Test | Offroad met je kind: Thule Chariot Sport fietskar

Tekst & foto's: Eric Wictor

Eénwieler, tweewieler fietskarren

Een fietskar is misschien wat fors, maar in ruil voor wat ruimte in je schuur (en op de trail) kan je lang, ver en – in het geval van sommige modellen – zelf sportief en offroad met je kind fietsen. Dit terwijl er achterin geslapen, gegeten of getekend kan worden... en als je mazzel hebt, gelachen, gebruld en genoten om achter papa of mama aan geslingerd worden.

Fietskarren zijn er in tal van variaties: éénwielers, tweewielers, geveerd, ongeveerd, aan de zadelpen geklemd, aan het frame geklemd, ga zo maar door. Een kar is simpelweg de makkelijkste en veiligste methode om je kind mee op (mountain)biketocht te nemen, zeker als het een flinke rit betreft. Van dit type vervoersmiddel is de Chariot fietskar – van origine Canadees en in 2011 overgenomen door het Zweedse Thule – één van de bekendste en populairste.

Details, specificaties en functionaliteit

Achter de fiets rolt de Thule Chariot Sport op twee 20" wielen en met extra voorwieltjes doet 'ie zelfs dubbele dienst als kinderwagen. Vervang de kleine voorwieltjes voor een subframe met 20" voorwiel en de fietskar is omgetoverd tot hardloopkar of, zoals Thule zelf zegt: "multisport". De Chariot Sport is de duurste en meest uitgebreide variant van Thule. Hij heeft instelbare bladvering en rugleuning voor de passagier, meervoudige sloten, extra ventilatie en een handrem. Er zijn drie kleurstellingen, waarvan de zwarte een duurdere kit betreft inclusief 20" voorwiel en subframe. Bijna alle Thule Chariots zijn als één of tweezitter beschikbaar. Het frame om de zitting(en) heen bestaat uit een kunststof en stoffen kuip, en een aluminium kooiconstructie. Die laatste is opbouwbaar en de wielen - zowel de hoofdwielen als de kleine voorwieltjes - zijn érg makkelijk te demonteren voor wanneer de opbergruimte beperkt is.

Je kleine passagier zit in de zitting van de Thule Chariot Sport fietskar vast met een 5-punts gordel. De rugleuning is geventileerd en de kussens zijn, met enig geduld, te verwijderen voor de onvermijdelijke wasbeurt. Voor de allerkleinste passagiers is er een Infant Sling of Baby Supporter leverbaar.

De kuip van de wagen is voorzien van afwaterings- en ventilatiegaten met rooster. Binnenin zijn er twee opbergvakjes - voor een knuffel, boekje en de nodige bergen eten. Bovenop en achter de zitting zitten aan de buitenkant eveneens vakken voor klein/plat spul, achterop hangt óók nog een uitklapbare opbergbak met een inhoud van ongeveer 30 L. De voor- en zijkanten zijn van ventilerend gaas, maar kunnen afgedicht worden tegen zon, stof of regen. Tot slot: De Chariot Sport is voorzien van voldoende reflectoren voor, achter en op de zijkant van de huismerk-banden, en wordt inclusief fel oranje vlaggetje geleverd voor extra zichtbaarheid.

Aankoppelen

Eén van de technische details die mij bij de Thule Chariot Sport fietskar het meest opvalt, is de montage van de aanhanger aan de fiets. Ik herinner me nog goed een van opa en oma gekregen fietskar die om mijn achtervork klemde. Zelfs mijn verroeste oude stadsfiets kon ik dat leed niet aandoen. Niks hiervan dus bij Thule - ook géén klem om de zadelpen zoals sommige andere fabrikanten toepassen. Thule gebruikt een kogelgewricht dat de trekstang die links aan de kar vastzit, aan de linkerkant van de achteras van de fiets koppelt. Je hebt wel een achteras nodig waar de 'kom' van het kogelgewricht op past. Thule maakt ze voor allerlei dropouts, onder andere Maxle, Shimano of Syntace X-12. De assen komen feitelijk bij The Robert Axle Project vandaan, een Amerikaans bedrijf waar je ook aan kunt kloppen als je iets afwijkends, zoals een Focus RAT achteras, nodig hebt. Voor de enkeling die nog een snelspanner gebruikt: de 'kom' adapter past ook daar op.

Wat mij betreft is het kogelgewricht dé crux van het Chariot ontwerp.

