Test | Trek Top Fuel 2019 : eerste indrukken

"Goedemorgen heren", kopt de mail van de marketingmedewerker Martin van Trek een paar dagen na de lancering van Trek's nieuwe Top Fuel. "Ik heb per direct een 2019 Top Fuel 9.9 XX1 in 19,5" voor jullie beschikbaar om te testen, interesse?!" Zo vers van de pers krijgen we ze niet iedere dag. Dus zat ik die vrijdag in de auto onderweg naar Harderwijk om de fiets daar samen op de nieuwe plaatselijke mountainbikeroute uit te proberen en deze daarna nog een paar weken extra aan de tand te voelen op voor mij bekender terrein.

2019 Trek Top Fuel: verschoven spectrum

Met de introductie van de nieuwe Top Fuel voor 2019 heeft Trek de fiets van een crosscountry-racefully opgeschoven naar het veerweg-spectrum naar marathon/all-mountain bereik. Met respectievelijk 120 en 115 mm veerweg voor- en achteraan en 29" wielen zou het zomaar eens de perfecte fully kunnen zijn voor de Nederlandse routes 'nieuwe stijl'.

Nadat de demper en vork op de instellingen behorend bij mijn gewicht gezet zijn, de druk in de banden gereduceerd tot ergens tussen 1,5 en 1,8 bar en nog een keer extra gecontroleerd of het stuur ook vast zat, fietsten Martin en ik binnen een uur op de 'nieuwe stijl' route van Harderwijk. Een testfiets is in het begin altijd even wennen. Maar afgaande op de zweetparels die al snel op onze beide lichamen stonden, was de fase van wennen aan de fiets minimaal. Qua fiets zit deze 2019 Top Fuel ook behoorlijk dicht bij mijn eigen dagelijkse fiets: een Trek Fuel EX uit 2016. Ook het door Patrick Jansen ontworpen parcours ten zuiden van Harderwijk gaf al snel een bekend gevoel. Kortom: een vertrouwd aanvoelende fiets op een redelijk voorspelbaar parcours en een berijder in de zomer van zijn leven. What could possibly go wrong?!

"...een vertrouwd aanvoelende fiets op een redelijk voorspelbaar parcours en een berijder in de zomer van zijn leven. What could possibly go wrong?!"

De Kovee Pro 30 wielen komen weliswaar uit 'eigen huis', maar zijn wielen waar je je sowieso niet voor hoeft te schamen. Sterker nog: wie deze fiets koopt en de wielen gaat upgraden, heeft écht teveel geld. De nieuwe XR3 Team Issue Banden zijn ook erg fijn, daarover binnenkort meer.

Waslijnen! Gratis waslijnen!

Euhm, een lock-on grip naast de draaischakelaar voor de lockout voor voorvork en achterdemper, hoort dat zo? Nee, natuurlijk niet, die lock-on ring hoort aan de buitenzijde, maar dan vreten de tanden van de rubberen grips nogal in je handpalm. Ik heb de grips daarom binnenste-buiten gemonteerd, dan voelen ze al aanmerkelijk comfortabeler.

Nuances

Eenmaal thuis met de fiets, wilde ik de puntjes iets meer op de -i- zetten. Zo heb ik de druk in demper en vork aangepast, zodat ik met de sag beter uitkwam. Daardoor haal ik voor en achter nu ook full-travel. In mijn geval betekende dat iets minder (minder dan 10 psi) druk in beiden dan de door Trek voorgeschreven waarden. Ook de rebound heb ik een tikje sneller gezet. Wel moest ik na het verlagen van de druk in de vork de ingaande compressie verder dichtdraaien. Die stond helemaal open, maar in die setting dook de vork echt te erg als je in de voorrem kneep. Ik heb nog geëxperimenteerd met het omdraaien van de stuurpen om nog sportiever te zitten. Daar kwam ik echter na één ritje snel op terug. Die stuurpen is overigens een 60 mm nu, in tegenstelling tot de standaard gemonteerde 70 mm. Ter vergelijking: op mijn eigen fiets ben ik van 70 naar 50 gegaan. Tot slot heb ik de Mino-link omgedraaid om voor mijn gevoel minder op en meer in de fiets te zitten. Die stond op de High stand en nu dus in Low (iets flauwere stuurhoek & lager bracket).

