Test | BBB Fullview frameloze fietsbril: Fietsen met breedbeeld

Zoals ik bij de test van de vorige Fullview al aangaf, ben ik niet zo modegevoelig wat brillen betreft. Voor veel andere zaken ook niet overigens – kleding incluis, maar dat is een ander verhaal. Veel sportbrillen liggen (te) dicht tegen mijn voorhoofd en wenkbrauwen en dat vind ik simpelweg niet fijn. Zweet parelt dan gemakkelijk op de lens en hindert dan het zicht. Vind ik er eentje die goed past, dan wissel ik niet snel naar een andere bril. De Fullview van BBB Cycling lag – mede dankzij het frameloze ontwerp – gemakkelijk vrij en vond ik erg prettig om te dragen.

Hetzelfde, maar toch anders

In 2020 gaf BBB Cycling Fullview bril een nieuw ontwerp. De ‘snelle’, spitsere vormen die destijds in schwung waren, hebben plaats gemaakt voor een meer rechthoekig ontwerp. Daarmee loopt-ie in de pas met de huidige modegrillen. De afmetingen zijn echter nagenoeg identiek aan de vorige en dus – in tegenstelling tot die andere modegril – juist compact. Ook de bolling van de lens is gelijk gebleven.

Toch zat de lens van de nieuwe BBB Fullview bril aanvankelijk wél dicht bij mijn voorhoofd. Dat komt doordat het neusstuk anders is geconstrueerd. Bij de vorige versie kon het rubberen deel van het neusstuk ook wat van de lens af worden gebogen. Daardoor kwam de lens dus verder van het hoofd te staan. Bij de nieuwe Fullview laat dit rubberen deel zich niet in die richting vervormen. De raakvlakken zijn echter wel wat groter. Met wat finetuning in de breedte vond ik uiteindelijk toch een positie die comfortabel draagt en de lens ver genoeg van mijn voorhoofd positioneert.

Lastige lenswissel

Net als de vorige BBB Fullview is deze versie frameloos. De lens maakt dus deel uit van de ‘dragende constructie’, waaraan je de losse pootjes en een neusstuk bevestigt. Hij is dus ook modulair en er zijn diverse lenzen verkrijgnbaar – daarover straks meer. Ik had gehoopt dat BBB bij deze nieuwe Fullview een euvel van de vorige had opgelost. Namelijk, het loshalen van het neusstuk ging niet altijd even handig. En bij gevolg verstelde je dan ook snel het rubberen deel.

Bij de nieuwste Fullview is de passing erg strak en het kunststof deel vrij stijf. Daardoor gaat het wisselen dus nóg minder eenvoudig. Je ontkomt er niet aan flink wat kracht te zetten met je nagels, waarbij je met de rest van je vingers gemakkelijk de rubberen neusvleugelsteuntjes aanraakt en dus verstelt.

Na veelvuldig wisselen heb ik inmiddels ‘de slag’ redelijk te pakken, maar nog altijd moet ik opnieuw de neusvleugelsteuntjes finetunen om de bril goed gepositioneerd te krijgen na een lenswissel. En wanneer je al chagrijnig bent omdat je van een donkere ‘mooiweerlens’ weer naar de gele ‘slechtweervariant’ moet wisselen, dan draagt dat niet bij aan de motivatie om naar buiten te gaan.

Goed; dat is natuurlijk ietwat gechargeerd… maar voor iets essentieels als goede passing voor draagcomfort is het simpelweg onhandig dat je de instellingen kwijt raakt wanneer je een simpele lenswisseling uitvoert.

Strakkere poot-lens-verbinding

De vormsluiting tussen de pootjes en de lens is bij de nieuwe BBB Fullview wat scherper en haakser, waar die bij de vorige versie duidelijk meer rond is. Het gevolg is dan ook dat je iets meer kracht moet zetten om de pootjes los te nemen. De beweging is identiek gebleven, maar is dus bij de nieuwe Fullview resoluter – wat je ook merkbaar hoort door de luidere ‘klik’.

Op dit soort punten ontstaat altijd iets van slijtage. De oude Fullview kreeg hier snel speling, waardoor het wisselen nóg eenvoudiger ging. Ik heb de indruk dat de vernieuwde constructie dankzij de meer haakse sluiting langer spelingsvrij zal blijven. Maar de speling bij de vorige versie heb ik – zelfs na ruim 3 jaar gebruik – nooit gemerkt tijdens het dragen, dus een echt op te lossen probleem was het mijn inziens ook weer niet. De nieuwe versie zal dus vooral wat meer degelijk voelen over een langere periode.