Het andere deel van het kogelgewricht is een met rubber gecoate kogel aan het einde van die trekstang. Die valt in de kom, en kan alleen naar voren toe losgeschoven worden. Wat mij betreft is het kogelgewricht dé crux van het Chariot ontwerp. Het zorgt ervoor dat je scherp kan insturen, met vaart over een obstakel kan rijden en belangrijkste nog: staand kan fietsen. Voor sportief gebruik - en comfort - is dit mijns inziens onontbeerlijk. Met een aanhanger heb je sowieso al sterk de neiging altijd te blijven zitten. Voor de slaapwandelende ouder wordt de trekstang op het frame van de wagen geborgd met een hendel met gekleurde indicator. Rood, de kleur van gevaar, betekent dat de stang niet geborgd zit in het frame. Vervolgens zit de trekstang met een riempje met gesp aan zowel kar- als fietszijde gezekerd én er zijn voor en achter sloten aanwezig. Behalve bescherming tegen eigen nalatigheid is dit ook een stukje gemak: je hoeft maar één beugelslot mee te nemen als je het geheel ergens wilt stallen.

Montage en op pad

De Thule Chariot Sport behoeft uit de doos maar weinig montage. Je hoeft enkel het handvat, de wielen en de trekstang te monteren. Alles bij elkaar is dit een érg simpele klus. Verbinden met de fiets is een kwestie van de Thule steekas monteren, de adapter/kom er op schroeven en de kar met trekstang bevestigen. De extra voorwieltjes klikken (net als de trekstang) vast. De grote uitdaging die je als nieuwe gebruiker te wachten staat, is je fiets stallen terwijl je kind instapt, je de gordel vastzet en van alles dichtritst. Mijn advies: druk de parkeerrem van de Chariot vast en zet je fiets óf tegen de dikste boom die je kan vinden, of leg 'm plat op z'n linkerzij. Laat de voorwieltjes er af totdat je op je bestemming aan bent gekomen, en monteer ze pas als de fiets van de trekstang los is. De Thule Chariot Sport heeft namelijk een kunststof steunpuntje aan de voorkant, waar je het geheel makkelijk op kunt laten rusten. Tot slot: demonteer de voorwieltjes vóór je verder fietst. De voorwieltjes stallen trouwens prima op het frame van de kar, tijdens het fietsen.

Juist het magische kogelgewricht zorgt ervoor dat de Chariot kan kantelen...

Voor mij voelde de eerste rit met de Chariot Sport vrij natuurlijk. Ja, ik sleepte minstens 30 kg achter me aan, maar éénmaal op tempo merkte ik er weinig van. Tot ik onderaan de voet van onze eerste plaatselijke heuvel stond. Juist het magische kogelgewricht zorgt ervoor dat de Chariot kan kantelen - ook ietsje achterover, dus - en er zit een heel klein beetje speling in. Dit alles is onvermijdelijk, maar zorgt er wél voor dat je al snel een beetje vertraging voelt bij optrekken. 't Heeft de schijn van met je auto een andere auto slepen, waarbij de sjaak achter je steeds te laat remt waardoor de spanning van het sleeptouw is gegaan. Het gevoel is het meest merkbaar op keurig asfalt, als je over een flinke drempel moet, of abrupt haaks-de-bocht-om-en-de-berg-op draait. Anticipeer je en verhoog je nét op tijd je tempo en cadans ietsje dan is het gevoel aanmerkelijk minder aanwezig.

Eén van de standaard tochtjes van ons gezin betreft grofweg een uur dwars door de bossen naar de dierentuin. Dit betekent grind- en bospaden, maar ook wat secties singletrack. Zolang ik m'n snelheid aanpas en boekje en potloodjes niet door de kar vliegen gaat dit prima. Het is een situatie die goed schetst wat het voordeel is van de Thule wagen. Mijn kind kan vrolijk tekenen (en op de terugweg tukken) terwijl ik me suf kan trappen op de paar heuvels onderweg, zonder het gevoel te hebben niet écht op de mountainbike te zitten. De Chariot Sport kan namelijk goed omgaan met een variatie aan ondergrond. Uiteraard: hoe ruwer het terrein, hoe meer het geheel rammelt, maar zelfs een met worteltjes bezaaid stuk singletrack gaat de kar goed af. Mits de kar niet te licht beladen is (en de veren noch banden te hard staan) blijft de Chariot mooi stabiel, terwijl de wielen met de ondergrond mee bewegen.

