Test | Ere Research Genus Pro CC zadel met comfortschakelaar

Zadelmaker

Piet van der Velde, oprichter, creatieve geest en hands-on productontwikkelaar van Ere Research, heeft heel wat zadelontwerpen op zijn naam staan. Menig prof zit op een zadel dat hij ontwikkeld heeft in al die jaren dat-ie wereldwijd bij diverse gerenommeerde merken als zadelexpert aan de slag was. Sinds een paar jaar is Piet weer terug in Nederland en bouwt gestaag het aanbod van zijn Ere Research uit. Naast wielen, banden en stuurlint, kon het natuurlijk niet uitblijven dat hij met een eigen zadel zou komen.

Al een paar jaar terug liet Piet ons op de EuroBike-beurs een prototype zien. Een uniek zadel waarbij je middels een schakelaar de mate waarin het zadeldek kan door buigen in drie standen kunt verstellen. Het kostte flink wat moeite en tijd om de productie voor elkaar te krijgen; Piet gaat namelijk ook niet over één nacht ijs. Eind 2020 ontving ik één van de eerste voorseriemodellen van de Ere Research Genus Pro CC zadel met Comfort Trigger en monteerde die op mijn gravelracer.

Genus Pro CC constructie

Met een prijs van € 299 is-ie niet goedkoop. En toen ik de Genus Pro CC zadel opgestuurd kreeg van Ere Research was er ook nog maar één zadelmodel beschikbaar. Dus na het controleren van het geclaimde lage gewicht van 125 gram (wat op een paar gram na klopt), het bewonderen van de strakke afwerking en het alvast ‘droog oefenen’ van het schakelen van de Comfort Trigger, was het vooral de vraag of mijn achterste dit model kon waarderen. Aan het einde van de straat was de eerste indruk goed. En aan die indruk is na flink wat lange ritten over alle denkbare ondergronden niets veranderd.

De Genus Pro CC is een relatief kort, plat zadel (240 mm x 145 mm). De basis van het zadeldek en de rails zijn van carbon, waarbij er achteraan een dwarsbalk is toegepast. Volgens Piet helpt dit mee om de krachten van de Comfort Trigger beter te verdelen en voorkomt het dat het zadel – met zijn grote opening in het dek – niet zijdelings uitbuigt onder belasting.

Comfort Trigger

De Comfort Trigger vooraan aan onderzijde van het zadel is even simpel als doordacht. Het is een betrekkelijk eenvoudig systeem, waarbij de hendel simpelweg de voorspanning tussen zadeldek en zadelrails veranderd. Druk de hendel naar achteren en de spanning tussen zadeldek en rails wordt verder opgespannen – en omgekeerd. Er zijn drie duidelijk gedefinieerde standen, waarbij je bij het ‘schakelen’ ook duidelijk merkt wat je doet: hoe meer tegendruk de hendel geeft, hoe meer voorspanning je op het zadeldek zet.

Michael Jackson

Toegegeven, bij de eerste ritten heb ik toch wel even extra opgelet waar ik schakelde. Niet zo zeer op wat voor type ondergrond, maar vooral in welke openbare setting. Het voelt toch wel vreemd om tijdens je rit naar net onder je kruis te grijpen en daar iets te doen wat voor geen enkele omstander in context te plaatsen valt. Uit voorzorg dat iemand me een rare snuiter zou vinden slaakte ik een ‘aow!’ uit, afgewisseld met een ‘hee hee!’ terwijl ik de Comfort Trigger schakelde.

Merkbare verschillen

Het verschil tussen de drie standen van de hendel vertaalt goed naar het zadeldek en daar is het uiteindelijk om te doen. In de stijfste stand is het zadel een typisch harde ‘carbon plank’. Oneffenheden van de ondergrond komen dan ook behoorlijk direct door. In de meest ontspannen toestand is de mate van demping – zelfs met mijn 66 kg – goed merkbaar. Het is niet te vergelijken met het rijden met een zacht opgepompte band. Nee, het lijkt meer op de demping zoals bij een carbon zadelpen, maar dan een tikkie meer efficiënt. Dat klinkt misschien wat vaag, maar laat ik het zo zeggen: bij een carbon zadelpen is de bewegingsrichting vooral horizontaal, terwijl het zadeldek van de Genus Pro CC juist verticaal dempt. Veel meer in de richting van klappen die via je wielen omhoog komen en daardoor werkt-ie in mijn optiek dus efficiënter.

“…het lijkt meer op de demping zoals bij een carbon zadelpen, maar dan een tikkie meer efficiënt.”

De enige uitzondering hierop is de door ons eerder getestte Canyon VCLS zadelpen, die – ook al is dat voornamelijk horizontaal georiënteerd – méér beweging toelaat dan ‘reguliere’ carbon zadelpennen. Het gevoel van die zadelpen en het Ere Research Genus Pro CC zadel komt qua demping goed overeen. Echter, met dat verschil dat waar het VCLS zadel – niet extreem en zéér kortstondig – écht verplaatst bij het ‘inveren’, het Ere Research zadel gewoon op z’n plek blijft.

Wat me echter opviel is dat het drukpunt tussen zadel en mijn achterwerk ook iets verandert, naar mate je met de Comfort Trigger schakelt. Een logisch gevolg van het meer of minder kunnen verbuigen van het zadeldek. Last had ik er nooit van; ook op mijn gravelbike zit ik zelden hele lange stukken continu op het zadel. Dus van doorzitten of andere ongemakken is er nooit sprake geweest. Het viel me echter op en voor sommige bikers kan dat wél een (druk)punt zijn.

