Test | Fulcrum Rapid Red Carbon: Lichte en zeer solide Italiaanse gravelbikewielen

Tekst en foto’s: Arjan Kruik

Fulcrum Rapid Red Carbon: niet de lichtste, wel zeer degelijk

De komst van de gravelbike heeft ook de ontwikkelingen van wielen een nieuwe impuls gegeven. De nieuwe Rapid Red Carbons van de Italiaanse wielenmaker Fulcrum laten dat duidelijk zien. Met een buitenbreedte van 31 en een binnenbreedte van 25 millimeter zouden deze wielen tien jaar geleden zelfs als mountainbikewielen aan de brede kant zijn geweest. Maar goed, het zijn dus gravelbikewielen. De Rapid Red Carbon is het topmodel binnen de gravelwielencollectie van Fulcrum. 1.536 euro vragen ze ervoor. Dat is geen gering bedrag, maar in vergelijking tot wat andere merken voor hun carbon gravelwielen vragen, is de prijs zeker niet overdreven hoog.

Bovendien krijg je er aardig wat voor terug. Om te beginnen een relatief gering gewicht. Fulcrum claimt 1.490 gram, wij meten 1.550 gram. Overigens is dat laatste gewicht mét ventielen, terwijl Fulcrum de wielen hoogstwaarschijnlijk zónder ventielen heeft gewogen. Je kunt de wielen krijgen met cassettebodies van Shimano, Sram en Campa. Aangezien op onze onderdelentestfiets momenteel een Shimano GRX-groep zit, hebben we voor de Shimano HG-body gekozen.

Aangezien ik ook met een gravelbike zoveel mogelijk offroad rijd, heb ik een paar volumineuze, 45 millimeter G-One RS-gravelbanden van Schwalbe omgelegd. Uiteraard hebben deze banden, zoals iédere band, invloed op hoe ik de Fulcrum Rapid Red Carbon-wielen heb ervaren. Echter, aangezien ik dit specifieke model G-One óók op andere gravelbikes en met andere wielen gebruikt heb, kan ik wel de velg op zijn eigen merites beoordelen. Voordat ik mijn ervaringen met je deel, vertel ik hier hieronder eerst wat over de wielen zelf.

Asymmetrische profiel

Het meest opvallende kenmerk van de Fulcrum Rapid Red Carbon is natuurlijk het golvende asymmetrische profiel. Die asymmetrie op zich is niet zo bijzonder. Veel velgenfabrikanten gebruiken asymmetrische profielen, waarbij de spaken dus uit het midden van de velg staan, om de spaakspanning aan de linker en de rechterkant van de naaf meer in evenwicht te brengen. En een evenwichtige spaakspanning levert weer een degelijker wiel op.

Maar de manier waarop Fulcrum die asymmetrie vorm geeft is ronduit opvallend. Een beetje alsof er naast de ‘hoofdvelg’ nog een klein minivelgje is geplakt. Zo simpel is het natuurlijk niet, maar dat was wel een gedachte die in me opkwam. Fulcrum claimt dat deze S-vorm een toename van 2,5 procent in stijfheid oplevert in vergelijking tot een traditionele U-vorm. Tsja, met zulke percentages ontkom je er niet aan, die markante vorm toch eerder in de hoek van de gimmicks te plaatsen dan in die van serieuze technische innovaties.

Luchtdicht en superglad velgbed

En dat is eigenlijk wel jammer, want de velgen zijn serieus goed gemaakt. Het velgbed heeft geen spaakgaten. Dat betekent dus, dat je géén tubeless-velglint hoeft aan te brengen als je je banden met een sapje wilt rijden. En dat niet alleen, dat velgbed is superglad. C-Lux Finish noemt Fulcrum deze afwerking. En hoe zit het dan met die spaken? Er zitten wel spaaknippels aan de binnenkant, toch? Klopt. De wielbouwer heeft de spaaknippels met een magneetje naar de spaakgaten gedirigeerd. En ja, dat is wat omslachtig. Maar mocht je een spaak breken, dan is over het algemeen de oude nippel herbruikbaar.