Conclusie

Ook na een drietal weken op de home-trails voelt de 2019 Trek Top Fuel nog steeds vertrouwd aan. Ik zit er goed op en de afmontage is beslist geen klagen. Kon het altijd maar lente zijn met een nieuwe fiets! De Top Fuel vind ik echt een allemansvriend. Het is een fiets waaraan je snel gewend bent en die je het fietsen gemakkelijk maakt. Natuurlijk moet je nog steeds zelf trappen, maar wat de fiets kan beïnvloeden, dat doet-ie.

En toch...

... stuur ik die derde week eveneens een mail naar mijn redactievrienden: "Ik heb even wat back-up nodig. Rij sinds 3 weken met de 2019 Trek Top Fuel rond. Maar die heeft ergens last van waar ik mijn vinger nog niet helemaal achter krijg." Zonder hier de hele mailconversatie te plakken, zal ik kort uitleggen wat me dwars zit:

Ik heb het gevoel dat de fiets me afremt. Dat gevoel komt vanaf het voorwiel, wat in mullere stukken meer weerstand heeft dan voor mijn gevoel zou moeten. Ook merk ik dat ik het voorwiel op 'hogere' snelheid (20 - 25 km/h) voortdurend aan het corrigeren ben. Het is zo minimaal dat het me de eeste week niet eens opviel. Maar tegelijkertijd zo duidelijk als je het eenmaal weet, dat het mij nu op iedere rechte singletrack opvalt. Dat klinkt alsof de fiets nerveus stuurt, terwijl deze toch in de Low stand staat met een flauwere balhoofdhoek dan mijn eigen fiets en een naloop die aanzienlijk groter is. Het zou dus niet moeten kunnen. Toch wordt mijn gevoel verder versterkt als ik op ga letten wat de fiets in (kom-)bochten of zo'n typisch 'Patrick Jansen'-slingerpaadje doet. Ik hoef amper moeite te doen om de fiets de bocht in te krijgen. Maar des te meer om de fiets aan het eind van de bocht weer rechtdoor te laten sturen. Ook collega Eric bemerkt na een uur sturen op de fiets een soortgelijk gedrag. Vreemd genoeg lijkt de fiets er in de 'high' setting, marginaal minder last van te hebben, maarja... ik had die Mino-link wel bewust omgedraaid!

Wheelflop?!

Even voor de duidelijkheid: bovenstaand gevoel is een opsomming van 25 jaar aan mountainbike-ervaring en beslist geneuzel in de marge. Toch voel ik echt wat ik voel en daar is een term voor: zogenaamde 'wheelflop'. In leken taal: je voorwiel heeft de neiging om om te vallen doordat bij sturen je balhoofd naar beneden zakt door de geometrie. Die wheelflop is een kracht die samen met je naloop bepaald hoe een fiets stuurt. Zie het als de stuurbekrachtiging in je auto. Normaal gesproken geeft een grote naloop een stabiele fiets (dus zwaar sturen), maar een (te) hoge wheelflop kan dat effect juist weer opheffen (doordat het wiel om wil vallen).

Om nog uit te sluiten dat het aan de banden ligt die Trek op deze 2019 Top Fuel XX1 heeft gemonteerd, monteer ik een identieke set op mijn eigen fiets. Diezelfde avond trap nog een ronde die ik 's ochtends op de Top Fuel gereden had. Die ochtend reed ik een PR op het laatste stuk trail. Een stuk van iets meer dan 4 kilometer waar ik 13,01 minuten over deed. Diezelfde avond reed ik datzelfde stuk op mijn eigen fiets, met dus dezelfde banden als op de TopFuel. Ik had toen inmiddels over die hele dag zo'n 80 kilometer in de benen zitten. Toch reed ik hem in... 11,31 minuten. Laat-em even binnenkomen. Dat is anderhalve minuut sneller.