Tekst: Robby de Wit // Foto’s: Arjan Kruik
Merida eOne-Sixty 875: enduro met e-power
Terwijl het ene na het andere merk lichtgewicht e-mountainbikes brengt met een kleinere, minder krachtige motor en dito accu, draait Merida het juist om. Hun uitgangspunt: waarom zou je inleveren op trapondersteuning en actieradius? De elektrische endurobikes van Merida die onder de naam eOne-Sixty in de winkels staan, zijn daar een duidelijk voorbeeld van: ze zijn allemaal uitgerust met de krachtige EP801-motor van Shimano. Die is met z’n 2,65 kilo weliswaar een van de lichtste full-power-motoren van dit moment, maar de lichtgewicht motoren van Bosch, TQ of Specialized wegen altijd nog een gram of zeven- à achthonderd minder. Maar goed, die hebben geen 85 newtonmeter koppel noch een piekvermogen van 600 watt.
Opvallend: de carbon uitvoeringen van de eOne-Sixty hebben een niet uitneembare accu met 600 wattuur in de onderbuis, de versies met aluminium frame krijgen een uitneembare accu van 750 wattuur toebedeeld, óók de kleinste maat. Dat laatste is een beetje jammer, want kleinere maten worden bereden door kleinere rijders. En aangezien die over het algemeen ook minder wegen, komen ze een kleinere accu net zo ver als zware rijders met een grote. Door in álle frame-maten dezelfde grote accu te hangen, sjouwen kleine en lichte rijders dus meer gewicht mee dan nodig is.
De eOne-Sixty waarmee wij afgelopen zomer gereden hebben is de 875, het duurste model met aluminium frame. Een in alle opzichten ‘dikke’ bike: 170 millimeter veerweg rondom, brede banden met grove noppen en een stevig karkas, een extra slijtvaste Linkglide-transmissie van Shimano, schijfremmen met vier zuigers en extra grote remschijven en dus zo’n grote accu. Dat alles jaagt het gewicht de hoogte in: maar liefst 26,3 kilo doet de eOne-Sixty 875. Of dat erg hinderlijk is? We hebben deze elektrische endurobike afgelopen zomer meegenomen naar de Alpen om dat uit te vinden.
Merida eOne-Sixty 2025: programma en prijzen
Merida Nederland brengt drie verschillen de uitvoeringen van de eOne-Sixty De door ons gereden aluminium eOne-Sixty 875 is met 6.899 euro de middelste. Daarboven staat de carbon eOne-Sixty 7000, die op 8.499 euro. Merk op: in tegenstelling tot de aluminium modellen heeft de carbon uitvoering geen 750 wattuur, maar een 600 wattuur accu. In combinatie met het lichtere carbon frame brengt deze kleinere accu een flink gewichtsbesparing met zich mee. De onderste van het eOne-Sixty trio is de aluminium eOne-Sixty 675 van 6.299 euro.
Zowel de carbon als de aluminium modellen komen in vijf verschillende maten. Alle maten, ook de kleinste, hebben een 29 inch voorwiel en een 27.5 inch achterwiel.
Meer info op merida.nl
Frame en geometrie
Frame: aluminium
Het frame van de eOne-Sixty 875 is gemaakt van 6061 aluminium. De framebuizen zijn intensief bewerkt. Gebogen, geplooid, verjongd en vaak ook dat allemaal tegelijk. Je ziet hier dat Merida niet alleen een fietsmerk is, maar ook een framefabrikant met expertise. Een expertise waarvan óók andere merken graag gebruik maken als ze hoogwaardige aluminium frames willen laten produceren. De onderbuis is mega. Logisch, want die huisvest de uitneembare 750 wattuur accu. Niet genoeg aan 750 wattuur? Binnen in het voorframe zijn montagepunten aangebracht voor het bevestigen van een range-extender van 350 wattuur. Daarmee komt de totale accucapaciteit op een immense 1.100 wattuur!