Nog even over die spaakgaten; die zijn niet achteraf geboord, maar al tijdens het lamineerproces in de velg aangebracht. Voordeel: zo worden de carbonvezels niet doorboord, waardoor de velg sterker is. Bovendien staan de gaten in de trekrichting van de spaak, zodat de krachten ongestoord van de velg naar de naaf kunnen lopen.

Opvallend genoeg is de velg niet hookless. Wel zijn die haakjes nogal rudimentair. Het idee daarachter: de haakjes zijn groot genoeg om een conventionele draadband op z’n plek te houden en klein genoeg voor een snelle tubeless-montage. Ik ben eerlijk gezegd gewoon gelijk voor tubeless gegaan en dat werkt top. Band omleggen, sapje erbij, oppompen, klaar. Geen gedoe, geen lekkage, geen luchtverlies. Ik zou dus niet weten waarom je met een binnenband zou rijden.

Instelbare hoekcontactlagers

De Fulcrum Rapid Red Carbons draaien rond naven uit eigen huis. En zoals bij bijna alle duurdere wielen van Fulcrum zijn dat instelbare hoekcontactlagers. Naast Shimano en Campagnolo is Fulcrum een van de weinige wielfabrikanten die dit lagertype nog gebruikt. Gek eigenlijk, want hoekcontactlagers hebben als voordeel dat ze veel beter dan conventionele lagers dwarskrachten kunnen opvangen. Nadeel is wel dat een hoekcontactlager zeer goed afgesteld moet worden. Maar bij onze testwielen – ik loop alvast wat op de zaken vooruit – had de wielbouwer dat al uitstekend gedaan, want de lagers van onze wielen hebben geen moment problemen gegeven.

De 24 spaken per wiel zijn van staal, hebben een rechte kop en zijn tweevoudig verjongd. O ja, én ze zijn rond en dan sta je bij mij al met 1:0 voor. Want waarom zou je op een gravelwiel platte aerospaken gebruiken? Wél heel erg racefiets is de centerlock-montagestandaard voor de remschijven. Zie je op mountainbikewielen overwegend naven met zesgaats schijfmontage, op gravelfietswielen is Shimano’s centerlock dominant. Wat wil je; gravelfietsen zijn en blijven natuurlijk racefietsen die een offroad-kuurtje hebben ondergaan.

Hoe rijden ze?

Ik heb de Fulcrum Rapid Red Carbon-gravelwielen ruim een half jaar in gebruik gehad. Dus ook in de natte wintermaanden. Ik heb daarbij relatief weinig over asfalt gereden en des te meer over onverharde wegen. Daarbij moet moet je niet alleen denken aan zand- en grindwegen, maar ook aan mountainbikeroutes. En dan niet die nieuwerwetse gladgewalste knikkerbanen, maar de klassieke mountainbikeroutes die er gelukkig ook nog volop zijn, met wortels, kuilen en haakse bochten. Daar komt een gravelbike, zeker als die op 45 millimeter banden staat, uitstekend tot zijn recht.

Gedurende de testperiode hebben de Fulcrum Rapid Red Carbons onopvallend goed gefunctioneerd. Met 1.550 gram zijn ze behoorlijk licht en kom je bovengemiddeld vlot op gang. Maar echt mindblowing, zoals bij sommige ultralichte wielsets, is de acceleratiebeleving niet. Ook als het gaat om sturen doen deze carbon Italianen onopvallend hun ding, nauwkeurig en zonder gekke nukken. De stijfheid is dik in orde. Althans, als ik die op mijzelf betrek, met mijn gewicht van nog geen 75 kilo.

