Test | Radon Jab MX 10.0: dikke trailbike voor de dunne beurs

Tekst: Sebastiaan Kruik. Foto’s: Arjan Kruik

Radon Jab MX: tussen trailbike en endurobike

Toen ik de afgelopen maand in de gelegenheid was om een paar dagen door te brengen in het Noord-Italiaanse Dolomiti Paganella had ik nog een passende bike nodig. Een bike waarmee ik weliswaar wel moet kunnen klimmen is, maar die vooral in de afdalingen geen slechte figuur zou slaan. Dus geen lichtvoetige trailbike en ook geen lompe enduro, maar iets ertussenin. Toen ik vorig jaar het Duitse Saarland bezocht had ik een Cube Stereo One55 bij me. Omdat die me op de trails rond Saarbrücken zo goed was bevallen, zocht ik eigenlijk weer net zoiets: vijftien tot zestien centimeter veerweg aan de achterkant en aan de voorkant in ieder geval niet minder dan dat.

De Duitse internetaanbieder Radon had ’m staan, zo’n bike. De nieuwe Jab MX 10.0, met carbon frame, 160 millimeter veerweg rondom en een mullet-configuratie, dus met 27.5 inch achterwiel en 29 inch voorwiel. Gaan de potente topmodellen van sommige merken schaamteloos voor vijfcijferige bedragen over de toonbank, bij de Radon Jab MX houdt het bij nog geen vijfduizend euro al op. En ‘mijn’ Jab MX 10.0 kost maar 3.250 euro. Terwijl het qua frame én afmontage toch echt allesbehalve behelpen is. Oké, het carbon frame is niet het lichtste in z’n klasse. Maar daar staat tegenover dat Radon de Jab MX heeft vrijgegeven voor gebruik tijdens enduro’s en in bikeparken. En dat is gezien de capaciteiten van deze bike een geruststellende gedachte.

Frame

Robuust carbon

Als je het niet weet, dan zie je bijna niet dat dit een nieuwe Jab is. Radon handhaaft namelijk de vormtaal die ook de uitgaande Jab kenmerkte. Maar het carbon frame is wel degelijk nieuw. Afgezien van een aangepaste geometrie, waarover hieronder meer, zijn ook een aantal details gewijzigd. Zo lopen de kabels nu door het bovenste balhoofdlager het frame in. Althans, af fabriek. Want aan de linkerkant van de balhoofdbuis zit nog wel een kabelpoort. Je zou dus, als je écht uitslag krijgt van kabels door het balhoofdlager, ook dit alternatief kunnen gebruiken.

Ik blijf nog even bij het balhoofd. De flipchips in de staande achtervork van de oude Jab hebben namelijk plaatsgemaakt voor excentrische balhoofdlagerschalen. Hiermee is de balhoofdbuishoek 0,8 graden verstelbaar. In de afstelling af fabriek, de steilste stand, staat de voorvork onder een hoek van 64,7 graden. Daar zou je dus 63,9 graden van kunnen maken. Dat heb ik niet geprobeerd, maar het is wel een interessante optie. En niet alleen omdat je de rijeigenschappen kunt tunen; Radon geeft de Jab MX vrij voor vorken tot 170 millimeter veerweg. Dankzij de draaibare balhoofdlagerschalen kun je zo’n langere vork in het balhoofd steken zónder dat de zitbuis al te dramatisch afvlakt. En dat is gunstig voor de klimeigenschappen.

Kofferbakkie en UDH

Onderin de onderbuis zit een opening waarin precies een een binnenband past. Dat ‘kofferbakkie’ wordt afgesloten met een kunststof plaatje met een Boa-achtige sluiting van het merk Atop. Oké, die constructie werkt. Maar om ‘m nou praktisch en gebruiksvriendelijk te noemen? Met die dunne staalkabeltjes is het een behoorlijk gehannes. Draaisluitingen worden tegenwoordig echt voor álles gebruikt, maar het lijk mij beter ze voortaan uitsluitend op schoenen toe te passen.

