Test | Ortlieb Quick-Rack: Afneembare lichtgewicht bagagedrager

Kies je bij bikepacking-tochten voor een frametas en een puntzak onder je zadel? Of ga je ouderwets voor fietstassen aan een bagagedrager? Als dat laatste je voorkeur is kun je bij Ortlieb niet alleen voor lichtgewicht fietstassen terecht, maar ook voor lichte en snel afneembare bagagedragers. De Duitse tassenfabrikant heeft er twee in z’n assortiment – de Ortlieb Quick-Rack en de Quick-Rack Light – en we hebben ze tijdens een driedaagse graveltocht door de Achterhoek allebei geprobeerd.

Tekst & foto’s: Arjan Kruik

Getest: Ortlieb Quick-Rack en Quick-Rack Light.

Licht en nog lichter

Zoals de naam al aangeeft ligt de focus van de Ortlieb Quick-Racks bij een snelle montage en demontage. Een logische insteek, want reguliere bagagedragers van andere merken zijn er al genoeg. Het verhaal gaat dat Ortlieb-baas Hartmut Ortlieb voor zijn lichtgewicht woon-werkfiets een snel afneembare bagagedrager zocht en dat zijn collega’s die toen maar gemaakt hebben.

Ik heb het hierboven over racks, meervoud dus, want het zijn er twee: de gewone Quick-Rack die 580 gram weegt en de Quick-Rack Light van 440 gram. Het verschil in gewicht komt voort uit de afwezigheid van een platform bij de Light-uitvoering. Wat er niet is, dat weegt ook niks. Maar daardoor mis je wel de mogelijkheid bagage óp de drager te leggen. Denk aan zaken als een slaapmatje of een slaapzak.

Quick-Rack of Quick-Rack Light, de eerste montage is identiek. De onderkant zet je op de twee nokken die in de tapgaten in de achtervork geschroefd worden. En de voorkant zet je met een kunstrubber spansysteem aan de zitbuis of zadelpen vast. Vergeet niet je zitbuis op de plek waar de spanner komt met een stukje duckttape of folie te beschermen tegen schavielen. Heb je een fiets zónder tapgaten in de achterbrug? In dat geval moet je de los verkrijgbare Quick-Rack-adapterset à 22 euro aanschaffen.

Links de Quick-Rack Light, rechts de Quick-Rack.

Met beide dragers hebben we drie dagen door de Achterhoek gereden.

De reguliere Quick-Rack weegt 580 gram.

De Quick-Rack Light komt op 440 gram.

Montage boven of onder de staande achtervork.

Vergeet voorafgaand aan de montage niet de zitbuis van je fiets te beschermen.

Het stangetje dat de snelkoppeling met de drager verbindt kan zowel kantelen als schuiven.

Onderaan steunt de drager op twee meegeleverde nokken, die in de tapgaten in de achtervork geschroefd worden.

Snelle montage en demontage

Volgens Ortlieb zijn de Quick-Racks ook écht quick. Het merk claimt dat de dragers in slechts 15 seconden gemonteerd kunnen worden. En in 5 seconden gedemonteerd. Ik heb het niet met een stopwatch gecontroleerd, maar inderdaad verloopt het vast- en losmaken supersnel. Het gaat immers maar om slechts drie handelingen. Maar eerlijk gezegd is het (de)monteren van een reguliere lichtgewicht achterdrager natuurlijk niet heel veel meer werk. Om de drager op mijn eigen gravelbike los te maken, hoef ik maar vier inbusboutjes los te draaien. Okay, dat kost iets meer tijd dan de handvol seconden die het demonteren van een Quick-Rack kost, maar om nou te zeggen dat het tijdrovend is…

Demontage is appeltje-eitje: eerst draai je de spanner bij de zadelpen een halve slag en vervolgens maak je het rubber bandje los.

De tweede stap is het ontgrendelen van de klembeugel rond het montagepunt bij de achteras.

Daarna kan je de bagagedrager afnemen.

Lichtgewicht bikepacken

In de wereld van de wereldfietsers is er als het om bagagedragers gaat maar één merk dat op goedkeuring kan rekenen: Tubus. Met reden, want de stalen bagagedragers van deze Duitse fabrikant kunnen zware lasten torsen, wiebelen niet en hebben nauwelijks tot geen last van metaalmoeheid. Maar goed, dat zijn wereldfietsers, die weken lang met hun hele hebben en houwen door onherbergzame gebieden zwerven. Bikepacken met een gravelbike is toch iets anders. Althans, in mijn beleving. Omdat de nadruk meer ligt op snelheid en het onderkomen vaker een hotel of B&B is dan een wildkampeerplaats, zijn het gewicht en volume van de bagage kleiner. Je kunt dus met kleinere tassen toe. En daardoor ook met een lichtere bagagedrager.

Ook stabiel met volle tassen

Ook onze driedaagse ronde door de Achterhoek is zo’n tocht. Alles bij elkaar weegt m’n bagage niet meer dan vijftien kilo. Ik kom dus niet aan maximale gewicht van twintig kilo dat volgens Ortlieb aan een Quick-Rack gehangen mag worden. Hoe de drager zich met maximale belading houdt kan ik dus niet zeggen, maar mijn vijftien kilo zijn in ieder geval geen probleem. Of ik nu staand in de pedalen steile klimmetjes overmeester of omzichtig over ruwe wortelpaden aan het manoeuvreren ben, de lichte Ortieb-drager is er niet van onder de indruk. Ik moet je eerlijk zeggen dat ik dat niet had verwacht. Net zomin overigens als ik verwacht had dat de carbon achtertrein van m’n lichtgewicht Specialized Diverge zo vormvast zou zijn.

Merk wel op dat een toer van drie dagen door de Achterhoek van een heel andere orde is dan een weken- of maandenlange fietsreis. Over hoe de Quick-Rack zich op de lange termijn houdt kan ik dus geen uitspraken doen. Wellicht kan de garantieafdeling van Ortlieb je op dit punt geruststellen: de Nederlandse distributeur geeft aan dat er tot nu toe geen enkele gebroken Quick-Rack is binnengekomen.

Met vijftien kilo belading is er geen verschil voelbaar ten opzichte van reguliere aluminium bagagedragers die met boutjes aan het frame zijn bevestigd.

Zelfs op ruwe singletrack geeft de Ortlieb Quick-Rack geen krimp.

Conclusie

De Quick-Racks leveren wat Ortlieb belooft: ze zijn licht, snel te monteren en demonteren en verrassend stabiel. De constructie van de montagepunten is doordacht, de kwaliteit hoog. Een ander pluspunt is de compatibiliteit met veel verschillende soorten frames. Zelfs als er geen tapgaten bij de achterpatten zitten, is het met de speciale adapters geen probleem een Quick-Rack te monteren. Ondanks dat deze bagagedragers maar een bijproduct zijn van een firma die toch voornamelijk tassen maakt, is er duidelijk goed over nagedacht. Kortom: ik zou niet weten waarom ik deze dragers niet zou aanbevelen.