Test | Bontrager Betasso: Gripvaste gravelbanden

Bontrager bracht afgelopen jaar twee nieuwe gravelbanden: de Girona en de Betasso. Waar die eerste vooral excelleert harde ondergronden en fijne gravel, daar is de tweede vooral offroad in z’n element. Althans, dat is de ervaring van testrijder Remco, die eerder de Girona probeerde en nu ook de Betasso op de pijnbank heeft gelegd: “Die Bontrager Betasso is een fijne band voor de winter. De grip is echt super, terwijl het snelheidspotentieel toch nog redelijk hoog is. En ik heb geen enkele keer lek gereden”

Tekst: Remco van den Heuvel // Foto’s: Arjan Kruik

Getest: de nieuwe gravelbike-band Betasso van Bontrager. De wielen van dienst zijn Bontrager Aeolus Elite 35V‘s, waarvan de carbon velgen een binnenbreedte van 25 millimeter hebben.

Bontrager Betasso RSL GX: gravelen met grip?

Wie deze site een beetje volgt weet dat ik graag met Schwalbe’s G-One RS rij. Maar toen ik de afgelopen zomer met nieuwe Girona van Bontrager op pad ging, was ik flink onder de indruk van deze gravelbanden. Snel, licht en comfortabel en daarmee absoluut een goed alternatief zijn voor de snelle Duitse concurrentie. Maar met, net als die G-One RS, één groot nadeel: de grip in rechte lijn. Dus de tractie als je een steile, onverharde bult op klimt. Of de grip als je een steile helling af moet. Logisch, want de Bontrager Girona is gemaakt voor droge ondergronden die bovendien bij voorkeur niet al te los zijn.

Om zonder glijpartijen het natte seizoen door te komen kan een paar grovere banden dus geen kwaad. Met de eveneens nieuwe Betasso heeft Bontrager zulke rubbers in huis. Niet alleen hebben deze gravelbanden een meer geprononceerd profiel dan de Girona, ook is het karkas meer toegespitst op stevigheid en lekbestedigheid. Niet alleen loopt er van een nylon weefsellaag van hieldraad, ook is er een extra anti-leklaag onder het loopvlak aangebracht. Dat de Betasso daarmee flink zwaarder is dan de Girona is niet meer dan logisch. In de testmaat, de 42 millimeter, komt de Betasso op 602 gram. Ter vergelijking: de Girona komt in de gelijke breedte op 493 gram. De andere twee uitvoeringen van de Betasso, de 45 en de 50 millimeter, heb ik niet zelf gewogen. Bontrager geeft hier respectievelijk 630 en 670 gram aan.

Dual compound

Het loopvlak van de Bontrager Betasso bestaat uit rubber met twee hardheden. De nopjes in het midden zijn relatief hard, voor een zo laag mogelijke rolweerstand. De buitenste noppen zijn juist wat zachter, voor meer grip op harde ondergronden. Het profiel bestaat feitelijk uit drie verschillende zones. Allereerst een centrale rij met zeer dicht op elkaar staande nopjes, die de lage rolweerstand van een ononderbroken loopvlak moet benaderen. Daarnaast lopen twee iets meer open rijen iets hogere nopjes, die bovendien ten opzichte van elkaar verspringen. De noppen in de buitenste rijen, tot slot, zijn niet alleen hoger dan de centrale noppen, maar staan bovendien veel verder uit elkaar. Deze noppen moeten grip in onverharde bochten waarborgen.

De opvolger van de Bontrager GR2 Team Issue heet Betasso RSL GX. Bontrager brengt ‘m in 42, 45 en 50 millimeter. De prijs is in alle gevallen 70 euro.

Ik heb de minst volumineuze uitvoering, de 42 millimeter, rond de wielen van m’n Trek Checkpoint gelegd.

Bij een luchtdruk van 1,8 bar wijkt de breedte niet af van de opgegeven maat.

En ze doen wat Bontrager belooft: grip genereren

Duizend kilometer de winter door

Afgelopen najaar heb ik een paar Betasso’s in 42 millimeter rond de wielen van m’n Trek Checkpoint gelegd. Eerst even over het omleggen: dat gaat probleemloos. De banden glijden soepel en strak rond de velgen. Niet alleen die van de Bontrager Aeolus Elite 35V-testwielen, ook met Scope-wielen hebben de banden geen enkel probleem. Daarna is het een kwestie van latex erbij doen, oppompen, laten ploppen en klaar. Leeglopen? Daar doen deze Bontragers niet aan.

Dan het fietsen. Ik heb inmiddels dik duizend kilometer op de teller staan en ik kijk er met veel plezier op terug. Allereerst vanwege de grip, de primaire reden dat ik de Betasso heb omgelegd. Wegslipppen als je op een steile, onverharde helling hard aanzet? Geen sprake van. Tijdens een offroad-rit in het gezelschap van een paar mountainbikers was ik oprecht verbaast over hoé goed ik met die Betasso kan meekomen. Sterker: ik leek in sommige steile sleutelsecties soms zelfs méér grip te hebben dan de mountainbikers.