De eOne-Sixty 875 heeft af fabriek een 29 inch voorwiel en een 27.5 inch achterwiel. Oftewel: deze e-bike is een zogenaamde mullet. Als je een flipchip in de hevel omdraait, past ook een 29 inch achterwiel in het frame. De geometrie blijft daarmee min of meer gelijk, maar de veerweg krimpt dan van ruim 170 millimeter naar 160 millimeter. We hebben deze optie niet geprobeerd. Aan de trend van de verstelbare geometrie doet Merida niet mee; wat je ziet is wat je krijgt. Een trend die Merida wél heeft opgepikt is die van de kabelgeleiding door het bovenste balhoofdlager. Om de kabels te beschermen is in het balhoofdlager een stuuruitslagbegrenzer opgenomen.
Geometrie: modern en effectief
Eerst even over de maatvoering. Merida gebruikt niet de conventionele maataanduiding XS tot XXL, maar de termen XShort, Short, Mid, Long en XLong. Bij deze zogenaamde agilometer-maatvoering varieert vooral de léngte van de bikes en in veel mindere mate de hoogte. Het idee daarachter: neem een kleiner frame als je van wendbare bikes houdt en een grotere als je naar maximale stabiliteit streeft. Dankzij een speciale, huiseigen dropperpost met een verstelbereik van maar liefst 30 tot 230 millimeter (!), kun je op verschillende maten een passende zit vinden. Met mijn lengte van 1,79 meter kom ik volgens de online maattabel van Merida voor een eOne-Sixty in Mid in aanmerking. Maar omdat die qua maten teveel afwijkt van mijn eigen maat L trailbike, ben ik toch voor een Long gegaan.
De geometrie van eOne-Sixty in Long is niet radicaal, maar wel actueel en effectief. Zo bedraagt de reach van onze testmaat Long bijvoorbeeld 479 millimeter, wat niet bijzonder lang of kort is. Hetzelfde geldt voor de afstand tussen beide assen, de wielbasis, die 1.238 millimeter bedraagt. Een liggende achtervork van 446 millimeter is voor een e-mountainbike evenmin uitzonderlijk en hetzelfde kan gezegd worden van de 64,5 graden van de balhoofdbuishoek. Dat gaat niet op voor de zitbuishoek: met 78,4 graden is die bovengemiddeld steil.
Zitpositie: relatief kort
Laag is-ie ook. Niet zozeer qua zitbuis, die is met 445 millimeter niet eens zo heel kort, maar vooral voor wat betreft de balhoofdbuis. Die meet slechts 115 millimeter. Natuurlijk, daar hangt een vork onder met een veerweg van 170 millimeter, zodat je zeker niet met je kin op de voorband zit. Maar vanwege die korte balhoofdbuis is de stack met 637 millimeter wel wat aan de korte kant voor een fiets in deze klasse. Met een centimetertje extra hoogte zou ik niet ontevreden zijn. Aan de andere kant: om je handen wat hoger te krijgen – want dat is het punt dat ik hier wil maken – kun je ook een wat hoger stuur monteren.
Wie de geometrietabel vluchtig doorneemt, zou misschien verwachten dat de zit op de eOne-Sixty gestrekt is. Maar het tegendeel is waar. Zoals gezegd; de reach is zeker niet kort. Maar vanwege de supersteile zitbuis is de afstand tussen het zadel en het stuur dat uiteindelijk wel, waardoor de zit redelijk kort en rechtop is. Ik ben daarom blij dat ik het advies van Merida naast me heb neergelegd en niet de Mid heb meegenomen naar de Alpen. Nog compacter dan op de Long zou ik namelijk niet willen zitten.
Trapondersteuning
Nieuwe Shimano EP801-motor met 750 wattuur accu
Een essentieel onderdeel van de eOne-Sixty 875 is de vernieuwde Shimano-motor, de EP801. Met 2,65 kilo weegt die ongeveer hetzelfde als de eerste generatie, maar beschikt-ie wel over een hoger piekvermogen. Concreet: 600 watt ten opzichte van eerst 500 watt. Het trapkoppel is met 85 newtonmeter gelijk gebleven. Een andere verandering is dat de EP801 binnen een breder toerenbereik trapondersteuning levert.