En dan zijn er natuurlijk nog de achterpatten: hier is Radon overgestapt naar de UDH-achterpatten die noodzakelijk zijn om Transmission-derailleurs van Sram te kunnen monteren. Als je de geteste uitvoering zou kopen, de Jab MX 10.0 dus, dan heb je daar niks aan, want daar zit gewoon Shimano XT op. Maar het topmodel, de Jab MX 10.0 HD, is wel voorzien van een Sram Transmission-systeem.

Geometrie en zitpositie

De Jab MX laat zien dat de ontwikkelingen op het vlak van geometrie niet meer zo heftig zijn. Immers, zet er een Jab van de vorige generatie naast en je ziet dat de verschillen gering zijn. Kijk maar even mee. In onze framemaat L is de wielbasis 1.253 millimeter, meet de bovenbuis 625 millimeter, zijn de zit- en balhoofdbuishoek respectievelijk 76,5 en 64,5 graden en bedragen reach en stack respectievelijk 480 en 639 millimeter. De balhoofdbuis is 120 millimeter lang, de liggende achtervork meet 432 millimeter en de trapas staat 17 millimeter lager dan de denkbeeldige lijn door de wielassen. De zitbuis meet 445 millimeter.

Omdat Radon maar vier verschillende maten brengt zijn de verschillen tussen de afzonderlijke maten wat groter dan bij merken met een meer uitgebreide maatreeks. In mijn geval was de keuze sowieso wat lastig, omdat ik met mijn lengte van 179 centimeter volgens het maatadvies op de website van Radon precies tussen de M en de L in val. Aangezien de maten van de L het meest overeen komen met die van mijn eigen trailbike, ben ik daar voor gegaan.

Een prima keuze, zo blijkt. Ja, de bovenbuis is best lang. Maar vanwege de lange balhoofdbuis, het flink omhoog gebogen stuur en de korte stuurpen is de zitpositie zeker niet te gestrekt. En waar een steile zitbuishoek vaak veel druk op de handen veroorzaakt, daar is dat bij de Jab MX nauwelijks het geval, ook weer met dank aan dat hoge stuur. Om de zitpositie in steile beklimmingen te optimaliseren heb ik het zadel zelf nog wat naar voren geschoven. Was deze Jab MX mijn eigen fiets, dan zou ik ook het stuur wat smaller maken; 800 millimeter is voor mij echt te breed.

Veersysteem

Net als als op al z’n andere fullies past Radon ook op de Jab MX een klassiek vierpuntssysteem toe met Horst-link in de liggende achtervork. Het toepassen van zo’n beproefde configuratie is natuurlijk geen garantie voor goed functionerend vering, maar bij eerdere tests kwam het veersysteem van Radon op dit punt goed uit de verf. In de Jab MX is het systeem goed voor 160 millimeter veerweg. De schokbreker van dienst is een dikke Fox X2 Performance Elite. De hoeveelheid instelmogelijkheden doet je bijna duizelen. Vaste prik op iedere demper is de demping van de rebound, de uitgaande slag. En een hendeltje dat de demping van de ingaande slag beïnvloed, met de keuze tussen geheel open en een stuggere klimstand, vind je eveneens op veel andere dempers. Maar daarnaast kun je op deze Fox X2-demper ook de low-speed-rebound en de low-speed-compressiedemping instellen.

Je kunt helemaal losgaan op al die knoppen en de vering volledig afstellen op je gewicht, je snelheid, je rijstijl en het terrein. Maar dat is niét noodzakelijk; als je alleen de luchtdruk en rebound instelt en de overige knoppen in de fabrieksafstelling laat staan kom je al een heel eind. De demper levert dan namelijk voldoende tegendruk. En vanaf daar kun je dan verder met de instellingen experimenteren. Het zelfde geldt min of meer ook voor de erg fijne Fox 36 Performance Elite die aan de voorkant de 160 millimeter veerweg verzorgt. Bij de hoogwaardige Grip2-demper in de rechter vorkpoot is zowel de high- als de lowspeed-compressiedemping instelbaar.