Zand, grind en bospaden verteert de wagen vanzelfsprekend, asfalt hoeven we het niet eens over te hebben. De (eigen merk) banden zijn 20x1,75" slicks met niet meer dan een waterafvoergeul, maar ze glijden nergens en blijken behoorlijk lekbestendig. Slijtvast blijken ze na een driekwart jaar gebruik ook. Een druk van 1,3 bar is voor een kind van zo'n 15 kg overigens ruim voldoende. De solide rubberen voorwieltjes voor de ombouw naar wandelwagen houden het vooralsnog ook goed uit. Al wandelend maken ze de kar goed wendbaar (het zijn immers zwenkwielen). Op typisch Nederlandse ondergrond rollen ze nog prima. Kom je meer wortels of stenen tegen, dan loont het de jogging kit met 20" voorwiel in de baggagebak mee te nemen.

Een aanhanger voegt een aardig stuk wielbasis toe - zie dat maar door alle kansloze fietspoortjes en hekjes die ons land rijk is te loodsen!

Bochten rijden met de kar vergt wel wat gewenning. Een aanhanger voegt een aardig stuk wielbasis toe - zie dat maar door alle kansloze fietspoortjes en hekjes die ons land rijk is te loodsen! Dit komt (wederom!) dankzij het kogelgewricht van de Chariot wel goed, maar je staat de eerste keer toch na te denken. Na een tiental ritten heb je krappe switchbacks goed voor elkaar. Om de breedte van de Chariot hoef je je, behalve bij genoemde poortjes, geen zorgen te maken. Een enkelzitter is met 65 cm smaller dan menig stuur en een dubbelzitter zit op slechts 80 cm. De kans dat je een boom aantikt met je elleboog is een stuk groter! Waar je wél bij astil moet staan is dat een aanhanger een hele andere (kortere) draaicirkel heeft dan de fiets ervoor. Bij de Chariot komt hierbij dat de rechtsom meer marge hebt voor je iets schampt. De kar is immers links bij de achteras van de fiets opgehangen en zit óók nog eens ca. 10 cm naar links 'uit het lood'. Ja, je kan je hier in vergissen en ja, dat hebben we zelf ook gedaan. Schamp je zoals wij met het linkerwiel een rijbaanscheiding op snelheid, dan ligt de Chariot mogelijk op z'n kant. In het terrein ligt de snelheid lager en zijn de obstakels doorgaans minder abrupt - daar hebben we nog geen wiel van de grond gehad, gelukkig. Ondanks de overduidelijke gebruikersfout zou een meer centrerende trekstang voor moderne fietsen geen overbodige luxe zijn.

Qua comfort zit het met deze Thule goed. De vering is instelbaar naar gewicht (en dus ook terrein). Eenvoudiger dan bladveren kan nauwelijks en de kar als geheel dempt (met kind er in) voldoende zodat een losse demper niet nodig is. Verder zijn de ventilatie en zonwering van de Chariot Sport goed. Het voorpaneel is van makkelijk open te ritsen gaas. De zijpanelen zijn af te dichten met donker vinyl tegen zowel zon als regen - een regenhoes voor de voorkant wordt ook meegeleverd. Vergeet je die, dan wordt het tijdens een fikse bui wel een natte bende! Reken erop dat rijwind tot een buitentemperatuur van zo'n 22-25 graden alsnog voldoende is om de Thule van binnen aangenaam te houden mét de zijpanelen dicht. Onder de 15 graden is niet alleen warme kleding maar ook een deken handig, omdat er bij de voetjes twee flinke ventilatieroosters zitten. Minstens even belangrijk als ventilatie en zonwering is de mogelijkheid om de rugleuning te kantelen. Na genoemd bezoek aan de dierentuin is je kind immers kapotgespeeld en wil hij of zij niks liever dan in de Thule verder spelen... om na 500 m in slaap te vallen.