Slappe band dempt meer? Toch telt het op

Denk overigens niet dat je met de Comfort Trigger van de Genus Pro CC een Chesterfield maakt. Echte klappen kan de constructie uiteraard – zou ik haast zeggen – niet afvangen en je maakt er je racefiets, gravelbike of hardtail géén fully mee. Maar het is wel goed merkbaar dat-ie het scherpe van de klappen weet te halen.

“Er valt dus met de Genus Pro CC nog altijd wat te winnen bovenop een lage bandenspanning.”

Nu kun je hier tegen inbrengen dat een band véél meer dempt, en dan heb je gelijk. Toch is het verschil tussen de twee uiterste standen van het zadel óók bij het rijden over een kasseistrook nog steeds heel goed waarneembaar. Er valt dus met de Genus Pro CC nog altijd wat te winnen bovenop een lage bandenspanning.

Comfort Trigger: effectief?

De vraag die je kunt stellen is echter; hoe vaak schakel je nou? Immers, als comfort de reden is dat je voor een bepaald zadel kiest, dan wil je toch permanent comfort? Piet geeft zelf aan dat dit zadel in beginsel een stijf full carbon zadel is, met het directe gevoel dat je bij zo’n zadel verwacht. Dat is uiteraard een persoonlijke voorkeur, maar een eigenschap die je misschien niet gedurende je hele rit kan waarderen. Juist voor die situaties heb je met de Comfort Trigger dus méér mogelijkheden.

“Was het leven echt een stuk minder prettig zónder die knop? Neuh. Maar het is zoals met je favoriete koffie; er bestaat niets beters voor je, totdat… je nóg lekkerdere bonen vindt.”

Als zowat permanent-offroader staat bij mij dan ook de Comfort Trigger veruit het meeste van z’n tijd op de meest comfortabele stand. Op langere asfaltstroken tussen de leukere offroadsecties in, vind ik het echter ook wel prettig om de Comfort Trigger op de stijfste stand te zetten. Dat maakt namelijk dat ik dan wat minder zit te wippen onder impuls van de hogere trapfrequentie. Was het leven echt een stuk minder prettig zónder die knop? Neuh. Maar het is zoals met je favoriete koffie; er bestaat niets beters voor je, totdat… je nóg lekkerdere bonen vindt. Is het dan dus een niche-toepassing? Ja, misschien. Maar wel een die beslist méér is dan een gimmick, want het concept werkt en voegt echt wat toe.

Duurzaamheid

Eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik wel twijfels had over de uitvoering van het concept in dit zadel. Niet zo zeer het carbon of het dek; alles zit echt netjes in elkaar. Nee, meer de ‘openheid’ van het Comfort Trigger-systeem. Het voorspanmechanisme onderop is namelijk gewoon open en bloot. En als je zonder spatbord of zadeltas rijdt, dan weet je dat de onderkant van je zadel een flinke verzamelplaats is voor troep.

Ik heb het zadel in niets ontzien. Niet qua blubber – die hadden we de voorbije winter écht meer dan genoeg – en ook niet bij het afspuiten. Schoonmaken van je bike is noodzakelijk, maar ik beperk m’n tijd die ik er aan besteed zo veel mogelijk. Iets met liever lui dan moe, of zo. Hoe ook; na volop smerige ritten en talloze keren de bike – en dus de onderkant van het zadel – afspuiten werkt alles nog zoals op dag één. En meer nog in tegenstelling tot mijn scepsis aan het begin van de testperiode; het zadel en de Comfort Trigger zijn volledig kraakvrij gebleven.

Conclusie

Links- of rechtsom is de Ere Research Genus Pro CC een duur zadel. Hij heeft natuurlijk wel extra functionaliteit, maar dan nog: € 299 is een flinke smak geld. Piet liet ons weten dat-ie ook volop bezig is met een nylon-versie. Die versie zou – dankzij dat materiaal – nog meer comfort bieden. Maar hij zal vooral wat goedkoper zijn dan dit carbon-exemplaar. Ik heb echter nog wel een idee voor Piet om kosten te reduceren: maak versies waarbij de Comfort Trigger vervangen is door een simpele bout, zodat je eenmalig het comfortniveau naar wens kunt instellen. Ik zie daar ten opzichte van bestaande zadels ook een meerwaarde. Ikzelf zou daar op mijn gravelbike prima mee kunnen leven, omdat ik toch zoveel mogelijk offroad wil rijden.

Het geboden comfort is hoog; in de meest comfortabele stand wordt de scherpte echt goed gedempt. Maar zo comfortabel als het zadel kan zijn op kasseien- en gravelstroken, als je hard tegen de wind in aan het beuken bent, kan ik me voorstellen dat je niet wil dat-ie flink deint onder je forse trapbeweging. En met een simpele druk op de Comfort Trigger is-ie zo stijf als een plank. De Comfort Trigger biedt je die mogelijkheid. Het is iets dat je misschien wel kunt vergelijken met de lockout op je mountainbike. En met die functionaliteit in het achterhoofd kun je ook op andere vlakken – zoals bandenspanning –iets andere keuzes maken.

Onder de streep lijkt het Ere Research Genus Pro CC zadel misschien een niche-product, maar zijn er ontegenzeggelijk aspecten gecombineerd op een elegante en doordachte manier zoals nooit hiervoor. De prijs is nog fors, maar de afwerking en algehele kwaliteit is er goed. Aan jou om of je dat alles het waard vind om voor € 299 de trigger over te halen…