Onderdelen

Aandrijflijn en remmen

De meeste bikes die de laatste jaren de redactie van Velozine komen binnenrollen zijn uitgerust met een derailleursysteem van Sram. En áls er Shimano langskomt, dan is dat vaker wel dan niet spul uit de Deore-groep. Niks mis mee, maar daardoor verlies je weleens uit het ook hoe functioneel en betrouwbaar een Shimano XT-transmissie is. Oké, om de prijs te drukken mixt Radon er ook nog wat Shimano SLX-onderdelen doorheen, maar door de juiste keuzes te maken heeft dat geen invloed op de functionaliteit. De gemonteerde cassette en ketting uit de SLX-groep zijn namelijk net zo goed en hooguit een tikkie zwaarder. En op bijvoorbeeld de shifter, bij veel merken een dankbaar bezuinigingsobject, prijken gewoon de letters XT. Dat is goed, want in tegenstelling tot de SLX-schakelaar biedt de XT-pendant de mogelijkheid vier verzetten in één keer op te schakelen en twee in één keer omlaag.

Ook de vierzuigerremmen uit de XT-serie staan hun mannetje. Ja, berichten over wegvallende drukpunten heb ik ook wel eens zien langskomen. Maar persoonlijk heb ik nog nooit ellende met XT-stoppers gehad. En ook nu niet op de Jab MX. Terwijl ik er toch een serieus aantal dieptemeters mee heb afgelegd. Het relatief harde rempunt van de XT’s vind ik niet onprettig en de remkracht is ronduit goed, zeker in combinatie met 203 millimeter grote remschijven die Radon voor en achter heeft gemonteerd.

Wielen, banden…

Ook de roterende massa op de Radon Jab MX laat niks te wensen over. De Newmen Evolution SL A.30’s wegen samen met nog geen 1.700 gram, wat best wel weinig voor een aluminium wielset. Desondanks zijn de velgen breed en zijn de wielen niet alleen erg betrouwbaar gebleken, maar ook prettig comfortabel. Van de hardheid die sommige middenklasse carbon wielen met brede velgen kenmerkt, is bij deze aluminium Newmens geen sprake.

Ook de 2.4 inch brede rubbers van Schwalbe zijn me goed bevallen. Misschien logisch, want met de combi van met Magic Mary voor en Big Betty achter heb ik inmiddels veel ervaring, dus dat voelt een beetje als thuiskomen. Met hun grove noppen, zachte rubber en gematigd stugge Super Trail-karkas lijken deze banden grip en demping zonder einde te hebben. Nadeel: je trapt je wel het apezuur als het pad omhoog gaat. Maar op de trails van Dolomiti Paganella, met een ondergrond van gladde kalkzandsteen, natte wortels en blubber, heb ik dat er graag voor over. Hoe meer grip, hoe beter!

… en de rest

Het lukt me eigenlijk niet een gat te schieten in de keuzes die Radon heeft gemaakt bij het optuigen van de Jab MX 10.0. Niet voor abstract lage prijs die ze er voor vragen, maar ook niet als deze bike anderhalf keer of zelfs twee keer zo duur zou zijn. Echt, als ik een los Radon Jab MX-frame voor mijzelf zou opbouwen, zou mijn onderdelenselectie niet heel anders zijn. Oké, ik ben geen fan van sturen met een diameter van 35 millimeter. Doe mij maar ‘ouderwets’ 31,8 millimeter, dat is comfortabeler. Maar het enige dat ik écht anders gedaan zou hebben, is een verstelbare zadelpen met meer drop monteren. Begrijp me goed, 150 millimeter verstelbereik is voor mij geen dealbreaker. Maar meer is gewoon nog fijner.

Hoe rijdt de Radon Jab MX?