Danny McAskill

De meeste lezers hebben ongetwijfeld Danny Daycare gezien. Na de schok van dit alles - vooral mijn eigen gebrek aan skills vergeleken met Danny - is de vraag die bij me opkomt: waar ligt de grens van een fietskar? Ten eerste is er een ondergrens... voor de passagier. Een te klein en licht kind in de kar vastzetten is sowieso uit den boze. Om dit soort misverstanden te voorkomen is het zéér warm aanbevolen de Chariot handleiding goed door te lezen. Daarnaast is het een kwestie van gezond verstand en voorzichtig uitproberen. Ik las ooit een soortgelijke off-road test van een Thule Chariot versie, waarbij men in volle vaart tegen een 10 cm stoeprand aanreed. Nogal wiedes dat de paspop alle kanten op slingerde! Het zou niet eens in me opkomen om zoiets te proberen, eerlijk gezegd. Behalve veilig moet in de kar zitten voor je passagier echt ook leuk zijn, en dat ligt vooral aan wat ze zelf van eventueel gerammel vinden. Een kennis van me rijdt met twee vrolijk brullende kleuters van paden af waar menig XC-band moeite mee heeft. Mijn eigen passagiertje begon na een paar wortels van 3 cm al een beetje te mopperen, inmiddels wordt er geklaagd als het niet hard genoeg gaat. De juiste banddruk en vooral niet te strak afgestelde bladveren doen veel om het comfort te verhogen. Bij lichtere kinderen kan zo veel mogelijk bagage naar de opbergruimte achterin verplaatsen ook helpen. Vergeet bovenal niet dat laag bij de grond, in een kar, een kind onmogelijk kan anticiperen. Dat moet je voor ze doen, dus gepaste snelheid is immer het devies.

Worden je grind- of bospaden of singletrack toch regelmatig te hobbelig, dan kan je in extremis nog kijken naar bredere (comfortabelere) banden als de Maxxis Grifter, verkrijgbaar tot 2,4". Een ander alternatief is aan te kloppen bij de concurrentie. De Tout Terrain Singletrailer is een eenwieler-aanhanger specifiek voor offroad gebruik - en de keuze van Danny in reedsgenoemde video. Deze kar is smaller, weegt 5,5 kg minder dan de Chariot Sport en heeft luchtvering. Er zijn echter ook nadelen, niet op z'n minst dat je van je fiets feitelijk een tandem maakt. De cardankoppeling van Tout Terrein laat kort draai- en keerwerk toe, maar staand fietsend schommelt de trailer (met kind) met je mee. De Singletrailer is ook écht enkel een trailer, die niet in een handomdraai om is te toveren tot kinderwagen. Daarmee is het veel eenzijdiger (en mijn inziens minder praktisch) product.

Conclusies

Hoewel het nooit expliciet vermeld wordt in persberichten noch reclame, is de Chariot Sport van Thule een prima fietskar om achter je gravelgrinder, crosser of mountainbike te hangen. Afgezien van echt ruwe paden en serieus krappe bochten is er veilig en comfortabel - voor zowel trekker als passagier - offroad mee te rijden. Je kind kan zich prima vermaken of slapen zonder uit zijn/haar zitje te stuiteren. Door de kogel-verbinding met de fiets laat de Thule je als ouder toe om redelijk normaal op een sportieve fiets te zitten. Een beter compromis ga je denk ik niet vinden, los van je kind thuislaten en in je eentje singletrack gaan shredden. Praktisch gezien is de Chariot Sport bovendien een erg handige kar. Het is me dan ook opgevallen hoe onhandig sommige andere producten op de markt zijn, of het nou gaat om montage of comfort van de fietser. De Chariot kan je in 2 minuten omtoveren tot kinderwagen, waardoor je na het fietsen er gewoon verder mee op pad kan. Deze mogelijkheid maakt de Thule ideaal voor wie de auto graag vermijdt, een klein off road avontuur wil plannen, of een korte fietsvakantie wil houden. Het enige punt van kritiek is dat de rugleuning nergens met klittenband of drukknoppen vast zit, en daardoor als snel achter de rug van je kind dubbel komt te zitten.

De kwaliteit van de Thule Chariot Sport laat, buiten voorgenoemd punt, niets te wensen over. Er wordt goed gebruik gemaakt van functioneel kunststof, maar alles oogt en voelt stevig en blijkt duurzaam. De coating van de aluminium framedelen is robuust gebleken en is krasbestendig. De aanwezige stoffen zijn neutraal (lees: grotendeels zwart) en zijn makkelijk schoon te maken. De banden zijn van Thule zelf, ze blijken lekbestendig en rollen prima. De wielen zijn - ondanks ons akkefietje met de rijbaanscheiding - nog kaarsrecht. Aan de lagering is niks negatiefs te ontdekken. Ondanks bijna driekwart jaar regelmatig gebruik is er eigenlijk nergens gerammel, speling of slijtage te ontdekken. Ja, het kogelgewricht van de trekstang ging op een gegeven moment piepen... door opbouw van stof. Even de poetslap erover en de stilte was teruggekeerd.

Adviesprijs: €1399,- (1-zitter, inclusief wandel- en joggingkit)
Meer info: thule.com