Test | Radon Skeen Trail CF 10.0 SL 2021: Veelzijdige online trail-fully

Tekst: Sebastiaan Kruik // Foto's: Arjan Kruik
Met speciale dank aan Trailcenter Rabenberg en de VVV van het Duitse Ertsgebergte.

Waar voor je geld bij de buren

Toen ik de afgelopen maand de gelegenheid had om een paar dagen door te brengen in het Duitse Ertsgebergte had ik natuurlijk een passende bike nodig. Een bike waarmee het snel en prettig klimmen is, maar waarmee ik ook in de downhills geen slecht figuur zou slaan. Dus geen lichtvoetige xc-fully en ook geen dikke Alpenknaller, maar iets ertussenin. Toen ik vorig jaar het Ertsgebergte bezocht had ik een Cube Stereo 120 bij me en omdat die bike me op de trails van het Ertsgebergte zo goed bevallen was, zocht ik eigenlijk weer net zoiets: twaalf tot dertien centimeter veerweg aan de achterkant en aan de voorkant liefst een centimeter meer.

“De Skeen Trail CF 10.0 SL, hun topmodel in carbon. En gaan bij sommige merken de topmodellen schaamteloos voor vijfcijferige bedragen over de toonbank, bij Radon houdt bij € 3.629,- al op. Terwijl het qua frame én afmontage toch echt allesbehalve behelpen is.”

De Duitse internetaanbieder Radon had ’m staan, zo’n bike. De Skeen Trail CF 10.0 SL, hun duurste model in carbon. En gaan bij sommige merken de topmodellen schaamteloos voor vijfcijferige bedragen over de toonbank, bij Radon houdt bij € 3.629,- al op. Terwijl het qua frame én afmontage toch echt allesbehalve behelpen is. Okay, het frame met carbon voordriehoek en aluminium achterbrug is met meer dan drie kilo geen lichtgewicht. Dat doen anderen gewoon beter. Maar daar staat tegenover dat de stijfheid dik in orde is. Bovendien – en nu loop ik een beetje op de zaken vooruit – gezien de capaciteiten van de Skeen, is het een geruststellende gedachte dat deze Duitser wat extra vlees op de botten heeft.

Relatief zwaar frame, lichte onderdelen

Bovendien, de lichte onderdelen die ze in Bonn aan het frame gehangen hebben maken veel goed. Een Fox Factory-onderstel, Sram GX-aandrijflijn met X01-derailleur, Sram G2-remmen, een cockpit van Newmen en solide maar lichte Newmen Evolution SL-wielen met daaromheen Nobby Nics van Schwalbe in 2.35 inch. Die laatste komen met Superground-karkas en Speedgrip-rubbercompound en daarmee is eigenlijk het hele verhaal gelijk verteld. Huh? Ja echt. Zeg mij wat je band is en ik weet hoe en waar jij rijdt.

“Maar toch vertellen die rubbers van Schwalbe vrij nauwkeurig wat Radon met de Skeen Trail CF 10.0 SL voor ogen staat. Het Superground-karkas is namelijk hun op één na lichtste karkasconstructie die Schwalbe in huis heeft.”

Okay, nu overdrijf ik, maar toch vertellen die rubbers van Schwalbe vrij nauwkeurig wat Radon met de Skeen Trail CF 10.0 SL voor ogen staat. Het Superground-karkas is namelijk de op één na lichtste karkasconstructie die Schwalbe in huis heeft. (Stoot)lekbestendigheid is belangrijk, maar een laag gewicht en dito rolweerstand zijn dat in gelijke mate ook. Ook de rubbersamenstelling weerspiegeld deze insteek; de Speedgrip-compound is namelijk de op één na snelste compound van Schwalbe. Een lage rolweerstand en een goede grip vechten hier beide om de eerste plaats. Oftewel, zo zeggen de banden, deze bike is in gelijke mate voor klimmen en dalen bedoeld.

Geometrie: modern zonder overdrijven

De geometrie van de Radon Skeen CF ondersteunt dit verhaal. De maten zijn modern, maar zonder te overdrijven. Mijn maat M testbike heeft een stuurhoek van 66 graden, een zitbuishoek van 76,5 graden en een bovenbuislengte van 589 mm, met een reach en een stack van respectievelijk 454 en 614 mm. De stuurpen meet 60 mm, het stuur is 760 mm breed.