Klimmen: niks mis mee

Alhoewel de meerderheid een Jab MX in huis zal halen om vooral te kunnen afdalen, moet je toch eerst bovenkomen. Was dat nog niet zo lang geleden op dubbelgeveerde bikes van dit caliber een crime, op de Jab MX gaat het tamelijk moeiteloos. Natuurlijk, als je onderaan een lange klim staat moet je geen haast hebben om boven te komen. De banden rollen nou eenmaal zwaar, dat is de prijs die je voor controle in de afdalingen betaalt. Maar los daarvan is de Jab MX helemaal geen beroerde klimmer. Ketting naar links, het blauwe compressiehendeltje op de demper op firm en malen maar.

Ook voor technische klimmetjes is de Jab MX niet bang. Relatief probleemloos dirigeer ik ‘m over smalle rots- en keienpaden omhoog. Hier zijn de geometrie en de gripvaste achterband belangrijke troeven. Dat wil zeggen; zolang m’n benen het volhouden. Oef! Hier kan je je afvragen of Radon de kracht en de fitheid van zijn klanten niet een beetje overschat. Wat mij betreft – en ik classificeer mezelf in alle bescheidenheid toch wel als bovengemiddeld fit – zou een kleiner, 30-tands kettingblad meer op z’n plaats zijn.

Dalen: speels en capabel

Maar laten we wel zijn; je gaat niet naar Dolomiti Paganella om de hele dag omhoog te fietsen. Afdalen, daar gaat het om. En omdat zoveel mogelijk te kunnen doen, heb ik het grootste deel van de hoogtemeters met liften overwonnen. Op de trails en sentieri boven Molveno en Andalo laat de Jab MX zien wat-ie nog meer in huis heeft. En dat blijkt heel erg veel. Het onderstel maakt genadeloos korte metten met wortel- en keiensecties, maar biedt in snelle kombochten voldoende tegendruk. Het zwaartepunt ligt prettig centraal en in extreem steile secties is het fijn dat de vooras zo ver voor je zit. Zelfs een brutaal grof rotspad, met keien zo groot als watermeloenen, levert geen enkel probleem op. Wat eveneens opvalt: wat je ‘m ook voor z’n wielen gooit, de Jab MX is volledig stil. En iedereen weet: een stille bike is een snelle bike.

Als gevolg van de capabele geometrie, de royale veerweg en de effectieve demping ontstaat een niveau van grip en controle dat je bij een trailbike met minder veerweg niet snel zal zien. De enige 150 millimeter bike die me te binnen schiet die qua grip en controle op het niveau van de Jab MX zit, is de Specialized Stumpjumper 15. Maar zoals ik afgelopen voorjaar in m’n test scheef, is dat een uitzonderlijke bike die z’n klasse overstijgt als het gaat om downhill-prestaties. Het punt dat ik wil maken: meer veerweg resulteert in de meeste gevallen ook in meer controle, meer grip en hogere snelheden. En met de Jab MX toont Radon dat nog eens duidelijk aan.

Het voorgaande wil overigens niet zeggen dat de Jab MX een lompe tank is. Integendeel: deze dikke Radon is juist heerlijk speels. Het is een genot om ‘m van de ene kuipbocht in de andere te katapulteren. En om alle randjes die je tegenkomt mee te pakken om het luchtruim te kiezen. Het ligt misschien al te zeer voor de hand om dit toe te schrijven aan het kleinere 27.5 inch achterwiel en de korte achterbrug. Maar toch denk ik dat dat zo is. De Jab MX laat zich in elk geval makkelijk op z’n achterwiel trekken. En krappe bochten vormen zelden een probleem.