Dan de grip tijdens het dalen, ook niet onbelangrijk. Zowel in een rechte lijn als in de bocht stellen de Bontrager-banden niet teleur. Ze bieden in afdalingen een mate van zekerheid die nóch de Bontrager Girona, nóch de Schwalbe G-One RS – om die er maar weer even bij te halen – in huis heeft. Maar offroad gebeurt er meer dat tevreden stemt: ondanks dat m’n testbanden met 42 millimeter de smalste uitvoering van de Betasso zijn, is het comfort meer dan goed. Wortels, keitjes, ze worden allemaal soepel weggewerkt. Desondanks: wie voor maximaal comfort gaat, kan beter voor een maatje breder gaan.

Snelheid valt niet tegen

Ik gaf hierboven aan dat de 42-millimeter-Betasso ruim honderd gram meer weegt dan de Girona in gelijke breedte. Merk je dat tijdens het fietsen? Ja, ik heb het idee dat ik met die Betasso’s minder snel op gang ben dan met de Girona. Maar of dat feitelijk ook echt zo is of slechts inbeelding? Wie zal het zeggen. Als het gaat om de rolweerstand en de snelheid kan ik wel wat meer uitgesproken zijn: de Batasso is minder snel, punt. Dat ligt volgens mij niet alleen aan het grovere profiel, maar ook aan het iets stuggere karkas. Immers, de Betasso heeft een anti-leklaag onder het loopvlak en de Girona niet.

Het verschil in snelheid tussen de Girona en de Betasso is het grootst op asfalt. Zodra de Betasso gravel, zand of bosgrond onder z’n noppen krijgt, gaat de spreekwoordelijke handrem eraf en wil-ie graag vooruit. Natuurlijk, in een rechte lijn is de Betasso ook offroad niet zo vlot als de Girona. Maar omdat je veel later kunt remmen en veel sneller een bocht kunt nemen zonder weg te glijden, is de Betasso uiteindelijk sneller. Met name op de oldschool, rechttoe rechtaan mountainbike-routes die ik zo nu en dan met m’n gravelbike meepak, is dat effect duidelijk merkbaar.

Tot slot: ik heb met de Betasso’s geen enkele keer lek gereden. En met de Girona wél. Los van de factoren pech en geluk lijkt de anti-lekbescherming die Bontrager in de Betasso heeft aangebracht goed te werken. Ik blijf nog even met de Betasso’s rijden, dus mocht ik in de komende maanden toch nog een lekke band oplopen, dat zal ik dat hier zeker even melden.

Het loopvlak bestaat uit rubber met twee hardheden. De noppen in het midden zijn relatief hard, aan de zijkant zijn ze juist wat zachter.

De letters RSL staan voor een karkas met 220 ’threads per inch’ (tpi). De toevoeging GX heeft aan dat het de meest solide variant betreft, met een nylon verstevigingen in de wangen tegen stootlek en een extra anti-leklaag onder het loopvlak.

De zijnoppen zijn niet alleen iets hoger dan de centrale noppen, ze staan ook verder uit elkaar.

Op zoek naar meer grip, maar wil je niet al teveel in te leveren op snelheid? Dan zijn de Bontrager Betasso fijn gravelbike-rubber.

Conclusie

De fijne rijeigenschappen van de Girona konden misschien nog een toevalstreffer zijn, maar nu ik ook uitgebreid met de grover genopte Betasso heb gereden, kan ik er niet meer omheen: Bontrager weet duidelijk waar Abraham de mosterd haalt. Of beter: het rubber. Want beide nieuwe gravelbanden van Bontrager zijn op alle vlakken absoluut een verbetering ten opzichte van hun voorgangers, de GR1 en de GR2.

Net als de Girona laat de Betasso zich makkelijk omleggen en tubeless maken. En ook qua rijeigenschappen kan de Betasso zich met de beste concurrenten meten. Tractie, bochtengrip, demping, het is allemaal ronduit goed. Natuurlijk, op asfalt zijn er snellere banden. Daar is de Betasso dan ook niet primair voor bedoeld. En qua gewicht blijft de Betasso eveneens wat achter. Maar daar staat weer tegenover de lekbestendigheid erg goed is.

Lang verhaal kort: als je beide banden in huis haalt, ben je overal klaar voor. De Girona voor snelle ritten in het voorjaar en de zomer, de Betasso in de herfst en de winter, als grip een hogere prioriteit heeft. Of als het terrein daar om vraagt, dan kan natuurlijk ook. Want wie er van houdt om met z’n gravelbike spannende paadjes op te zoeken, slaat met de Betasso de plank zeker niet mis.