“Als je het allemaal bij elkaar optelt – veerweg, wielen, banden, cockpit, geometrie – dan is de uitkomst een klassieke toermountainbike in een moderne verpakking.”

Als je het allemaal bij elkaar optelt – veerweg, wielen, banden, cockpit, geometrie – dan is de uitkomst een klassieke toermountainbike in een moderne verpakking. Radon classificeert de Skeen zelf expliciet als ‘trailbike’ en dat kan natuurlijk ook. Mijn bezwaar is echter dat sommige met name Amerikaanse merken deze aanduiding wel heel erg ver uitrekken; hun trailbikes zijn haast halve of zelfs hele endurobikes. En dat is de Radon Skeen CF nadrukkelijk niet. Niet als je naar de cijfers en de gemonteerde onderdelen kijkt, maar ook niet in de praktijk. In het geval van deze Radon Skeen CF is dus wat je ziet precies ook wat je krijgt. En meer, maar daar moet je dan wel wat voor doen. Daarover straks meer.

Klimmen: comfortabel en efficiënt

De wegen en paden in het Ertsgebergte gaan maar twee kanten op: omhoog of omlaag. Ondanks een totaalgewicht van 13,44 kg gaat de Skeen CF prima omhoog. Okay, het is geen xc-kanon. Hoeft ook niet. De zitpositie op de Skeen CF is namelijk veel comfortabeler en in combinatie met het niet overdreven brede stuur en de effectieve positionering van het zadel boven de trapas, kom je probleemloos en vooral niet overdreven vermoeid boven. Oók als dat ‘boven’ 500 of meer hoogtemeters hoger dan ‘beneden’ ligt. Bij zittend klimmen is er nauwelijks sprake van deinen. En als je het type rijder bent dat tijdens beklimmingen zelfs de geringste beweging van de vering als hinderlijk ervaart, dan is er altijd nog het blauwe ‘klimhendeltje’ op de demper, waarmee je de ingaande demping kunt vergroten of zelfs bijna geheel kunt sluiten.

“Bij zittend klimmen is er nauwelijks sprake van deinen. En als je het type rijder bent dat tijdens beklimmingen zelfs de geringste beweging van de vering als hinderlijk ervaart, dan is er altijd nog het blauwe ‘klimhendeltje’ op de demper, waarmee je de ingaande demping kunt vergroten of zelfs bijna geheel kunt sluiten.”

Ook in technische klimsecties houdt de Skeen CF zich goed. Het voorwiel blijft netjes aan de grond en de achterband beschikt over voldoende grip. Tenminste, zolang de ondergrond niet te hard en/of te nat is. Is dat wel het geval, dan merk je dat het relatief stug afgeveerde achterwiel de ondergrond minder makkelijk kan volgen dan sommige andere trailbikes, waardoor je wat actiever moet rijden om grip te houden. Wil en kan je dat, dan overmeester je met de Skeen CF ook lastige secties zonder dat je hoeft af te stappen, met dank ook aan de korte achtertrein die met name bij staand klimmen veel druk op het achterwiel oplevert.

Dalen: liever actieve bestuurder dan passieve passagier

Dan het dalen. Op zoek naar een mountainbike die als het omlaag gaat al het werk voor je doet? Waarop je meer passagier dan bestuurder bent? Dan moet je deze bike niet hebben. Z’n veerweg is nou eenmaal beperkt en om doorslaan tegen te gaan wordt de vering voorbij de helft van de ingaande slag al snel stugger. De Skeen CF moet dus actief bereden worden. Wie dat doet wordt daarvoor dubbel en dwars beloond. Want dan openbaart z’n speelse en dynamische karakter zich in volle glorie. Eigenlijk preciés zoals ik m’n bikes graag zie, met lekker veel pop, zodat je waar en wanneer je maar wilt probleemloos het luchtruim kunt kiezen.

“Op zoek naar een mountainbike die als het omlaag gaat al het werk voor je doet? Waarop je meer passagier dan bestuurder bent? Dan moet je deze bike niet hebben. De Skeen CF moet actief bereden worden. Wie dat doet wordt daarvoor dubbel en dwars beloond.”