Ook qua sterkte valt er niets op de Rapid Red Carbon-gravelbikewielen aan te merken. Regelmatig heb ik een wortel zó hard geraakt dat deze met een luide kloenk tegen de velg klapte. Zichtbare schade: nul. Niet aan de velg, maar ook niet aan het wiel als geheel. Ter aanvulling: ik ben ook met deze wielen wezen bikepacken, met aan de bagagedrager twee tassen van elk acht kilo. Maar ondanks dat alles vertonen de wielen na ruim een half jaar gebruik geen enkele slag en is de spaakspanning rondom nog behoorlijk gelijkmatig. Okay, als het mijn eigen wielen waren, dan zou ik ze voor de zekerheid even laten nalopen door een professionele wielbouwer, maar echt nodig lijkt me dat (nog) niet.

Comfort mag iets beter

Alhoewel het comfort maar voor een klein deel door de wielen wordt bepaald – de banden spelen hierin een veel grotere rol – heeft een wiel wel degelijk invloed op hoe het comfort ervaren wordt. En de Fulcrum Rapid Red Carbons zijn beslist niet oncomfortabel. Of laat ik het zo zeggen: voor een carbon velg met een breedte van 31 millimeter en een hoogte van 30 millimeter zijn ze nog verrassend comfortabel en meegaand. Je vullingen rammelen dus zeker niet uit je kiezen. Aan de andere kant: een comfortwonder is dit wiel ook niet.

Ik denk dat er méér comfort in had gezeten als de velg nog iets lager was geweest. En waarom ook niet? Dat de velgen van racefietswielen zo hoog zijn is logisch, die opereren op snelheden die meestal hoger liggen dan dertig kilometer per uur. En dan is het zinvol om met een hoog velgprofiel de luchtweerstand te reduceren. Maar op een gravelbike? Met banden van 40 millimeter of meer? Ik weet niet hoe het met jou zit, maar bij mijn ritten over onverharde ondergronden zitten gemiddelden van meer dan dertig in het uur er niet in…

Conclusie

Er is maar weinig dat niét bevalt aan de Rapid Red Carbon-gravelbikewielen van Fulcrum. Het gewicht klopt, de breedte klopt, de kwaliteit en afwerking kloppen, het comfort klopt. En dat alles voor een prijs die best schappelijk is: € 1.536,00. Zeker een aanrader dus. Maar dat brengt je, net als mij overkwam toen de originele fabriekswielen van de aluminium Conway GRV 6.0 testfiets plaatsmaakten voor de Fulcrums, misschien wel in de situatie, dat je nieuwe wielen (bijna) net zo duur zijn als je complete bike. Maar ik zie dat niet als een nadeel, maar als een voordeel. Hoe zwaarder je oude wielen, hoe groter de positieve bijdrage van de Rapid Red Carbons aan de rijeigenschappen zal zijn. Met z’n nieuwe Italiaanse wielen muteerde de Conway GRV van gewoon een best wel lekkere fiets naar een superfijne fiets.

“Er is maar weinig dat niét bevalt aan de Rapid Red Carbon-gravelbikewielen van Fulcrum. Het gewicht klopt, de breedte klopt, de kwaliteit en afwerking kloppen. En dat alles voor een prijs die best schappelijk is.”

Bezwaren heb ik trouwens ook ten aanzien van de Fulcrums. Die gaan niet zozeer over het product zelf, maar over de garantie. Waar sommige wielenmerken zich onderscheiden met een levenslange garantie en een crash replacement-programma, daar moet je het als Fulcrum-koper doen met maar twee jaar garantie en is er geen kortingsregeling als je je wiel aan gort rijdt. Natuurlijk, een en ander heeft ongetwijfeld te maken met de redelijk scherpe prijsstelling van de wielen, maar het zou fijn zijn als Fulcrum de hoge kwaliteit van de Rapid Red Carbon-gravelbikewielen zou ondersteunen met een uitgebreidere garantie- en serviceregeling.