Test | Ere Research Tenaci GA40 Aero: Aerodynamische gravelwielen ‘Made in Holland’

Tekst en foto’s: Arjan Kruik

Ere Research Tenaci GA40 Aero: symbolisch voor de scheiding der geesten

Gravelbiken, dat is toch het rijden over onverharde wegen en paden, het ontdekken van nieuwe plekken en het voeren van gesprekken met je maten, zónder je daarbij op te laten jagen door kilometerteller, hartslagmeter of Strava? Als je het mij vraagt wel. Maar niet iedereen is zoals ik. In de Nederlandse bossen en velden zijn ook volop gravelaars die wél tempo willen maken, die er plezier uit putten KOM-etjes te rijden en die een goed gesprek wel voor na het fietsen bewaren. Voor dié groep brengt het Nederlandse Ere Research de Tenaci GA40 Aero: een aerodynamisch wiel voor gravelrácers. Voor mij een contradictio in terminis, voor andere precies waarnaar ze op zoek zijn.

De Tenaci GA40’s zijn in alle opzichten opvallende wielen. Met een buitenbreedte van 33 en een binnenbreedte van 26 millimeter vallen deze wielen bijna in de mountainbikecategorie. Maar met een hoogte van veertig millimeter betreden ze weer racefietsterrein. Ware het niet, dat de Tenaci GA40’s geen klassieke aerodynamische doorsnede hebben, maar een hoekig doosprofiel. Zo kan makkelijk de indruk ontstaan dat deze wielen zwaar, allesbehalve aerodynamisch en flink oncomfortabel zijn.

Het uiterlijk bedriegt

Toch zijn deze wielen volgens Ere Research precies het tegenovergestelde. Het gewicht is het snelst te verifiëren: Ere claimt 1.549 gram, onze weegschaal geeft 1.553 gram aan. In tegenstelling tot de suggestie die hun uiterlijk wekt zijn de Tenaci GA40’s dus zeker niet zwaar. En dan de claim met betrekking tot aerodynamica: Ere heeft voor de ontwikkeling van het profiel gebruik gemaakt van de diensten van aerodynamica-guru Paul Lew, een man met een indrukwekkende reeks innovatieve wielen op zijn palmares. Of de Tenaci GA40’s écht zo aerodynamisch zijn is zonder windtunnel natuurlijk niet te beoordelen, maar het feit dat de doosvorm veel weg heeft van de regelmatig in racefietsframes toegepaste aerodynamische Kamm-constructie geeft vertrouwen.

Okay dan; het gewicht is dus lager dan je zou verwachten en de aero-claims zijn plausibel. Maar zo’n doosprofiel kan toch niet comfortabel zijn? Ik kom hier later op terug, maar verklap nu alvast dat het rijcomfort beter is dan je op basis van het brede, hoge en hoekige profiel zou verwachten. Desondanks heb ik het zekere voor het onzekere genomen en heb ik een paar volumineuze, 45 millimeter G-One RS-gravelbanden van Schwalbe om de velgen getrokken. Ja, vanwege hun volume en souplesse maken die bij wijze van spreken van iéder wiel een wonder van comfort. Maar aangezien ik dit specifieke model G-One óók met veel andere wielen gebruikt heb, kan ik de Tenaci GA40’s op hun eigen merites beoordelen. Voordat ik mijn ervaringen met je deel, vertel ik hier hieronder eerst wat over de wielen zelf.

Meer dan dikke velgen

Omdat de velgen het meest opvallende kenmerk van de Ere Tenaci GA40’s zijn, gaan alle gesprekken voortdurend daar over. En eerlijk is eerlijk: de Trek Checkpoint SL op de foto’s ziet er met deze wielen echt superdik uit. Het gewicht per velg is 488 gram, de binnenbreedte bedraagt 26 millimeter en de velgflanken zijn haakloos. Oftewel: het is eigenlijk de bedoeling dat je deze wielen tubeless rijdt.