We hebben onlangs een uitgebreide test van de Shimano EP801-motor gebracht. Wil je er het fijne van weten, dan moet je die maar eens lezen. Voor wie daar geen zin in heeft: de Shimano EP801-motor voelt inderdaad krachtiger aan en doet in de dynamische trail-modus niet onder voor de Bosch CX. Tegelijkertijd is Shimano er beter dan Bosch in geslaagd de EP801 een natuurlijk rijgevoel mee te geven. Natuurlijk, iedere e-biker wéét dat-ie niet zelf, maar dat de motor het zware werk doet. Maar in tegenstelling tot de Bosch CX-motor voelt het bij de Shimano EP801 niet zo aan. Die geeft je het gevoel dat je – let op: cliché alert – gewoon hele goede benen hebt.
Accu-inhoud: nog steeds geen percentages maar blokjes
De EP801 maakt gebruik van dezelfde displays en afstandsbedieningen als de EP800. De meest gangbare combinatie, eentje die ook Merida op eOne-Sixty 850 toepast, bestaat uit een naast de stuurpen gepositioneerde display en een compacte afstandsbediening naast het linker handvat. De knopjes van deze remote voelen prettig aan, met een duidelijke tegendruk. Het kleurenschermpje naast de stuurpen is ook in direct zonlicht goed leesbaar. Het schermpje toont de gekozen ondersteuningsstand (eco, trail of boost), de dynamiek van de motor, de rijsnelheid en het batterijniveau.
Dat accuniveau wordt aangegeven door middel van vijf blokjes. Dat is weinig concreet. Want heb je met twee streepjes nog 39 procent accucapaciteit over? Of slechts 21 procent? Voor wie nauwkeurige percentages wil zien is er trouwens een simpele oplossing: je kunt het systeem met Bluetooth makkelijk aan een Garmin, Wahoo of Sigma koppelen. Deze fietscomputers laten dan de inhoud van de accu in procenten zien en geven ook de snelheid weer zoals die door de sensor in het achterwiel gemeten wordt.
Veersysteem: aluminium flex-stays
Merida heeft een trend uit de crosscountry-klasse overgebracht naar z’n trail- en endurobikes: flex-stays. Hierbij heeft een enigszins buigzame staande achtervork de rol overgenomen van het gelagerde draaipunt boven de achteras. Werd dit flex-principe in eerste instantie voornamelijk in carbon bikes toegepast, Merida durft het ook aan om z’n aluminium achterbrug te laten buigen. En metaalmoeheid dan? Merida meldt dat de vervorming die bij inveren optreed zeer gering is en verzekert dat metaalmoeheid geen issue is.
De Merida eOne-Sixty heeft, in tegenstelling tot wat de naam suggereert, geen 160 millimeter veerweg rondom, maar 170 millimeter. Achter worden de klappen opgevangen door een Rockshox Super Deluxe Select. Die laatste aanduiding geeft aan dat we hier te maken hebben met een qua binnenwerk relatief eenvoudig exemplaar, met uitsluitende een instelbare rebound. Dat blijkt in de praktijk geen probleem: de fabrieksafstelling van de compressiedemping is voor mijn rijstijl gewoon goed. Merk op dat de demper een kwartslag gedraaid is opgehangen, waardoor het externe oliereservoir, de piggy back, niet in de weg zit van een eventueel te gebruiken range extender.
Aan de voorkant strijkt een Rockshox Zeb Select met Charger-demper de ondergrond glad. Laat je ook hier niet afschrikken door het feit dat het ‘maar’ een vork uit de Select-reeks is. De Zeb Select spreekt supersoepel aan en drukt het voorwiel goed tegen de grond, maar zonder daarbij al te diep in z’n veerweg te zakken.
Onderdelen: niet stuk te krijgen
Shimano Linkglide
Als je de derailleur wat beter bekijkt zie je daar de tekst ’11S’ op staan. Oftewel: 11-speed. Terwijl het toch écht een XT-derailleur is. Dat komt omdat Merida de eOne-Sixty 875 heeft uitgerust met de XT-variant van Shimano’s nieuwe Linklide-systeem. Dit alternatief voor het bekende Hyperglide is afgestemd op het grotere vermogen van mountainbikes met elektrische trapondersteuning. Dat is ook de reden dat Linkglide XT maar elf versnellingen heeft. Met minder versnellingen is er namelijk ruimte voor dikkere kransen. Dat maakt ze niet alleen steviger en slijtvaster, maar biedt tevens de mogelijkheid meer geprononceerde schakelhulpen aan te brengen.
