijg je door een rits die rondom loopt. Handig, zou je denken. Totdat je je beseft dat hij naar boven toe openklapt! Even snel je fietsmaat de pomp of multitool laten pakken terwijl je zelf de rugzak nog ophoud, is er niet bij. De inhoud maakt na openen snel kennis met de uitwerking van gravitatiekracht… Niet erg handig.

Verder is het rechter hengsel onderaan voorzien van klein zakje met rits. Niet super groot; Scott zegt dat er een telefoon in kan, maar ik kom niet verder dan een kleine energiereep of (auto)sleutels bijvoorbeeld, maar die bewaar ik – net als de telefoon, overigens – liever iets ‘dieper’ in de tas met het oog op veiligheid (zowel qua verlies als schade bij een valpartij). Het is een ideale plek voor de liftpas; bij de poortjes zit ie in mijn geval in dit zakje vaak al op de juiste hoogte om door de scanner opgepikt te worden. In het linker hengsel is géén zakje voorzien, terwijl daar evenveel ruimte aanwezig is.

Scott levert de Trail Protect zonder waterzak. Ik gebruikte een 2 liter zak van Camelbak die ruim in de specifieke bergruimte tussen het achterpaneel en het hoofdcompartiment paste. Een zak van 3 liter zal eveneens goed passen en ik denk zelfs dat er ruimte is voor een nóg iets grotere versie. Opmerkelijk: De clip om de slang van je waterzak vast te zetten is alleen links te monteren. In mijn geval beslist niet mijn voorkeurskant… De clip is afneembaar, maar als je naar een tweede montagepositie zoekt, zoek je tevergeefs. Boven beide hengsels zijn openingen voorzien om de slang naar buiten te laten komen. Links of rechts dragend: Aan beide voorkeuren kan dus wel gehoor worden gegeven, alleen bungelt de slang aan de rechterzijde vrijelijk, tenzij je hem onder één van de borstriempjes wegstopt.

Onderaan de rugzak zitten nog twee riempjes om gemakkelijk je knie- of elleboogbeschermers op te bergen. Een kunststof clip aan een elastiek bovenop biedt de mogelijkheid om een helm mee te nemen. Bij enduro met een fullface helmplicht kun je zodoende een XC helm meenemen voor de lange, hete beklimmingen tussen stages in. Niet dat wij het aanbevelen: Met een extra helm op je rugzak kan een valpartij niet alleen je een extra beschadigde helm opleveren, het kan ook de persoonlijke schade sterk vergroten.

Tot Scott, uh slot

Deze Trail Protect FR 12 rugzak is een uitkomst voor enduro-rijders: Er is voldoende ruimte voor alles dat je op een typische enduro-dag mee wilt nemen én het rugpaneel zorgt niet alleen voor veel stabiliteit, het voldoet aan de eisen die wedstrijdorganisaties stellen voor de verplichte rugbescherming. Ook voor de niet-enduro rijders zijn dit eigenschappen die nuttig zijn, zeker als dat kan zonder er ‘last’ van te hebben zoals bij deze rugzak. De afwerking is erg goed en het gebruikte materiaal kan tegen een stootje en laat zich gemakkelijk reinigen.

Qua volume is er weinig extra’s te wensen. Eerlijk gezegd vraag ik me af waarom je de 16 liter variant zou overwegen. De hoeveelheid die je dan mee kunt nemen maakt je automatisch en bikepacker en die rijden geen enduros, hebben dus geen protectieverplichting en de extra ruimte wordt ook niet gebruikt voor een scheerapparaat.

De enige echte manco is het naar boven openklappende compartiment onderop de rugzak; het maakt dat je ook de rugzak af moet doen als je fietsmaat je pomp wilt lenen. Het verlopen van de verstelling van de riempjes wanneer deze niet zijn vastgeklikt, is verder geen dealbreaker wat mij betreft, even min dat de clip voor de waterslang maar op één plek gemonteerd kan worden, maar dit is uiteraard erg persoonlijk. Er is in elk geval ruimte voor verbetering.

De rugzak is flexibel genoeg om er van alles mee te kunnen doen. Met 980 gram (leeggewicht) heb ik er ook niet zo’n moeite mee om hem mee te nemen voor mijn lokale XC rondje waarbij ik niet mijn halve garderobe mee op pad hoef te nemen. Overkill voor dat ene reservebandje, pompje en twee energierepen? Zeker, maar alles (nou ja, dat beetje) overladen in een andere (compacte) rugzak ervaar ik als teveel werk voor amper een voordeel. En dat zegt genoeg over het draagcomfort en gemak van deze Trail Protect.

Tekst: Jeroen van den Brand
Foto’s: Eric Wictor