Maar de Tenaci GA40’s zijn natuurlijk meer dan hun velgen. Ere Research heeft de wielen in Nederland gespaakt rond z’n eigen Iona SL-naven, die draaien rond hoogwaardige SKF-lagers. Zowel de voor- als de achternaaf heeft 24 stalen Sapim CX Delta-spaken met een rechte kop. De vrijloop is van het type star-ratchet, dus met twee vertande ringen met in dit geval 36 tanden. Ere kan de wielen leveren met bodies voor Shimano HG en Microspline, Sram XDR en Campagnolo Ekar.

Het vertrouwen dat Ere in deze carbon wielen heeft blijkt niet alleen uit het maximale systeemgewicht van 140 kilo – je kunt dus flink wat bagage meenemen! – maar ook uit de levenslange garantie op productiefouten. Daarnaast biedt Ere ook een genereus crash replacement-programma aan. En dat allemaal voor een zeer concurrerende prijs van 1.399 euro.

Hoe bevallen de Ere Tenaci GA40’s?

Banden omleggen met hindernissen

Tubeless rijden is echt een zegen. Sinds ik tubeless rijd, heb ik in Nederland nooit meer lek gereden. Maar tegelijkertijd kan het ook een vloek zijn. Daarvan is sprake als velg en band niet goed op elkaar aansluiten. Om de hierboven genoemde Schwalbe G-One RS-banden tubeless te krijgen, heb ik een extra laag velglint rond de velg moeten draaien, anders wilde de band wegens teveel ruimte niet ‘ploppen’. De hieldraad van G-One Overland 365, die collega Remco in combinatie met de Tenaci GA40-wielen heeft gebruikt, moest hij juist met brute kracht de over de velgflank zien te krijgen. Dat alles zegt meer over de productietoleranties van Schwalbe dan over die van Ere, maar het is altijd wel iets om rekening mee te houden: past jouw favoriete gravelband om je nieuwe velg of niet?

Ik heb de Tenaci GA40-gravelwielen ruim een half jaar in gebruik gehad, inclusief de natte wintermaanden. Ik heb daarbij relatief weinig over asfalt gereden en des te meer over onverharde wegen. Daarbij moet moet je niet alleen denken aan grind- en zandwegen, maar ook aan mountainbikeroutes. En dan niet die nieuwerwetse gladgewalste parkoersen, maar de klassieke rechttoe rechtaan mountainbikeroutes, met wortels, kuilen en haakse bochten. Daar komt een gravelbike, zeker als die op 45 millimeter banden staat, uitstekend tot zijn recht.

Prestaties: onopvallend goed

Gedurende de testperiode hebben de Tenaci GA40’s onopvallend goed gefunctioneerd. Met 1.553 gram zijn ze behoorlijk licht en kom je snel op gang. Maar echt euforisch, zoals bij sommige ultralichte wielsets, is de acceleratiebeleving niet. Ook als het gaat om sturen doen deze Hollandse hoepels onopvallend hun ding, nauwkeurig en zonder nukken. De stijfheid is dik in orde. Althans, als ik die op mijzelf betrek, met mijn gewicht van nog geen 75 kilo.

Ook qua sterkte valt er niets op de Tenaci GA40-gravelwielen aan te merken. Regelmatig heb ik een wortel zó hard geraakt dat deze met een luide kloenk tegen de velg klapte. Zichtbare schade: nul. Niet aan de velg, niet aan het wiel als geheel en óók niet aan de band. Ter aanvulling: ik ben met deze wielen ook wezen bikepacken, met aan de bagagedrager twee tassen van elk zes kilo. Maar ondanks dat alles vertonen de wielen geen enkele slag en is de spaakspanning rondom nog gelijkmatig.