Draagcomfort

Met de neusvleugelsteuntjes goed afgesteld, vind ik de nieuwe BBB Fullview erg comfortabel dragen. De brilpoten zijn niet, net als bij zijn voorganger, niet verstelbaar. Ze lopen echter marginaal verder naar binnen en zijn bovendien nu van rubber. Daarmee heeft de bril iets meer ‘houvast’, zonder echt hard te drukken op de zijkanten van je hoofd. Ook op paden waarbij je gebit bijna losrammelt, blijft de bril prima zitten.

Combineren met een compacte xc-helm en een wat meer hoofd-omsluitende trailhelm gaat prima. Bij geen van de helmen die ik gebruik, raakt de bril ergens de helm. Ook niet op de net genoemde rammelpaden. En dat is fijn, want ik vind het uitermate vervelend als bril en helm tegen elkaar tikken.

Lenzen

De Fullview wordt door BBB Cycling in twee basisuitvoeringen aangeboden. De Fullview PH is met € 119,00 de duurste en komt maar met één lens. Dit is echter een high-tech fotochromatische lens waarbij de lichttransmissie van 85 tot 17% automagisch verandert naar gelang de hoeveelheid lichtinval.

Ik ging op pad met de ‘reguliere’ Fullview. Die kost € 79,95 en komt standaard met drie lenzen. Naast een ongekleurde (‘transparante’) lens – die ik overigens nooit gebruik, is er een gele en een ‘smoke’ MLC-lens. ‘MLC’ staat voor Multi Layer Coating; er zijn maar liefst 9 coatingslagen aangebracht. Deze smoke MLC-lens is in de plaats gekomen van de oranje MLC-lens die de vorige Fullview had.

Veruit het meeste tijd met de nieuwe Fullview reed ik met die smoke MLC-lens. Nu kun je concluderen dat ik een echte goedweerfietser ben. En je hebt dan deels gelijk. Maar ik schuw slecht weer écht niet. Ik trek er echter niet op uit wanneer het al regent. Dat gezegd hebbende; ik heb de nieuwe Fullview op mijn neus sinds mei. En we hebben tot dusver behoorlijk veel zonuren gehad.

Ik vond de oranje MLC-lens die BBB Cycling bij de vorige Fullview beschikbaar had erg fijn bij de scherpste zomerzon, onder het bladerdek en langs de waterkant, waar het licht flink kan schitteren en flikkeren. Het beeld werd er dus rustiger van. De smoke-lens filtert deze schitteringen gevoelsmatig iets minder, maar op geen moment heb ik de oranje MLC écht gemist.

Daar komt bij dat de smoke MLC-lens in mijn ervaring net wat breder inzetbaar is. Ik heb de indruk dat ik oranje MLC-lens sneller af moest zetten, zodra de lichtsterkte iets afnam. Met de smoke MLC-lens kon ik eigenlijk probleemloos doorkachelen bij het invallen van de scherming op een zomeravondrit. En ook op de wat meer bewolkte dagen in de zomer en het najaar vond ik de smoke-lens nog altijd voldoende zicht geven.

Over de gele lens kan ik kort zijn. Die heb ik vooral de voorbije 2 herfstmaanden in gebruik. En zoals elke gele lens versterkt deze het contrast. Ideaal bij mistig weer en het spaarzame licht bij bewolkte dagen in de winter.

Krasvast

Geen van de lenzen vertekent overigens en ze zijn redelijk krasvast. Ik ben eigenlijk nooit zo zuinig op mijn brillen. Modder veeg ik vaak gewoon weg met mijn handschoenen… en het meegeleverde opbergdoosje ten spijt; thuis slingert de bril vaak los in een kast in de garage. Dat terwijl ik normaal enorm van opruimen houd, maar je moet wat over hebben voor gedegen testwerk, toch? Niettemin kan ik géén krassen ontdekken op beide gebruikte lenzen.

Conclusie

De vorige versie van de BBB Fullview beviel me uitermate goed vanwege zijn pasvorm, en omdat-ie dankzij zijn frameloze ontwerp een ongehinderd blikveld geeft. De nieuwe Fullview doet daarin ten opzichte van z’n voorloper niet onder aan. Het nieuwe ontwerp is eigentijds en hoewel ik niet zo gevoelig ben voor modegrillen, kan ik de meer rechthoekige vormgeving beslist waarderen. De smoke MLC-lens neemt – voor een niet-gepolariseerde lens – schitteringen goed weg bij het scherpste zomerlicht en is ook nog goed bruikbaar bij het invallen van scherming bij een zomeravondrit. Jammer genoeg is het wisselen van het neusstuk er niet beter op geworden en is de kans groot dat je dus de passing op de opnieuw neus moet instellen na een lenswissel. Eigenlijk is dat het enige minpunt dat ik aan de bril heb kunnen ontdekken, want BBB heeft buiten dat onhandigheidje de kwaliteit van deze bril – wederom – prima op orde.

Tekst: Jeroen van den Brand
Foto’s: Jeroen van den Brand, Marleen Mescher, Arjan Kruik