Conclusie

M’n trip naar Dolomiti Paganella blijkt een aha-erlebnis. Niet zozeer omdat ik alle trails daar al ken – ze bouwen daar bij wijze van spreken sneller nieuwe mtb-paden dan ik ze kan rijden – maar vanwege het inzicht dat veel veerweg en een veelzijdig karakter elkaar helemaal niet in de weg zitten. Ik ervoer dat al eerder in Saarland op de Cube Stereo One55 en in Dolomiti Paganella wordt het op de Jab MX nogmaals bevestigd: wie denkt dat een dubbelgeveerde mountainbike met rondom 160 millimeter veerweg alleen maar bruikbaar is als je liften gebruikt om boven te komen, zit er helemaal naast.

Natuurlijk, met z’n 14,26 kilo en grof genopte banden met zacht rubber is de Jab MX geen lichtvoetige crosscountry-fully. Maar desondanks rijd je er verrassend soepel en makkelijk een berg mee op. Zó makkelijk, dat ik niet zou weten waarom je ook geen tochten met deze bike zou maken. Met als voorwaarde dat je over spannende paadjes weer naar beneden gaat, want daar is de Jab MX voor gemaakt.

“Ik weet het; alles boven 120 millimeter veerweg wordt in Nederland maar mondjesmaat verkocht. Logisch, want op een bike als de Jab MX heb je op onze polderparkoersen niks te zoeken. Maar zoek je een nieuwe buitenland-bike, dan is de Jab MX écht een superleuke optie. Capabel, veelzijdig, fun. En voor de prijs hoef ik het niet te laten. ”

Ik weet het; alles boven 120 millimeter veerweg wordt in Nederland maar mondjesmaat verkocht. Logisch, want op een bike als de Jab MX heb je in op onze polderparkoersen niks te zoeken. Maar zoek je een nieuwe buitenland-bike, dan is de Jab MX écht een superleuke optie. Capabel, nauwkeurig, veelzijdig, fun. Een fiets die met je meegroeit naarmate je skills beter worden en die je geen beperkingen oplegt. Het soort fiets waar ik gelukkig van wordt. Het is dat ik al wat heb staan, anders zou ik ‘m zo nemen. Voor de prijs hoef ik het niet te laten. Slechts 3.250 euro vraagt Radon voor de testfiets. Daarvoor krijg je hoogwaardige en meervoudig instelbare Fox Performance Elite-veerelementen, lichte maar solide Newmen Evolution SL-wielen met prima banden een aandrijflijn die bestaat uit een functionele en betrouwbare mix van Shimano XT en SLX. Zeg daar maar eens nee tegen…

Radon Jab MX 10.0 2025 | Prijs, specificaties en geometrie

Onderdelen, gewicht en prijs

Frame	Carbon
Vork	Fox 36 Performance Grip2, 160 mm veerweg
Achterdemper	Fox Float X2 Performance Elite, 160 mm veerweg
Achterderailleur	Shimano XT, 12-speed
Schakelaar	Shimano XT
Crankset	Shimano XT, 32t, 170 mm
Cassette	Shimano SLX, 10/51t
Ketting	Shimano SLX
Remmen	Shimano XT M8120
Remschijven (v/a)	Shimano XT SM-RT86, 203/203 mm
Wielen	Newmen Evolution SL A.30, 30 mm binnenbreedte, 28 spaken
Voorband	Schwalbe Magic Mary, Addix-Soft, Super Trail-karkas, 29 x 2.4
Achterband	Schwalbe Big Betty, Addix-Soft, Super Trail-karkas, 29 x 2.4
Stuur	Race Face Turbine R, Ø 35 mm, 800 mm breed
Stuurpen	Race Face Turbine R, Ø 35 mm, 50 mm
Zadel	SDG Bel Air V3
Zadelpen	SDG Tellis V2, 150 mm verstelbereik
Gewicht compleet	14,26 kg (framemaat L)
Maximaal systeemgewicht	115 kg
Prijs	€ 3.250,-
Garantie	Drie jaar op frame en twee jaar voor motor, accu en display voor de 1e eigenaar
Extra	Vijf jaar crash replacement van het frame à € 1.099,-

Geometrie

Website fabrikant: radon-bikes.de