Comfort: niet slecht voor zulke hoge velgen

Alhoewel het comfort maar voor een klein deel door de wielen wordt bepaald – de banden spelen hierin een veel grotere rol – heeft een wiel wel degelijk invloed op hoe het comfort ervaren wordt. Bij de Tenaci GA40’s is mijn gevoel ten aanzien van het comfort een beetje ambivalent. Voor wielen met een hoogte van veertig millimeter valt het comfort namelijk beslist niet tegen. Ik had vooraf een kneiterharde wielset verwacht en dat is zeker niet het geval. Collega Remco merkt hetzelfde op. In vergelijking tot zijn eigen Scope S4.A-wielen, die eveneens veertig millimeter hoog zijn, voelen de Ere-wielen duidelijk minder hard aan.

Maar “minder hard” is iets anders dan “comfortabel”. Ik twijfel er niet aan dat Ere Reserach door creatief te zijn met verschillende soorten carbon een wiel heeft weten te realiseren dat comfortabeler is dan gemiddeld bij een velghoogte van veertig millimeter. Onze eigen ervaring bevestigt dat. Maar dat wil niet zeggen dat dit wiel qua comfort kan tippen aan wielen met minder hoge velgen. Zo zijn de recent geteste Fulcrum Red Carbon-gravelwielen, die een velghoogte hebben van dertig millimeter, toch echt comfortabeler dan de Tenaci GA40’s.

Aeroprofiel: zinvol of gimmick?

Dan de olifant in de porseleinkast: het dikke aeroprofiel. Ik wil best geloven dat het werkt. Het team achter Ere Research is immers niet van gisteren. Maar dat maakt de vraag of het zinvol om met een hoog velgprofiel de luchtweerstand van een gravelbike te reduceren niet minder relevant. Natuurlijk, op racefietsen hebben aerowielen aantoonbaar nut, die opereren immers op snelheden die ruim boven de dertig kilometer per uur liggen. Maar op een gravelbike, met noppenbanden van veertig millimeter of meer? Ik weet niet hoe het met jou zit, maar bij mijn ritten over onverharde ondergronden zitten gemiddelden van meer dan dertig in het uur er niet in. En hoe lager de snelheid, hoe minder het voordeel van aerowielen.

Aan de andere kant: voor gravelrácers kan het aeroprofiel van de Tenaci GA40’s natuurlijk wel verschil maken. Niet voor niets richt Ere Research zich in zijn communicatie rond deze wielen expliciet op de wedstrijdrijder.

Conclusie

Wielrenners, mountainbikers, gravelbikers; ze hebben allemaal gemeen dat vorm vaak voor functie gaat. Wat dat betreft scoren de nieuwe, aerodynamische Tenaci GA40-gravelwielen nu al superhoog in deze test. Want wees nou eerlijk, ze staan subliem, met name op de Trek Checkpoint SL van collega Remco die je op de foto’s ziet. Maar ook qua functionaliteit heeft Ere Research het goed voor elkaar. Rijeigenschappen, sterkte, stijfheid, afwerking, bouwkwaliteit, het is bij de Tenaci GA40 allemaal dik in orde.

Alleen het comfort blijft wat achter, maar dat is eigen aan hoge aerowielen. Waarbij ik bovendien moet opmerken dat de Tenaci GA40’s binnen hun klasse tot de minst oncomfortabele behoren. En dan is zijn er nog de prijs en de garantie; 1.399 euro vraagt Ere Research voor deze wielen, inclusief een zeer hoogwaardige wieltas en een set reservespaken. En de garantie op productiefouten is levenslang, met een eveneens royale crash replacement-regeling. Beter wordt het niet.

Dus maar kopen, deze wielen? Als je op zoek bent naar probleemloze en relatief lichte carbon gravelwielen met een moderne velgbinnenbreedte van meer dan 25 millimeter, dan moet je dat zeker doen. Dat wil zeggen: als je de kracht en conditie hebt om te profiteren van het aeroprofiel. Of als je dat niet hebt, maar bereid bent met iets minder comfort genoegen te nemen. Voor mij persoonlijk zijn deze hoge wielen een brug te ver. Maar ik wacht graag tot Ere Research met een lagere gravelwielset komt.