Die schakelhulpen zijn bovendien zeer specifiek gepositioneerd. Beide kenmerken resulteren er niet alleen in dat de ketting zich nagenoeg uitsluitend bij zo’n schakelhulp van de ene naar de andere krans verplaatst, maar tevens dat de spanning op ketting gedurende het verloop van de schakelactie gelijkmatiger is. Over het functioneren van de Linkglide-transmissie op eOne-Sixty kan ik kort zijn: het systeem werkt feilloos en gaat inderdaad langer mee.
Fijne banden, betrouwbare remmen
Ook de rest van de onderdelen laat niks te wensen over. De Maxxis-banden, een 29 x 2.5 Maxxis Assegai aan de voorkant en een 27.5 x 2.4 Maxxis Minion DHR II achteraan, bieden volop demping en grip. Met name die Assegai levert met z’n zachte Maxgrip-rubbermix grip zonder einde. En hoewel het Exo+-karkas niet het stevigste karkas is dat Maxxis in huis heeft, biedt het voldoende ondersteuning en heeft het gedurende alle (bijna) tienduizend negatieve hoogtemeters lekvrij overleefd. Hetzelfde geldt voor de wielen, met brede aluminium velgen uit eigen huis rond Shimano XT-naven.
Shimano levert ook de stoppers. XT-vierzuigerremmen staan sowieso al niet bekend om hun twijfelachtige remkracht. Integendeel. Maar door deze remmen te combineren met extra grote remschijven – 223 millimeter voor, 203 millimeter achter – staat de vertraging echt op een zeer hoog niveau. Om heet lopen tegen elke prijs te voorkomen, heeft Merida bovendien koelribben in de achterste remklauwadapter aangebracht.
Hoe rijdt de Merida eOne-Sixty 875?
Bijna 10 duizend hoogtemeters in de Alpen
Ik zal het maar eerlijk zeggen: als ik de Merida eOne-Sixty 875 in de bus probeer te tillen voor een trip naar de Alpen, schrik ik me het apezuur. Wat een bakbeest! Fijn hoor, Velozine, maar waarom zadelen jullie mij op met zo’n zwaar apparaat? Terwijl collega Sebastiaan zich mag uitleven op een vederlichte Turbo Levo SL van Specialized! Verschil tussen beide bikes: bijna negen kilo… Okay, okay, en een verschil van ruim zevenduizend euro ten nadele van de Specialized, dat moet ik er natuurlijk ook bij zeggen.
Maar goed, het is werk en dus ben ik braaf gaan fietsen met de Merida. En dat valt uiteindelijk helemaal niet tegen. Sterker: de eOne-Sixty en ik kunnen het uitstekend met elkaar vinden! Ja, z’n massa is altijd voelbaar. Maar vanwege de krachtige ondersteuning van de Shimano EP801-motor is dat eigenlijk zelden een probleem. En als het pad omlaag gaat, dan biedt deze e-enduro onder andere dankzíj die massa een enorme hoeveelheid grip en controle.
Uiteindelijk hebben ik en m’n collega’s Arjan en Frank afgelopen zomer een kleine tienduizend hoogtemeters met de e-One-Sixty verorberd op verschillende plekken in de Alpen; het Val Pusteria en het Comomeer in Italië, het Zillertal en het Bregenzerwald in Oostenrijk. Oftewel: we hebben de Merida gebruikt waarvoor-ie bedoeld is. Om je een beeld te geven van de rijeigenschappen en de kwaliteiten van de eOne-Sixty, neem je hieronder even mee op één van de tochten die we gereden hebben.
Hochnall-ronde
Ik neem de Hochnall-ronde in het Zuid-Tiroolse Pustertal even als voorbeeld, omdat deze tour alles in zich heeft. Check het routekaartje onderaan deze test maar even. De klim begint op asfalt, dat na een paar kilometer overgaat in grind. De zit is rechtop en ontspannen, de ondersteuning soepel en krachtig. In m’n groepje rijden ook e-mountainbikes met motoren van Bosch en Specialized mee. Maar met alle bikes in de dynamische ondersteuningsmodus, bij Shimano de trail-modus genoemd, is het geen probleem bij elkaar te blijven. En de 170 millimeter veerweg rondom? Die zit bij het klimmen over asfalt en schotter totaal niet in de weg.