Dat lichtvoetige, dynamische karakter maakt ook dat je veel sneller kunt dalen dan je van een bike met deze relatief geringe hoeveelheid veerweg verwacht. Mits je natuurlijk de juiste lijnen kiest en ‘licht’ rijdt. Niet dat er geen grenzen gesteld worden. Want die worden er zeker. Maar dat ligt minder aan het onderstel en de geometrie dan aan de banden. Want de keerzijde van de lage rolweerstand die de Nobby Nics in de Speedgrip-compound hebben, is de relatief geringe grip op met name natte wortels en keien. Net als iedereen rol ik graag zo licht mogelijk, zeker als het pad omhoog gaat. Maar voor de trails in het Ertsgebergte maak ik toch graag een uitzondering; daar zou ik toch liever een Nobby Nic met een zachtere rubbersamenstelling monteren, voor meer grip in tricky secties en snelle bochten.

Laaglandbanden

Nu het B-woord toch weer valt: voor gebruik in Nederland zou ik die Nobby Nics er gelijk afgooien en ze vervangen voor iets lichters met kleinere noppen. Natuurlijk, je kunt in Nederland gerust een rondje mountainbiken met de standaard banden onder de Skeen CF. Maar met lichtere en snellere rubbers beleef je op onze over het algemeen zanderige parkoersen veel meer lol. Tenminste, ik wel. Makkelijker klimmen, sneller accelereren, prettiger sturen.

“Met lichtere en snellere rubbers rond de wielen van de Radon Skeen CF hoeft je niet te lossen als je met je fietsmaten op hun al dan niet geveerde xc-bolides op pad bent. En omlaag is de kans groot, dat jij de snelste bent.”

Ik heb m’n Nederlandse rondjes met de Skeen CF gereden met de wielen van m’n eigen mountainbike, met om de velgen een Racing Ray en Racing Ralph in 29 x 2.35” met een Super Race-karkas. Voor wie deze Schwalbe-combi inmiddels wel erg mainstream vindt: ik heb ook goede ervaringen met de Mezcal van Vittoria. En er is natuurlijk nog meer te krijgen. Maar waar het om gaat, is dat je met lichtere en snellere rubbers rond de wielen van de Radon Skeen CF in het vlakke of in klimmetjes absoluut niet hoeft te lossen als je met je fietsmaten op hun al dan niet geveerde xc-bolides op pad bent. En gaat het omlaag, dan is de kans groot dat jij de snelste bent. Ik noem dat win win.

Conclusie

Waar met name bij de Amerikaanse merken de trailbikes steeds ‘dikker’ en als gevolg daarvan minder veelzijdig worden, daar is de Radon Skeen CF 10.0 SL meer geworteld in de Duitse traditie van de zogenaamde toermountainbikes. Bikes die de gulden middenweg zoeken tussen klimmen en dalen, waarmee je in het weekend over de Heuvelrug kunt scheuren, maar die ook hun hand niet omdraaien voor tricky Alpentrails. Bikes zoals ook de Cube Stereo 120 en de Canyon Neuron. Behalve z’n veelzijdige karakter deelt Radon nóg iets met deze concurrenten: z’n bijzonder scherpe prijsstelling. Natuurlijk, € 3.629,- is een flink bedrag. Maar je krijgt daar wel héél erg veel voor terug.

“Behalve z’n veelzijdige karakter deelt Radon nóg iets met deze concurrenten: z’n bijzonder scherpe prijsstelling. Natuurlijk, € 3.629,- is een flink bedrag. Maar je krijgt daar wel héél erg veel voor terug.”

Proefritje maken dan maar? Tsja, dat is bij online aanbieders als Radon natuurlijk wél een dingetje. Dat kan namelijk niet. En ik kan me voorstellen dat je je daardoor laat afschrikken. Aan de andere kant: ook een proefrit zegt niet alles. Want hoe kan je tijdens een kort rondje over een gladgewalste Nederlandse mountainbikeroute beoordelen hoe een bike zich op een stenige Alpentrails houdt? Een nieuwe bike kopen is wat dat betreft altíjd een beetje gokken. Met rijimpressies als deze hopen we dat gokelement kleiner te maken, of je je nieuwe bike nu bij een dealer gaat halen of in een doos laat thuisbezorgen. Dat laatste is bij Radon trouwens dik in orde: meer dan stuur rechtzetten en pedalen monteren heb ik na levering van de fiets niet gedaan. O ja, toch wel. De vering afstellen. Maar dat moet je uiteindelijk bij iédere bike zelf doen.