Na een paar haarspeldbochten valt me op dat we telkens een wandelpad kruisen. Stukje afsnijden? Natuurlijk! Ondanks dat het wandelpad steil is, hou ik dankzij de supersteile zitbuis en de lange liggende achterbrug voldoende druk op het voorwiel. Dat de fiets tijdens het klimmen hoog in z’n veerweg blijft staan, speelt uiteraard ook een grote rol. Op de ondergrond van dennennaalden, wortels en stenen heeft het achterwiel geen enkel probleem met het vinden van grip. Krappe bochten omhoog kunnen op sommige e-mountainbikes best lastig zijn, omdat je vanwege de hoge snelheid en de geringe druk op het voorwiel al snel de bocht mist. De motor op de eOne-Sixty echter doseert z’n ondersteuning dermate goed, dat ik het smalle spoor goed kan blijven volgen. Het hoge gewicht bij het manoeuvreren uiteraard voelbaar, maar ik ervaar dat niet als beperkend.
Dat wil zeggen: tot ik stilval omdat het pad voor mij zelfs mét trapondersteuning te steil en technisch is. Als de bike vervolgens begint om te vallen is het erg lastig om al die massa onder controle te houden. En ook het omhoog duwen nadat ik stilgevallen ben is geen kattenpis. Gelukkig heeft de motor ook een loopstand die me helpt de eOne-Sixty vooruit te bewegen. Maar desondanks is het een behoorlijk gedoe om met deze kolos voorbij de (voor mij) onfietsbare sectie te geraken.
Brute daler
Boven de boomgrens gaat de schotterstraße over in een smalle en steile steig. Hier hetzelfde beeld als op het smalle pad beneden in het bos; ondersteuning, vering en geometrie resulteren gezamenlijk in verrassend goede klimeigenschappen. Dat wil zeggen: verrassend voor een bike met zoveel veerweg. Praktisch: Merida monteert cranks van 165 millimeter kort, waardoor de pedalen minder snel blijven hangen. In het diep uitgesleten pad naar de top van de Hochnall is dat een niet te onderschatten voordeel.
Eenmaal op de top kunnen we maar één kant op: weer naar beneden. En laat dat nou net zijn waarvoor Merida eOne-Sixty primair gemaakt is. De zojuist overwonnen hoogtemeters schieten pijlsnel onder m’n wielen door. Het onderstel absorbeert rotsen en afwateringsgeulen alsof ze er niet zijn. Dat is nog eens wat anders dan een trailbike met twee à drie centimeter veerweg minder! Dankzij de soepele vering weten de banden overal grip te vinden. Maar verwar soepel niet met zompig, want zowel de voorvork als de demper leveren vanaf het midden van de veerweg voldoende tegendruk. De relatief lange voorkant vraagt wel om een aanvallende rijstijl, je moet het voorwiel echt actief belasten en vertrouwen op de voorvork en de voorband. Doe je dat, dan word je beloond met heel veel controle.
Tijdens dit soort afdalingen speelt het hoge gewicht eigenlijk geen rol meer. Dat wil zeggen, in negatieve zin. Natuurlijk, een spierfiets of een zelfs een lichtere e-mountainbike voelt veel losser en speelser aan. Maar op hoge snelheid en in ruig terrein is het gewicht van de eOne-Sixty ook een voordeel. Met z’n royale veerweg en brede, gripvaste banden dendert de eOne-Sixty echt overal overheen. Zelfs het brute rotspad met keien zo groot als watermeloenen dat we onderin de afdaling treffen, levert geen enkel probleem op. Stuur naar beneden richten en gáán!
Conclusie
Ik heb zelden op een bike gereden waarbij mijn eerste indruk zó verschilde van mijn uiteindelijke oordeel. Van “wat is een logge bak” tot “wat is dit een heerlijke allrounder”. Want ondanks dat Merida de eOne-Sixty 875 profileert als e-enduro, is het meer dan dat. Natuurlijk, voor een bezoek aan het bikepark draait deze capabele e-mountainbike z’n hand niet om. Maar dankzij z’n krachtige motor en grote accu is het tevens een mountainbike om lange tochten door de bergen mee te maken. Nee, onderweg naar boven zal je geen kommetjes rijden. Maar gaat het pad weer naar beneden, dan ben je zeker weten king of the mountain. De eOne-Sixty 875 laat zich namelijk door nagenoeg niets tegenhouden. En z’n hoge gewicht dan? Dat zet-ie dankzij de zwaartekracht om in een voordeel.
“Als je net als ik bereid bent over het gewicht van 26,3 kilo heen te stappen, dan haal je met de eOne-Sixty 875 een doordachte e-enduro in huis die bijna helemaal klopt.”
Als je net als ik bereid bent over het gewicht van 26,3 kilo heen te stappen, dan haal je met de eOne-Sixty 875 een doordachte enduro met trapondersteuning in huis die bijna helemaal klopt. Van de krachtige EP801-motor, de slijtvaste Linkglide XT-transmissie en de krachtige XT-remmerij van Shimano tot de gulzige veerelementen van Rockshox en de gripvaste Maxxis-banden: er is niets dat maximaal mountainbikeplezier in de weg zit. Zeker niet omdat al die goed gekozen onderdelen hangen aan een sterk en stijf frame met een zeer capabele geometrie. Het enige dat ik eraan zou veranderen als het mijn eigen bike was, is een hoger stuur. Oké, en ik zou wel van de stuuruitslagbegrenzer af willen.
Merida vraagt 6.899 euro voor de eOne-Sixty 875. Dat is een hoop geld. Maar het is desondanks absoluut een concurrerende prijs, zeker gezien de levenslange garantie die Merida op het frame verleent.
Merida eOne- Sixty 875 | Prijs, specificaties en geometrie
Onderdelen, gewicht en prijs
Frame | 6061 aluminium |
Vork | Rockshox Zeb Select, Charger-demper, 170 mm veerweg |
Achterdemper | Rockshox Super Deluxe Select, 174 mm veerweg |
Motor | Shimano EP801, 85 Nm |
Accu | Trendpower, 750 Wh |
Range-extender (optie) | Trendpower, 350 Wh |
Bediening en display | EM800-afstandsbediening , SC-EM800-kleurendisplay |
Achterderailleur | Shimano XT Linkglide, 11-speed |
Schakelaar | Shimano XT M8130, 11-speed |
Crankset | Shimano XT, 36t, 165 mm |
Cassette | Shimano Linkglide LG700, 11-speed, 11/5ot |
Ketting | Shimano Linkglide LG500 |
Remmen (v/a) | Shimano XT |
Remschijven (v/a) | Shimano RT64/RTEM600, 223/203 mm |
Velgen | Merida Expert TR II 29/27.5, aluminium, 28 mm binnenbreedte/td> |
Naven | Shimano XT |
Voorband | Maxxis Assegai, Exo+, Maxxgrip, 29×2.5 inch |
Achterband | Maxxis Minion DHR II, Exo+, Maxxterra, 27.5×2.4 inch |
Stuur | Merida Expert eTR, 780 mm breed |
Stuurpen | Merida Expert eTR, 35 mm |
Zadel | Proxim Nembo (inc. minitool) |
Zadelpen | Merida Team TR II, 30-230 mm drop, Ø 34,9 mm |
Gewicht compleet | 26,3 kg (framemaat L) |
Prijs | € 6.899,- |
Garantie | Levenslange op frame en twee jaar voor motor en accu voor eerste eigenaar |
Extra | Drie jaar crash-replacement-korting op het frame (eerste jaar 40%, tweede jaar 30% en derde jaar 20%) |
Geometrie
Website fabrikant: merida.nl
Voor deze test gereden routes
Bij Velozine steken we een hoop tijd, geld en moeite in de productie van reisverhalen en biketests. We willen je inspireren er op uit te trekken en aanmoedigen dezelfde mooie mountainbikeavonturen te beleven als wij. Een aantal van de routes die we voor deze test gereden hebben vind je hieronder.